Imiona na literę "B"

Bazyli
Pochodzenia greckiego, od słowa basileios (królewski) lub basileús, -eos (król). Do Polski dotarło w średniowieczu z Bizancjum w formach Wasilios, Wasyl, Wasyli, Wasylij, Waszko, później w formie łacińskiej – Basilius. ZDROBNIENIA: Bazyl, Bazylek. INNE FORMY: Bazylid, Bazylis, Bazyliusz, Wasyl, Wasyli. OBCE FORMY: Basil (ang.), Vasil, Basileus (czes.), Basile (fr.), Basilio (hiszp.), Basilius, Basil (niem.), Vasilij, Vasil’ (ros.), Bazil, Bazilije, Bazil, Bosiljko, Vasil, Vasilij, Vasilije, Vasilj, Vasja, Vasko, Vaso (poł.-słow.), Basilio (wł.), Pasi (fiń.), Baas, Basiel (hol.), Bazilijus, Bazilejus (litew.), Vasilios (gr.), Bazsó, Vazul, Vaszóly (węg.). Forma żeńska: Bazyla, Bazylisa.
NAZWISKA:
Bazała, Bazel, Bazelak, Bazelski, Bazewicz, Baziewski, Baziński, Baziukiewicz, Bazyl, Bazylak, Bazylczuk, Bazylewicz, Bazylewski, Bazylik, Bazyliński, Bazyliszek, Bazylko, Bazylow, Bazylowski, Bazylski, Bazyluk, Waselewski, Wasielewicz, Wasielewski, Wasielkiewicz, Wasielkowski, Wasielowski, Wasil, Wasilew, Wasilewicz, Wasilewski, Wasiliew, Wasiliewski, Wasiljew, Wasilkiewicz, Wasilkowicz, Wasilkowski, Wasilowicz, Wasilowski, Wasiluk, Wasilyszyn, Wasiłowski, Wasiołkowski, Wasiołowski, Wasiulewicz, Wasiulewski, Wasiułyński, Wasłowicz, Wasyl, Wasylak, Wasylczak, Wasylecki, Wasylenko, Wasylew, Wasylewski, Wasylewicz, Wasyli, Wasylkiewicz, Wasylkow, Wasylkowicz, Wasylow, Wasylowicz, Wasylowski, Wasyluk, Wasylyszyn, Wasył, Wasyłew, Wasyłkow, Wasyłowicz, Wasyłowski, Wasyłyn, Waszelewski, Waszylewicz, Wąsil, Wąsilewski, Wąsiluk.
PATRON:
Znanych jest kilkudziesięciu świętych tego imienia, m.in. Wasyl Błażenni, któremu dedykowana jest kolorowa cerkiewka, zdobiąca moskiewski Plac Czerwony.Św. Bazyli Wielki, mnich kapadocki, brat św. Grzegorza z Nyssy, biskup Cezarei (IV w.), twórca formuły życia zakonnego dla Kościoła Wschodniego (jeden z trzech tzw. ojców kapadockich). Przeciwstawiał się herezji arianizmu. Autor wielu dzieł teologicznych. Jego twórczość przyczyniła się do sformułowania dogmatu o Trójcy Świętej. Jest twórcą jednej z pierwszych reguł zakonnych (opartej na założeniach cenobityzmu), która przetrwała w Kościołach wsch. do czasów współczesnych. Ułożył Liturgię św. Bazylego, nadal używaną w Kościele Prawosławnym. (Wspomnienie 2 stycznia i 14 czerwca).
