Imiona na literę "B"

Bronisław
Pochodzenia słowiańskiego, oznacza: ten, który broni zdobytej sławy lub sławny obrońca. Imię to, które dumnie nosili rycerze słowiańscy, używane jest w Polsce od XII wieku w formach Barnisław, Bronek, Bronik, Bronisław, Bronko, Bronsław, Bronisz, Brosław, Brunisław, Brunisz. Po raz pierwszy odnotowano je w dokumentach z 1257 roku. ZDROBNIENIA: Bron, Bronek, Bronisz, Bronuś, Brończyk. OBCE FORMY: Bronislau (ang.), Bronislav, Bronislaus (niem.), Bronislas (fr.), Bronislao (hiszp., wł.), Vronislavos (gr.), Bronislav (ros., czes., słow.), Branislav, Branko (połud.-słow.), Bronislovas, Bronius, Bronys (litew.). Forma żeńska: Bronisława.
NAZWISKA:
Bron, Bronacki, Bronecki, Bronia, Broniak, Broniarek, Broniatowski, Bronic, Bronich, Broniek, Broniecki, Broniewicz, Broniewski, Bronik, Bronikowski, Bronisiewicz, Bronisławski, Bronisz, Broniszkiewicz, Bronkiewicz, Bronowski, Broń, Brończak, Brończyk, Broński.
ZNANE POSTACIE:
Bronisław Radziszewski, chemik pol. (6 XI 1838–11 III 1914). Bronisław Grabowski, pol. poeta, prozaik, historyk (1841–1900). Bronisław Chlebowski, pol. historyk i krytyk literacki (10 XI 1846–28 III 1918). Bronisław Białobłocki, pol. krytyk literacki (ok. 1861–14 IV 1888). Bronisław Koraszewski, dziennikarz, założyciel „Gazety Opolskiej” (15 II 1864–4 IV 1924). Bronisław Gubrynowicz, historyk lit., redaktor „Pamiętnika Literackiego” (2 X 1870–6 V 1933). Henryk Bronisław Arctowski, pol. geograf i podróżnik (15 VII 1871–21 II 1958). Bronisław Huberman, skrzypek pol. (19 XII 1882–15 VI 1947). Bronisław Malinowski, pol. antropolog (7 IV 1884–16 V 1942). Bronisław Duch, generał pol. (15 XI 1895–9 X 1980). Bronisław Dąbrowski, aktor pol. (11 XI 1903–10 IV 1992). Bronisław Wojciech Linke, pol. malarz i grafik (23 IV 1906–6 X 1962). Bronisław Czech, pol. narciarz, kurier tatrzański (25 VIII 1908–4 VI 1944). Bronisław Zieliński, tłumacz pol., tłumacz (1914–1985). Bronisław Pietrak, poeta pol., twórca ludowy (ur. 1914). Bronisław Wacław Dąbrowski, pol. arcybiskup (2 XI 1917–25 XII 1997). Bronisław Schlabs, pol. artysta plastyk (ur. 1920). Bronisław Troński, pisarz pol. (ur. 1921). Bronisław Chromy, pol. rzeźbiarz (ur. 3 VI 1925). Bronisław Pawlik, aktor pol. (8 I 1926–6 V 2002). Bronisław Geremek, pol. polityk (ur. 6 III 1932). Bronisław Baraniecki, pol. operator i reżyser filmowy (ur. 1934). Bronisław Malinowski, biegacz pol. (4 VI 1951–27 IX 1981). Bronisław Maj, pol. poeta i krytyk literacki (ur. 19 XI 1953).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Bronisław z Sagi o Jarlu Broniszu W.J. Grabskiego.
Bruno
Pochodzenia staroniemieckiego, od słowa brun (brunatny). Oznacza: silny jak niedźwiedź. ZDROBNIENIA: Brun, Brunik, Brunio, Brunonek, Brunonik. INNE FORMY: Brun, Brunon, Bron. OBCE FORMY: Bruno (ang.), Bruno, Brunon (fr.), Bruno, Brun (niem.), Bruno (połud.-słow.).
NAZWISKA:
Bruna, Brunacki, Brunak, Brunek, Bruniak, Bruniany, Brunik, Brunin, Brunisz, Brunko, Bruno, Brunosz, Brunow, Brunowicz, Brunusz.
PATRON:
Św. Bruno I Wielki, biskup (ok. 924–965), syn cesarza Niemiec, Henryka Ptasznika, i św. Matyldy. Jako brat cesarza Ottona I, otrzymał metropolię kolońską. (Wspomnienie 11 października).Św. Bruno z Kwerfurtu, misjonarz (974–1009). Prowadząc ewangelizację wyjeżdża na Węgry, Ruś Kijowską oraz pogranicze Litwy i Prus. Przez długi czas sławiony jako Bonifacy, tak bowiem brzmiało jego imię zakonne; dopiero w pocz. XVIII w. ustalono, że chodzi o tę samą osobę. (Wspomnienie 12 lipca).Św. Bruno Kartuz, kapłan niemiecki (ok. 1030–1101). Ten sławny uczony postanowił uciec od świata i podporządkować życie najsurowszej ze znanych reguł, stając się założycielem zakonu kartuzów. Później został doradcą papieża Urbana II. Zakładał klasztory (kartuzie), pisał poezję. (Wspomnienie 6 października).
