Imiona na literę "B"

Benigna
Pochodzenia łacińskiego, od słowa benignus (uprzejmy, życzliwy). W Polsce używane od XIV wieku w formach Benigna, Bogna. INNE FORMY: Bogna. OBCE FORMY: Benigna (ogólnie przyj. forma), Benigne, Béligne (fr.), Venigna (gr.), Benyna (litew.), Begina, Kegyes (węg.). Forma męska: Benignus.
PATRONKA:
Św. Benigna (XIII w.), cysterka w klasztorze trzebnickim na Dolnym Śląsku. Zginęła w czasie najazdu tatarskiego w 1241 lub 1259 roku. (Wspomnienie 20 czerwca).
Benignus
Męska forma imienia -> Benigna. OBCE FORMY: Benignus (ogólnie przyj. forma), Benigne, Béligne, Benin (fr.), Benigno (hiszp, wł.), Venignos (gr.), Benignas (litew.), Benignusz, Kegyes (węg.).
Benita
Pochodzenia łacińskiego, od słowa benedicta (błogosławiona), zdrobienie imienia Benedykta. ZDROBNIENIA: Benitka. OBCE FORMY: Benedicta, Benita (ang.), Bénédicte (fr.), Benedicta, Benita (hiszp.), Benedikta, Benediktine (niem.), Benedikta (połud.-słow.), Benedetta, Benita, Betta, Bettina (wł.). Forma męska: Benedykt.
Benon
Pochodzenia hebrajskiego, od imienia Benoni (syn boleści mojej). Imię, którym umierająca Rachela chciała nazwać najmłodszego syna. Pragnąc zapomnieć o stracie żony, ojciec Jakub ostatecznie nazwał go Beniaminem. Również skrót niem. imion Bernard, Bernhard. ZDROBNIENIA: Benonek, Benuś. OBCE FORMY: Benno (łac.), Benoni (ang.), Benno (niem.), Bennon (fr.), Benno (hiszp.), Benno, Bennone (wł.), Beno (czes., słowac.), Beno, Bene (połud.-słow.).
NAZWISKA:
Beno.
PATRON:
Św. Benon z Miśni, biskup, apostoł Wendów. Żył w latach ok. 1010–1106. Jest patronem Monachium, Bawarii oraz rybaków. (Wspomnienie 16 czerwca).
ZNANE POSTACIE:
Benon Stranz, naukowiec pol. (ur. 1918). Benon Miśkiewicz, pol. historyk (ur. 1930). Benon Szałek, ekonomista pol. (ur. 1948).
PRZYSLOWIA:
Święty Benonie, idź precz, kołtonie.(Używane jako zaklęcie magiczne)
Benwenut
Pochodzenia włoskiego, oznacza dosłownie: witaj, proszę wejść. OBCE FORMY: Benvenuto (ogólnie przyjęta forma), Benvenutus (niem.), Venvenutos (gr.), Venvenuto (ros.), Benvenutas (litew.) Forma żeńska: Benwenuta.
PATRON:
Św. Benwenut, biskup Osimo (Włochy). Uporządkował prawo karności kościelnej. Zmarł w 1282 roku. (Wspomnienie 22 marca).
ZNANE POSTACIE:
Benvenuto Cellini, wł. rzeźbiarz i złotnik (1 XI 1500–14 II 1571).
Benwenuta
Żeńska forma imienia -> Benwenut. OBCE FORMY: Benvenuta (ogólnie przyj. forma).
Berenika
Odmiana imienia -> Weronika, pochodzenia greckiego, oznacza: przynosząca zwycięstwo. Imię egipskich księżniczek dynastii Ptolemeuszów. INNE FORMY: Beronika, Berenike, Weronika.
MITOLOGIA:
Berenika II, żona Ptolomeusza III – według legendy, jej warkocz, złożony w ofierze bogini Afrodycie, został umieszczony na niebie jako konstelacja siedmiu gwiazd (Warkocz Bereniki).
PATRONKA:
Św. Berenika, męczennica z czasów Dioklecjana. Ścigana przez żołnierzy rzymskich popełniła samobójstwo, wraz z matką i siostrą. (Wspomnienie 20 kwietnia).
ZNANE POSTACIE:
Berenice Abbott, amer. artystka-fotografik (17 VII 1898–9 XII 1991).
AFORYZM:
Miłosne okrzyki?Tylko u Bereniki.Andrzej MorskiWarkocz ma na głowie piękna Berenika –Jest już w siódmym niebie ten, kto go dotyka!Włodzimierz Ścisłowski
Bernadetta
Żeńska forma imienia -> Bernard. ZDROBNIENIA: Bernadetka, Betka, Bernardynka. INNE FORMY: Bernadeta, Bernardeta, Bernardetta, Bernardyna. OBCE FORMY: Berandetta, Bernadeta (ogólnie przyjęta forma), Bernadette (fr., niem.), Vernadetta (gr.), Bernadett (węg.).
