Imiona na literę "B"

Barład
Męska forma imienia -> Barfada.
Barłada
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: bardzo ładna. Forma męska: Barład.
Barmił
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: bardzo miły i sławny.
Barmisława
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: bardzo miła i sławna. ZDROBNIENIA: Sławka. Forma męska: Barmisław.
Barnaba
Pochodzenia hebrajskiego, od Bar Nebuah (syn proroctwa). W Polsce używane od XI wieku w formach Barnaba, Barnabasz, Bernaba, Bernabasz. ZDROBNIENIA: Barnabuś, Nabuś. OBCE FORMY: Barnaby, Barnabas (ang.); Barnabe (fr.); Barnabas, Barnes (niem.); Varnava (ros., połud.-słow.).
NAZWISKA:
Barnaba, Barnabasz, Barnabiuk, Barnat, Barnas, Barnes, Bernaba, Bernabasz.
PATRON:
Św. Barnaba, przydomek Józefa, lewity z Cypru. Apostoł, jeden z najbliższych współpracowników św. Pawła. Działał w Antiochii i na Cyprze. Wymieniony jako autor Listu Barnaby, utworu chrześcijańskiego powstałego ok. 125 roku w Aleksandrii, odznaczającego się polemicznym nastawieniem do judaizmu, stosowaniem egzegezy alegor., zawierającego wykład zasad moralnych zilustrowanych obrazem 2 dróg oraz listę cnót i wad. (Wspomnienie 11 czerwca).Św. Barnaba (X–XI w.), męczennik pochodzenia włoskiego. Jeden z założycieli eremu benedyktyńskiego pod Międzyrzeczem. (Wspomnienie 13 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Barnaba, chorąży kaliski (XIV w.). Barnaba, towarzysz św. Wojciecha w podróży misyjnej do Prus. Antoni Barnaba Jabłonowski, kasztelan krakowski (27 I 1732–4 IV 1799). Barnaba Gregorio Chiaramonti, papież Pius VII (14 IV 1740–20 VIII 1823).
PRZYSLOWIA:
Za duszę Barnaby i jego baby.
Barnim
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: bardzo sławne, waleczne imię. Inne znaczenie: broniący pokoju. Pomorska forma polskiego imienia Bronimir. ZDROBNIENIA: Barek. INNE FORMY: Bronim. OBCE FORMY: Nikeforos (gr.).
ZNANE POSTACIE:
Barnim I, książę szczeciński (ok. 1210–13 XI 1278). Barnim III Wielki, książę Pomorza Zachodniego (ok. 1300–25 VIII 1368).
Barsław
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: bardzo sławny. ZDROBNIENIA: Barek. Forma żeńska: Barsława.
Barsława
Żeńska forma imienia -> Barsław. ZDROBNIENIA: Barka, Sława.
Bartłomiej
Pochodzenia aramejskiego, od słowa Bar-Tolmai lub Bar-Talmai (syn Tolmy lub syn oracza). W Polsce używane od XIV wieku, również jako Bart, Barta, Bartek, Bartel, Barto, Bartol, Bartoń, Bartosz. Często identyfikowane z dawnym polskim wyrazem bartidziej (wyrabiacz barci). ZDROBNIENIA: Baczko, Bartek, Bartko, Bartosz, Bartuś, Baszko. INNE FORMY: Bartosz, Baszko, Baczko. OBCE FORMY: Bartholomew (ang.); Bartholomé, Barthelemy (fr.); Bartholomäus, Barthel, Bartel (niem.); Varfolomej (ros.), Bartolomej, Vartolomej (połud.-słow), Jernej (słoweń), Bartolomeo, Bartolo, Bortolo (hiszp.). Forma żeńska: Bartłomieja, Bartolomea.