ZNANE POSTACIE:
Bazyli I Macedończyk, cesarz bizant. (830–29 VIII 886), założ. dyn. macedońskiej. Bazyli II, cesarz bizant. (958–15 XII 1025). Bazyli Kukolnik, pol. pedagog, autor poradników rolniczych (30 I 1767–6 II 1821). Bazyli Białokozowicz, filolog ros. (ur. 2 I 1932). Vasile Alecsandri, rum. dramaturg i poeta (21 VI 1821–22 VIII 1890). Vasil Levski, właśc. Wasil Iwanow Kunchew, bułg. rewolucjonista (6 VII 1837–6 II 1873). Bazyli Włodzimierz Doroszkiewicz, metropolita, zwierzchnik Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (15 III 1914–11 II 1998).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Don Basilio, postać wyst. w dwóch komediach P.-A. Beaumarchais: Cyrulik sewilski (1775) i Wesele Figara (1874). Bazyli z powieści W poszukiwaniu straconego czasu M. Prousta (1913/27). Bazyl Hallward z powieści O. Wilde’a Portret Doriana Graya (1890). Ksiądz Bazyli z Ręki Ojca W. Żukrowskiego.
PRZYSLOWIA:
Gdy Bazyli nie omyli, a kwoczka nam w grzędzie gdacze;wkrótce zięba też zakwili, a ściągnie sobą grzywacze.
AFORYZM:
Czasem ze smokiem wawelskim się myli taki duży i tęgi Bazyli.
Beata
Pochodzenia łacińskiego, od słowa beata (błogosławiona, szczęśliwa). Oznacza osobę, której się szczęści, dobrze wiedzie lub która jest bogata. W Polsce używane od XIV wieku w formach Beata, Biata, Biechna, Biejata, Biejatka, Bieta, Bietka. ZDROBNIENIA: Acia, Beacia, Beatka, Becia, Biechna, Bieta, Beta, Betka. OBCE FORMY: Beata, Beate (ogólnie przyj. forma), Peata (fiń.), Beta (połud.-słow). Forma męska: Beat, Beatus.
NAZWISKA:
Beatkiewicz, Beatus, Biejat, Biejota, Bijata, Bijatowski.
PATRONKA:
Św. Beata, pochodziła z Afryki, gdzie poniosła męczeńską śmierć za wiarę. (Wspomnienie 8 marca).Św. Beata, męczennica z Sens. Poniosła śmierć w Galii, wraz z kilkoma młodymi chrześcijaninami. (Wspomnienie 6 września).Św. Beata z Sens (III w.).
ZNANE POSTACIE:
Beata Łaska (XVI w.), która w 1565 r. wyruszyła na wycieczkę w góry – uważana za pierwszego historycznie potwierdzonego turystę w Tatrach. Beata Obertyńska, ps. Marta Rudzka, poetka-zesłaniec (18 VII 1898–21 V 1980). Beata Tyszkiewicz, aktorka pol. (ur. 14 VIII 1938). Beata Ścibak-Englert, aktorka pol. (ur. 1968). Beata Kozidrak, piosenkarka pol. (ur. 1960). Beata Maksymow, dżudoczka pol.
AFORYZM:
Że kobietę zdobi szata,O tym każda wie Beata,A że straszna z niej przechera,Bardzo ładnie się rozbiera.Bogusław ChmielarczykNajłatwiej spotkać pannę Beatę, gdy się gdzieś wygrzewa latem.
W POEZJI:
Nieprawda! Niczemu nie wierzcie!Anim szczęśliwa, nie błogosławiona!Prosta dziewczyna zmęczona...Nie ma mnie już na ziemi,Nie będę nigdy w niebie;Jak ciemnej, ciężkiej muszliDziś słucham samej siebie.Maryla Wolska, „Beata Beatrix”
Beatrycze
Pochodzenia łacińskiego, od słowa beatrix (przynosząca szczęście) albo od wyrazów viator, viatrix (wymawianych: biator, biatriks), które oznaczały: podróżujący lub uszczęśliwający. W Polsce używane od XIII wieku. ZDROBNIENIA: Betrysia, Tysia. INNE FORMY: Beatrica, Beatrice, Beatricza, Beatricze, Beatrix, Beatryca, Beatryce, Beatrycja, Beatrycze, Beatryksa, Beatrysa. OBCE FORMY: Beatrice, Beatrix (ogólnie przyj. forma), Beatriz (hiszp.), Beatrica, Beatri;a, Beatrièe, Beatrika (połud.-słow.), Beatrice, Bice (wł.), Veatriks (gr.), Bea, Bolda (węg.).