ZNANE POSTACIE:
Bruno Winawer, pol. dramaturg (17 III 1883–11 IV 1944). Bruno Schulz, pisarz pol. (1892–1942). Bruno Jasieński, właśc. Wiktor Bruno Zysman, pisarz pol. (22 VII 1901–17 IX 1938). Bruno Bettelheim, psycholog amer. (25 VIII 1903–13 III 1990). Bruno Kreisky, austr. polityk (22 I 1911–29 VII 1990). Bruno Maderna, kompozytor wł. (21 IV 1920–13 XI 1973). Adam Bruno Ulam, politolog amer. pochodzenia pol. (8 IV 1922–28 III 2000).
Brygida
Pochodzenia staroislandzkiego, od słowa brigid (wielka, wzniosła, potężna). Imię to ma swoje korzenie również w innych starożytnych językach: w celtyckim Brigit (bogini), w staroindoeuropejskim Bhrghnti, w sanskrycie Brhati. Nadawano je dziecku, które miało odznaczać się siłą, męstwem i cnotą. Imię używane w Polsce od XII w. w formach Bryda, Brygyda, Bryjida. ZDROBNIENIA: Bryda, Brynia, Brygidka, Gita. OBCE FORMY: Brigid, Bridget, Bride (ang.), Brigida, Brigitte, Birgitta, Birgit (niem.), Brigitte (fr.), Vrigida (gr.), Brigita (połud. słow.), Brigitta, Gitta (węg.), Brigit (szw.).
NAZWISKA:
Bryda, Brydacki, Brydak, Brydała, Brydek, Brydniak, Brydowicz, Brydun, Brydziak, Brydziński, Brydzyński, Brydzki, Bryg, Brygała, Brygicki, Brygider, Brygidyn, Brugiel, Brygielewicz, Brygiewicz, Brygilewicz, Brygin, Brygliński, Brygoła,
PATRON:
Św. Brygida, była zakonnicą w Kildare. Żyła w latach 452–523. Patronka Irlandii. (Wspomnienie 1 lutego).Św. Brygida, córka księcia szwedzkiego Brigera. Założycielka Zgromadzenia Najświętszego Zbawiciela (brygidki). Słynęła z objawień o charakterze relig. i politycznym. Jej proroctwa spisane ok. 600 r., uznaje się za najwybitniejsze dzieło średniow. literatury szwedzkiej (Revelationes, 1. wyd. 1492, wyd. nauk. 1956, wyd. pol. Skarby niebieskich tajemnic 1698). Piętnowała w nich papiestwo w okresie „niewoli awiniońskiej” oraz panowanie Magnusa II w Szwecji; przepowiadała również upadek i potępienie zakonu krzyżackiego. Zmarła w 1373 roku. Patronka pielgrzymów i opiekunka Szwecji. Uważana także za patronkę Europy. W Polsce ośrodkiem kultu św. Brygidy jest kościół i klasztor w Gdańsku, znany jako świątyna związana z dziejami „Solidarności”. (Wspomnienie 23 lipca).
ZNANE POSTACIE:
Birgit Nilsson, szw. sopranistka (ur. 1918). Brigitte Bardot, fr. aktorka filmowa (ur. 1934). Brigitta Andersson, aktorka szw. (ur. 1935).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Brygitta, mit. celt. bóstwo z rodu Tuatha De Danann. Brygida Pierson z powieści A. de Musseta Spowiedź dziecięcia wieku (1749). Brygida z powieści H. Fieldinga Historia życia Toma Jonesa, czyli Dzieje podrzutka (1749). Bridget, bohaterka popular. powieści Dziennik Bridget Jones H. Fielding.
NA EKRANIE:
Film Tom Jones wg pow. H. Fieldinga w reż. T. Richardsona (1963). Ekranizacja pow. Spowiedź dziecięcia wieku de Musseta w reż. M. Nowickiego (1985). Film Dziennik Bridget Jones w reż. Sharon Maguire (2001).
AFORYZM:
Wydaje na stroje majątek Brygida –Może dzięki temu wnet za mąż się wyda?Włodzimierz ŚcisłowskiZawsze w konkursie się przyda oczytana Brygida.
PRZYSLOWIA:
O świętej Brygidzie babie lato przyjdzie.Na świętą Brygidę sprzedaj, chłopie, biédę.(związane ze świętem 1 lutego)
W POEZJI:
Za młodu jest świeża, hoża,przy panach nieco surowa,staje z dala, gdy śmieją się do niej, piwne lub modreoczy pod powieku chowa.Nie daje się ściskać parobkom, nie pozwala dziewczętomna lekkie żarty.... Ach, i w jakiś wieczór nieszczęsny upada nagle, nieodwołalnie,i całe życie żal dźwiga uparty.Kazimiera Iłłakowiczówna, „Brygida”

Horoskopy alternatywne oraz symbolika