NAZWISKA:
Baczko, Baczkowski, Barciaga, Barciak, Barcikowski, Barcisz, Barciszewicz, Barciszyn, Bart, Batacki, Bartczak, Bartczakowski, Bartczyk, Bartczyński, Bartak, Bartczak, Bartecki, Bartek, Bartel, Bartela, Bartelak, Bartelmus, Bartelski, Bartikowski, Bartkiewicz, Bartkow, Bartkowiak, Bartkowicz, Bartkowski, Bartkula, Bartlakowski, Bartlejewski, Bartlewicz, Bartlewski, Bartliński, Bartłomiejak, Bartłomiejczyk, Bartłomowicz, Bartłoniej, Bartnicki, Bartnik, Bartoch, Bartok, Bartol, Bartołomiej, Bartołomiejowic, Bartłomowicz, Bartoniewicz, Bartonowicz, Bartos, Bartosewicz, Bartosiewicz, Bartosik, Bartosiński, Bartosz, Bartoszak, Bartoszczak, Bartoszcze, Bartoszek, Bartoszewski, Bartoszewicz, Bartoszkiewicz, Bartoszko, Bartoszowicz, Bartoszuk, Bartoszyński, Bartoś, Bartowicz, Bartowski, Bartuch, Bartul, Bartula, Bartulewicz, Bartulewski, Bartulski, Bartusiewicz, Bartusz, Bartuszewicz, Baruszewski, Bartuszyński, Bartycha, Bartyk, Bartyka, Bartykowski, Basrtyla, Bartylewski, Bartynowski, Bartyński, Bartysiak, Bartysz, Bartyś, Baruś, Baszko, Baszkiewicz, Baszkowski.
PATRON:
Święty Bartłomiej, apostoł. Postać znana z Ewangelii, w chrześcijaństwie wschodnim do IX w. utożsamiany z Natanaelem. W Nowym Testamencie pojawiają się o nim nieliczne wzmianki. Podobno był misjonarzem w Azji Mniejszej, Indiach i Armenii, gdzie poniósł męczeńską śmierć – żywcem odarty ze skóry, a następnie ukrzyżowany i ścięty. Patron rzeźników, grabarzy i introligatorów. (Wspomnienie 24 sierpnia).Barfolomej Kiryłłowicz (Św. Sergiusz z Radoneża), patron Rosji (ok. 1314–1392).
ZNANE POSTACIE:
Bartolomeu Diaz, port. żeglarz, odkrywca Przylądka Dobrej Nadziei (1450–29 V 1500). Bartolommeo Fra, właśc. Baccio della Porta, wł. malarz (28 III 1472–3 X 1517). Bartolomé de Las Casas, hiszp. misjonarz i historyk (VIII 1474–18 VII 1566). Bartolomeo Berrecci, wł. malarz i architekt (ok. 1480– VIII 1537). Bartolommeo Ammanati, wł. rzeźbiarz i architekt (18 VI 1515–13 IV 1592). Bartłomiej Paprocki, pol. historyk i heraldyk (ok. 1543–27 XII 1614). Bartolhomäus Spranger, malarz flam. (1546–1611). Józef Bartłomiej Zimorowicz, właśc. Józef Bartłomiej Ozimek, poeta pol. (20 VIII 1597–14 X 1677). Bartolomé Esteban Murillo, hiszp. malarz (przed 1 I 1618–1682). Bartolomeo Cristofori, wł. twórca klawesynów, wynalazca fortepianu (4 V 1655–27 I 1731). Bartłomiej Pękiel, kompozytor pol. (XVII w.). Bartolomé Mitre, argent. generał, polityk, historyk (26 VII 1821–18 I 1906). Bartolomeo Vanzetti, amer. anarchista, (1888–1927). Bartłomiej Szyndler, historyk pol. (ur. 1938).
BOHATEROWIE SZTUKI:
W sztuce atrybutami św. Bartłomieja są nóż i ludzka skóra. Bartolo, postać wyst. w dwóch komediach P.-A. Beaumarchais: Cyrulik sewilski (1775) i Wesele Figara (1784). Młynarz Bartłomiej z Krakowiaków i górali W. Bogusławskiego (1794). Bartłomiej z Bartka zwycięzcy H. Sienkiewicza.
PRZYSLOWIA:
Bartłomiej zwiastuje, jaka jesień następuje,i czy w przyszłym latku dożyjesz dostatku.
Drzeć ze skóry, jak św. Bartłomieja.Na świętego Bartłomieja mroźnej zimy jest nadzieja.Kto na świętego Bartłomieja siał, będzie chleb miał.Gospodarz dobry rok poczyna od świętego Bartłomieja.Święty Bartłomiej dorzuci drewien na płomień.Co chłop, to Bartek.Powiedział nam Bartek, że dziś tłusty czwartek, a Bartkowa uwierzyła, dobrych pączków nasmażyła.