PATRONKA:
Św. Bernadetta Soubirous z Lourdes. W lutym 1858 r. miała wizję Najświętszej Marii Panny. Lourdes stało się odtąd celem pielgrzymek. W roku 1933 Bernadetta została kanonizowana.(Wspomnienie 16 kwietnia).
ZNANE POSTACIE:
Bernadetta Matuszczak, kompozytorka pol. (ur. 10 III 1937).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Pieśni o Bernadecie Franza Werfla. Bernadetta (Detta) z powieści A. Kuśniewicza Król Obojga Sycylii (1970).
AFORYZM:
Ostrzegam, że BernadettaTo diablica, nie kobieta!Włodzimierz Ścisłowski
Bernard
Pochodzenia staroniemieckiego, od słów bero, bern (niedźwiedź) i hart (silny). Oznacza: silny jak niedźwiedź. W Polsce przyswojone w formach Barnat, Barnard, Barnat, Berhard, Bernard, Bernart, Bernhardus, Biernat, Birnat. Forma Biernat przetrwała długo, skoro jeszcze w XVI w. nosił je znany Biernat z Lublina, a dziś spotyka się nazwisko w tej właśnie postaci. ZDROBNIENIA: Bernardek, Bernek, Bernuś. INNE FORMY: Barnard, Bercik, Bernardyn, Berno, Bert, Biernat, Bierno, Birnat. OBCE FORMY: Bernard (ogólnie przyj. forma), Burnard (ang.), Bernhard, Berhard, Bernd (niem.), Bernardo (hiszp., wł.), Vernardos (gr.), Bernard, Bernat (połud.-słow.), Bernardas (litew.), Bernát (węg.), Bernt, Penna (fiń.). Forma żeńska: Bernarda, Bernadetta, Bernardyna, Biernata.
NAZWISKA:
Barad, Barnadzki, Barnard, Barnart, Barnas, Barnat, Barnatowicz, Bernaczek, Bernad, Bernadek, Bernadkiewicz, Bernadowicz, Bernadowski, Bernady, Bernadzikiewicz, Bernadzikowski, Bernadzińki, Bernakiewicz, Bernakowski, Bernarczyk, Bernard, Bernardczek, Bernardkiewicz, Bernardt, Bernardy, Bernart, Bernas, Bernasiewicz, Bernasiński, Bernaskiewicz, Bernast, Bernasz, Bernaś, Bernaśkiewicz, Bernat, Bernatowicz, Bernchard, Bernett, Bernhard, Bernhardt, Bernhart, Berniewicz, Bernowicz, Bernowski, Bernula, Berny, Bero, Biarnat, Biernadski, Biernadzki, Biernacik, Biernacki, Biernadzki, Biernakiewicz, Biernar, Biernard, Biernasiewicz, Biernasz, Biernaszkowski, Biernaszowski, Biernaś, Biernat, Biernatowicz, Biernot, Birnat, Birnatowicz.
PATRON:
Świętych i błogosławionych o tym imieniu jest ponad czterdziestu.Św. Bernard z Aosty, patron alpinistów (XI w.). Hodował duże psy tresowane do służby ratowniczej w Alpach – nazywane bernardynami. Patron górali. (Wspomnienie 15 czerwca).Św. Bernard z Parmy, generał zakonu walumbrozjanów. (Wspomnienie 4 grudnia).Św. Bernard z Clairvaux, teolog, należał do cystersów francuskich. Żył w latach 1090–1153. Założył opactwo w Clairvaux w Szampanii oraz 63 nowe klasztory, w których przeprowadził reformę, kładąc nacisk na kontemplację. Doprowadził do potępienia za herezję scholastyka Abelarda. Był doradcą papieży, królów i książąt (nazywany „niekoronowanym władcą Europy”), w 1146 roku nawoływał do drugiej wyprawy krzyżowej. Pisał dzieła teologiczne; do najsilniej oddziałujących pism Bernarda należą traktaty ascetyczno-mistyczne (O stopniach pokory i pychy, O miłowaniu Boga, pol. wyd. 1991) i kazania poświęcone Pieśni nad pieśniami. Stał się jedną z najwybitniejszych postaci swego wieku. Patron pszczelarzy, również chroniący przed klęskami żywiołowymi. (Wspomnienie 20 sierpnia).Św. Bernard z Capuy, był kapelanem książęcym, a potem biskupem. Patron złotników. (Wspomnienie 12 marca).