PATRONKA:
Św. Beatrycze Rzymska (III w.), znana także jako Viatrix. Śmierć męczeńską poniosła wraz z dwoma braćmi: Symplicjuszem i Faustynem. (Wspomnienie 29 lipca).Bł. Beatrycze (albo Beata) z Belgii. Żyła w latach 1200–68. Wraz z ojcem założyła klasztor Cysterek w Lierre. (Wspomnienie 29 sierpnia).Św. Beatrycze, kartuzka (ok. 1260). W wieku 13 lat została kartuzką w Parmenie.Św. Beatricze Silva Meness (1424–90), założycielka zakonu koncepcjonistek (Siostry Niepokolanego Poczęcia NMP). (Wspomnienie 16 sierpnia).
ZNANE POSTACIE:
Beatricze, żona Henryka III, księcia głogowskiego, żagańskiego, wielkopolskiego. Beatricze d’Este, trzecia żona węg. króla Andrzeja II (XIII w.). Beatrix, córka Dobrogosta z Szamotuł, kasztelana poznańskiego (XV w.). Beatrix Potter, pisarka ang. (6 VII 1866–22 XII 1943).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Beatrycze z Boskiej Komedii Dantego (1307–21). Beatrix z Wiele hałasu o nic W. Shakespeare’a (1600). Beatrice Cenci, postać historyczna, bohaterka wielu dzieł literackich: The Cenci P.B. Shelleya, Les Cenci H. Stendhala, Beatryks Cenci J. Słowackiego itd.
NA EKRANIE:
Film Beatrice Cenci w reż. L. Fulciego (1969), rolę Beatrice odtwarzała Adrienne La Russa.
PRZYSLOWIA:
I ja też miałem Beatricze moją.
AFORYZM:
Znalazł swoją Beatrycze,gdy już nie mógł wleźć na pryczę.Bogusław Chmielarczyk
Benedykt
Pochodzenia łacińskiego, od słowa benedictus (błogosławiony) lub od benedico (mówić o kimś dobrze, wyrażać się życzliwie, chwalić kogoś). Imieniem tym nazywano dziecko, któremu życzono pomyślności. W Polsce używane od XI w., również w formach Benedyk, Benesz, Benik, Bieniasz, Bieniaszek, Bieniek, Bieniesz, Bienik, Bienisz, Bień. ZDROBNIENIA: Benek, Beniek, Benio, Benuś. OBCE FORMY: Benedict, Ben, Bennet (ang.), Benedikt, Benediktus, Bendix (niem.), Benedict, Benoît (fr.), Benedicto, Benito (hiszp.), Benedetto, Benito, Bettino, Betto (wł.), Venediktos (gr.), Benedikt, Bene, Benedik, Venedikt (połud.-słow), Benediktas, Benys, Benas, Benis (litew.), Benedek, Bene (węg.), Bengt, Pentti (fiń.). Forma żeńska: Benedykta, Benita.
NAZWISKA:
Banach, Banachiewicz, Banachowicz, Banad, Banadyk, Banasiewicz, Banasik, Banaszczak, Bandyk, Benadyk, Benderz, Bendik, Bendig, Bendisz, Bendyczak, Bendyk, Bendykiewicz, Bendykowski, Bendykt, Beneda, Benedek, Benedkciński, Benedikt, Benedyczak, Benedyczek, Benedycki, Benedyk, Benedykowiak, Benedykczak, Benedykt, Benedyktow, Benedyktowicz, Benendo, Benesz, Bieniewski, Biweniowski, Bienisz, Biweńkosz, Bieńkowski, Bienięda, Bieniędzki.