Na święty Bartłomi śliweczka się zapłoni.Od świętego Bartłomieja lepsza w stodole nadzieja.
W POEZJI:
Z Dobrzyńskiej ziemi ród swój starożytny wiedli.A choć od lat czterystu na Litwie osiedli,Zachowali mazurską mowę i zwyczaje.Jeśli który z nich dziecku imię na chrzcie daje,Zawsze zwykł za patrona brać Koronijasza:Świętego Bartłomieja albo Matyjasza.Tak syn Macieja zawżdy zwał się Bartłomiejem,A znowu Bartłomieja syn zwał się Maciejem;Kobiety wszystkie chrzono Kachny lub Maryny.By rozeznać się wpośród takiej mieszaniny,Brali różne przydomki od jakiej zaletyLub wady, tak mężczyźni jako i kobiety.Adam Mickiewicz, „Pan Tadeusz”, Księga VI
Bartolomea
Żeńska forma imienia -> Bartłomej. ZDROBNIENIA: Mea, Tolomea. OBCE FORMY: Bartholomea (ang.); Bartolomea (hiszp., wł.).
Bartosz
Polska forma imienia -> Bartłomiej. Również przyjęte jako stare, polskie imię (od słowa bartnik lub imiona Bartodziej). W Polsce używane w średniowieczu w formach Bartek, Bartel, Bartko, Bartodziej. ZDROBNIENIA: Bartek. INNE FORMY: Bartuś. OBCE FORMY: Bartholomew (ang.); Bartholomé (fr.); Bartel (niem.); Bartoš (połud.-słow).
ZNANE POSTACIE:
Bartosz, kasztelan gorzowski (XIII w.). Bartosz Głowacki, kosynier spod Racławic (ok. 1758–9 VI 1794). Bartuś Obrochta, gawędziarz i muzyk góralski. Bartosz Kizierowski, pol. mistrz Europy w pływaniu (na 50 m stylem dowolnym).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Bartek Słowik z noweli Bartek zwycięzca H. Sienkiewicza (1882).
PRZYSLOWIA:
Bartosz na Gierzyka, a Gierzyk na Bartosza każe.Bartosz! jak się masz? Tak jak o mnie dbasz.Sam Bartek zje, ale sam nie zrobi.Sam Bartek zrobił, sam Bartek zjadł.Bartosz za swój grosz.Niech pan panem będzie, a z wygodą sługa,Bartosz do siekiery, a Maciek do pługa.
Co chłop, to Bartek!Zalecał się Bartek Marynie, gdy zoczył kiełbasy w kominie.
W POEZJI:
Światek nasz jest bardzo miły;Bartek pracuje nad siły,Za to Wit robi niewiele,Piotr obdziera i w niedziele,Jaś pełza przez życia drogę,Zdziś podstawia bliźnim nogę,Franio kłamie jak najęty,Prot całuje możnych w pięty,Stach rozbija, Leoś kradnieI zabawnie jest, i ładnie.Mikołaj Rodoć, „Światek nasz...”
Barważ
Pochodzenia łacińskiego, oznacza: bardzo uważny. ZDROBNIENIA: Barwek. INNE FORMY: Baruważ.
Barwiel
Pochodzenia starosłowiańskiego, oznacza: bardzo wielki lub barwny, kolorowy (z czes. barwa, będącego przekształceniem niem. słowa warwe, dziś Farbe). ZDROBNIENIA: Bawilek. INNE FORMY: Bawiel. Forma żeńska: Barwiela, Bawiela.
Barwiela
Żeńska forma imienia -> Barwiel. ZDROBNIENIA: Bawilka. INNE FORMY: Bawiela.
Barwin
Imię rzekomego syna Leszka III.
Barwita
Pochodzenia starosłowiańskiego, oznacza: bardzo doniosła.
Barwysław
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: bardzo wyniosły i sławny. ZDROBNIENIA: Barwek, Wysz. INNE FORMY: Barwisz, Barwirz.
Bawita
Pochodzenia starosłowiańskiego, oznacza: bawiąca się doskonale. ZDROBNIENIA: Witka.

Horoskopy zodiakalne

Horoskopy alternatywne oraz symbolika