ZNANE POSTACIE:
Bernard, książę świdnicki, mąż Kunegundy, córki Władysława Łokietka (ok. 1290–6 V 1326). Bernard Maciejowski, prymas pol. (1548–19 I 1608). Bernard le Bovier de Fontenelle, fr. pisarz (11 II 1657–9 I 1757). Matthias Bernhard Braun, czes. rzeźbiarz (25 II 1684–przed 15 II 1738). Bernardo Bellotto zw. Canaletto, wł. malarz, autor cyklu widoków Warszawy (30 I 1721–17 XI 1780). Bernard Bolzano, czes. matematyk i logik (5 V 1781–18 XII 1848). Jean Bernard León Foucault, fr. fizyk (18 IX 1819–11 II 1868). George Bernard Shaw, pisarz bryt. (26 VII 1856–2 XI 1950). Bernard Chrzanowski, pol. krajoznawca, działacz społeczny (27 VII 1861–12 XII 1944). Bernard Mannes Baruch, finansista amer. (19 VIII 1870–20 VI 1965). Bernard Law Montgomery, bryt. feldmarszałek (17 XI 1887–23 III 1976). Bernard Blier, fr. aktor i reżyser filmowy (11 I 1916–30 III 1989). Bernard Ładysz, pol. śpiew. operowy (ur. 22 XII 1922). Bernard Buffet, malarz fr. (10 VII 1928–4 X 1999). Bernardo Bertolucci, wł. reżyser filmowy (ur. 16 III 1941). Bernard Szweda, polityk pol. (ur. 1951).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Bernard Zygier z powieści Syzyfowe prace S. Żeromskiego (1898). Bernard Profitendieu z powieści Fałszerze A. Gide’a (1926). Bernard Rieux z powieści A. Camusa Dżuma (1947).
PRZYSLOWIA:
Gdy na św. Bernarda ziemia twarda, zima będzie harda.Bernat nie Bernat, coś pomarasił – zapłoć!Witóm cie, Bernat! (powitanie dobrego przyjacieła)Bernardyńska postawa, ale wilcze serce.Prosty Biernat!
AFORYZM:
Bernard – założył zakon bernardynów,czy Bernard taki święty?Wnioskuj z jego czynów.
LISTY:
„Wyjąwszy Ellen Terry, która jest istnym aniołem pocieszenia, i Nelly Hearth, która maluje mój portret, oraz Lotte Fairchild, której czytam swoje sztuki, a także Alisy Craig, która jest przyzwoitką Lottie, jesteś jedyną kobietą, której nieobecność odczuwam dotkliwie i bez której czuję się samotny.”Bernard Shaw do swej przyszłej żony Charlotte Payne-Townschend„Och, mój drogi, jest już za późno na jakiekolwiek próby i pozostaje jedynie zaakceptować cię i kochać, jakim jesteś – lecz kiedy byłeś małym chłopcem, ktoś powinien nakazać ci: bądź cicho! chociaż raz”.Charlotte do swego przyszłego męża Bernarda Shawa. (tłum. Anna Kruczkowska)
Bernarda
Żeńska forma imienia -> Bernard. ZDROBNIENIA: Bernadetka, Betka, Bernardynka. INNE FORMY: Bernadetta, Bernardeta, Bernardyna. OBCE FORMY: Bernarda, Bernadette, Bernardina (ogólnie przyj. forma). Forma męska: Bernard.
BOHATEROWIE SZTUKI:
Bernarda Alba z dramatu Dom Bernardy Alba F.G. Lorki (1936).
Bernardyn
Pochodzenia staroniemieckiego, od słów bero, bern (niedźwiedź) i hart (silny). W Polsce notowane od połowy XV wieku. ZDROBNIENIA: Bernardek, Bernek, Bernuś. INNE FORMY: Bernard, Bierno, Biernat. OBCE FORMY: Bernardine, Burnard (ang.), Bernhardin, Bernardinus, Bernd (niem.), Bernardin (fr.), Bernardino (hiszp., wł.), Vernardinos (gr.), Bernardin (połud.-słow.), Bernardinas (litew.). Forma żeńska: Bernardyna, Bernarda, Bernadetta.
NAZWISKA:
Bernadyn, Bernadynes, Bernadyński, Bernardyn, Bernardyniewicz, Bernardyński, Bernhardyn, Biernardyn.
PATRON:
Św. Bernardyn ze Sieny, założyciel zakonu franciszkanów-obserwantów, czyli bernardynów. Zostawił po sobie liczne pisma religijne. Żył w latach 1380–1444. W roku 1404 otrzymał święcenia kapłańskie i stanął na czele reformy zakonnej (powstawały wtedy liczne klasztory w okolicach dużych miast). Generalny wikariusz franciszkanów obserwantów, rzecznik tezy o słuszności władzy polit. papieża i Kościoła. Jego pisma ascetyczne wydano 1591 r. w Wenecji i 1685 r. w Paryżu. Do Polski (Wrocław) bernardynów sprowadził św. Jan Kapistran w 1452 roku. (Wspomnienie 20 maja).Św. Bernardyn Realino, kaznodzieja. Żył w latach 1530–1616. Pochodził z bogatej rodziny włoskiej. Został powołany na stanowisko audytora sądowego w Neapolu. Po 3 latach wstąpił do zakonu jezuitów. Zasłynął jako filantrop, cudotwórca i kaznodzieja. (Wspomnienie 2 lipca).