PATRON:
Znanych jest ponad 50 świętych i błogosławionych, noszących to imię.Święty Benedykt z Nursji, założyciel sławnego zakonu benedyktynów, twórca ruchu monastycznego na Zachodzie. Żył w latach 480–547. Jego opactwo na Monte Cassino stało się ważnym ośrodkiem europejskiego życia religijnego. W Polsce benedyktyni mają swe siedziby w Tyńcu pod Krakowem i Lubinie. W 1964 roku papież Paweł VI ogłosił św. Benedykta głównym patronem Europy. (Wspomnienie 11 lipca).Św. Benedykt w sztukach plast. przedstawiany jest w habicie, z księgą reguły zakonu, kielichem z wężem.Benedykt II, święty, papież od 684 roku. Rzymianin z pochodzenia. Wcielał w życie antymonoteleckie postanowienia III soboru konstantynopolitańskiego w Kościele zachodnim. Uzyskał rezygnację cesarzy bizantyjskich z prawa do zatwierdzania wyboru papieży.Św. Benedykt Biscop, opat angielski (628).Św. Benedykt Crispus, arcybiskup Mediolanu. Zmarł w 725 roku. (Wspomnienie 11 marca).Św. Benedykt z Anianu, żył w latach 750–821. Benedyktyn, dokonał reformy życia zakonnego. (Wspomnienie 12 lutego).Św. Benedykt, męczennik pol. Jeden z założycieli eremu benedyktyńskiego pod Międzyrzeczem. Zamordowany wraz z towarzyszami przez rabusiów w 1003 roku. (Wspomnienie 13 listopada).Św. Benedykt, pustelnik, uczeń i towarzysz św. Andrzeja Świerada. Przybył z nim do opactwa św. Hipolita na górze Zobor k. Nitry (Słowacja), gdzie prawdopodobnie wstąpił do zakonu benedyktynów. Zamordowany w 1037 roku przez zbójców k. Trenczyna. Czczony na Słowacji, Węgrzech, od XVI w. w Polsce. (Wspomnienie 13 lipca).Św. Benedykt XI, papież, właśc. Niccolo Boccasini, był dominikaninem. Papież Bonifacy VIII nadał mu godność biskupa Ostii i mianował kardynałem. Benedykt zasiadł na Stolicy Apostolskiej w 1303 roku. (Wspomnienie 7 lipca).Św. Benedykt Józef Labre, wędrownik (1748–83). Pochodził z Francji. Odkrył, że pielgrzymowanie stanowi właściwy sens jego życia. Wędrował po różnych krajach, odwiedzając rozmaite sanktuaria, wiodąc życie żebracze. (Wspomnienie 16 kwietnia).
ZNANE POSTACIE:
Benedykt Polak, franciszkanin, pionier podróżnictwa (ok. 1200–1280). Benedictus Baruch de Spinoza, hol. filozof (24 XI 1632–21 II 1677). Benedykt XIII, właśc. Pietro Francesco Orsini, papież (2 II 1649–21 II 1730). Benedikt XIV, właśc. Prospero Lambertini, papież (31 III 1675–3 V 1758). Benedykt Tadeusz Dybowski, pol. zoolog i podróżnik (12 V 1833–30 I 1930). Benedykt XV, właśc. Giacomo della Chiesa, papież (21 XI 1854–3 IX 1922). Benedetto Croce, wł. filozof (25 II 1866–20 II 1952). Benedykt Hertz, pol. bajkopisarz i satyryk (7 VI 1872–31 X 1952). Benito Mussolini, dyktator wł. (29 VII 1883–28 IV 1945). Benedykt Zientara, historyk pol. (15 VI 1928–11 V 1983). Bettino Craxi, polityk wł. (24 II 1934–19 I 2000).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Benedykt Korczyński z powieści Nad Niemnem E. Orzeszkowej (1888). Ben Hur, powieść L. Wallace’a (1880). Benedyk z komedii Wiele hałasu o nic W. Shakespeare’a (1600). Benia Krzyk z utworów Izaaka Babla.