ZNANE POSTACIE:
Bernardino Rivadavia, pierwszy prezydent Argentyny (20 V 1780–2 IX 1845).
PRZYSLOWIA:
Bernardyńska postawa, ale wilcze serce.Kark bernardyński.(opasły, gruby)
Bert
Skrót od imion Albert, Albrecht, Adalbert, Bertold, Bertrand.
Berta
Pochodzenia germańskiego, od słowa beraht (błyszcząca, lśniąca). Skrót imienia Alberta. INNE FORMY: Bertina. ZDROBNIENIA: Bercia, Bertka. OBCE FORMY: Bertha, Berta, Berty (ang.), Berthe, Berte (fr.), Berta, Bertha (niem.), Berta (połud.-słow.).
ZNANE POSTACIE:
Berta, matka Karola Wielkiego. Berthe Marie Morisot, malarka fr. (14 I 1841–2 III 1895).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Berta z dramatu A. Strindberga Ojciec (1887).
AFORYZM:
Berta – talent nieodkryty,Ma solidne gabaryty.Bogusław Chmielarczyk
PRZYSLOWIA:
Za dobrych dawnych czasów, gdy królowa Berta przędła.
Bertold
Pochodzenia germańskiego, od słów beraht (błyszczący, lśniący) i waltan (rządzić). Oznacza: sławny, świetny władca. W Polsce używane jeszcze w formach Bartołt, Bertołd, Bertołt, Bertułt, Biertołt. OBCE FORMY: Berthold, Bertold (ogólnie przyj. forma), Barthold, Berchtel, Berchtold, Bertolt (niem.), Bertaud, Berthold (fr.), Bertoldo (hiszp., wł.), Vertholdos (gr.), Bertoljd (ros.), Bartolj, Bertolj (mac.), Bertold, Bartold (serb.), Bartolo (słoweń.), Bertoldas (litew.). Forma żeńska: Bertolda.
NAZWISKA:
Barthol, Barthold, Bartol, Bartolak, Bartold, Bartolik, Bartołd, Bartołowicz, Bartołt, Bartólewski, Bartółt, Bartułt, Bartelt, Berthold, Bertholdt, Bertholz, Bertułd, Biert, Biertołt.
PATRON:
Św. Bertoldo, karmelita wł., generał zakonu. Zmarł około 1230 roku. (Wspomnienie 29 marca).
ZNANE POSTACIE:
Bertold, kaznodzieja franciszkański na Śląsku (XIII w.). Barthold Georg Niebuhr, historyk niem. (27 VIII 1776–2 I 1831). Bertoltd Brecht, dramatopisarz niem. (10 II 1898–14 VIII 1956).
Bertolda
Żeńska forma imienia -> Bertold. OBCE FORMY: Bertholda, Bertolda (ogólnie przyj. forma).
Bertrand
Pochodzenia germańskiego, oznacza: sławny kruk. W Polsce długo nie znane, obecnie występuje wśród młodszych roczników. INNE FORMY: Bertram. OBCE FORMY: Bertrand, Bertram (ogólnie przyj. forma), Bertram, Bettelin (ang.), Bertrand, Bertram (niem.), Bertrand (fr.), Beltran, Bertran (hiszp.), Bertrando (wł.), Vertramos, Vertrandos (gr.), Bertrand (ros.), Bertram (czes.), Bertran, Bertram (serb.), Bertrand (chorw.), Bertrand (słoweń.), Bertran (mac.), Bertramas, Bertranas, Bertrandas (litew.). Forma żeńska: Bertrana, Bertranda.
NAZWISKA:
Bietran, Biotran, Beltrand, Bertrand, Bertrandt, Bertant,
ZNANE POSTACIE:
Bertrand de Born, trubadur prowansalski (ok. 1140–1215). Mistrz Bertram, niem. malarz i snycerz (ok. 1340–1414). Bertrand Arthur William Russel, matematyk i filozof bryt., pacyfista, laureat litetrackiej Nagrody Nobla 1950 (18 V 1872–2 II 1970).
Bertranda
Żeńska wersja imienia -> Bertrand lub Bertram. INNE FORMY: Bertrana.
Betina
Skrót od imienia Elżbieta. INNE FORMY: Beta, Beti.

Horoskopy zodiakalne

Horoskopy alternatywne oraz symbolika