NA EKRANIE:
Ekranizacje pow. Ben Hur L. Wallace’a: rolę Bena w reż. S. Olcotta (1907) odtwarzał William S. Hart, w reż. F. Niblo’a (1926) – Ramon Novarro, a w reż. W. Wylera (1959) – Charlton Heston. Film wg pow. Nad Niemnem E. Orzeszkowej w reż. Z. Kuźmińskiego (1986), rolę Benedykta grał Janusz Zakrzeński.
PRZYSLOWIA:
Benedykt w pole z grochem, Wojciech z owsem jedzie,Marek ze lnem, a Filip tatarkę wywiedzie.Jak po Benedykcie ciepło,to i w lecie będzie piekło. (związane ze świętem 21 marca)
Beniamin
Pochodzenia hebrajskiego (znane ze Starego Testamentu), od Ben-jamin (syn z prawej, szczęśliwej strony). W Polsce notowane od XIII w. w formach Beniamin, Bijenamin. ZDROBNIENIA: Beniaminek, Beniek, Beniamiś. OBCE FORMY: Benjamin, Ben (ogólnie przyjęta forma), Veniamin (gr.), Venijamin, Bene, Benijamin (połud.-słow.), Benjaminas (litew.), Béni, Benöö (węg.). Forma żeńska: Beniamina.
NAZWISKA:
Beniamin, Beniaminek.
PATRON:
Beniamin, najmłodszy, dwunasty, najbardziej ukochany syn Jakuba i Racheli (stąd: beniaminek – ulubieniec, pupilek).Św. Beniamin, diakon perski, zginął śmiercią męczeńską w V wieku. (Wspomnienie 31 marca).
ZNANE POSTACIE:
Beniamin, wojewoda poznański (XIII w.). Beniamin, kasztelan gnieźnieński (XIV w.). Ben(jamin) Jonson, ang. dramatopisarz, poeta (11 VI 1572–6 VIII 1637). Benjamin Franklin, amer. naukowiec i polityk (17 I 1706–17 IV 1790). Benjamin West, malarz amer. (10 X 1738–11 III 1820). Benjamin Rumford, właśc. Benjamin sir Thompson, amer. fizyk i wynalazca (1753–1814). Benjamin Henri Constant de Rebecque, pisarz fr. (25 X 1767–8 XII 1830). Benjamin Disraeli, ang. mąż stanu i pisarz (21 XII 1804–19 IV 1881). Benjamin Harrison, prezydent USA, 1889–93., (20 VIII 1833–13 III 1901). Beniamino Gigli, wł. tenor operowy (20 III 1890–30 XI 1957). Ben Hecht, amer. dramaturg i reżyser filmowy (28 II 1894–18 IV 1964). Ben(jamin) Nicholson, ang. artysta abstrakcyjny (10 IV 1894–6 II 1982). Ben(jamin) Shahn, malarz amer. (1898–1969). Benny David Goodman, klarnecista amer. (30 V 1909–13 VI 1986). Benjamin Britten, kompozytor ang. (22 XI 1913–4 XII 1976). Benny Hill, właśc. Alfred Horton Hill, komik ang. (1925). Benjamin Roy Mottelson, fizyk duń., laureat Nagrody Nobla (1925–1992). Bibi Benjamin Netenjahu, polityk izrael. (ur. 21 X 1949).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Beniamin z powieści N. Żmichowskiej Poganka (1861).
PRZYSLOWIA:
Czuć się Beniaminem.Uchodzić za Beniamina.
AFORYZM:
Zawsze uśmiechnięta mina jest kolegi Beniamina.

Horoskopy alternatywne oraz symbolika