Imiona na literę "H"

Hermin
Odmiana imienia -> Herman. Forma żeńska: Hermina.
PATRON:
Św. Hermin, opat belgijski (VII/VIII w.). Otrzymał sakrę biskupią. (Wspomnienie 25 kwietnia).
Hermina
Odmiana imienia Hermana. Pochodzenia staroniemieckiego, od słów heri (lud, wojsko) i man (człowiek). Oznacza: broniąca swego ludu. ZDROBNIENIA: Herminka, Hermisia. INNE FORMY: Armanda, Hermana.
ZNANE POSTACIE:
Hermina Naglerowa, pisarka pol. (28 X 1890–9 X 1957).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Herminia Lacerteux, powieść E. i J. de Goncourtów (1865). Hermina z powieści J. Lama Głowy do pozłoty (1873). Hermina z powieści H. Hessego Wilk stepowy (1927).
Hiacynt
Pochodzenia greckiego, od słowa hyakinthos (kwiat hiacynt). Imię to nosił syn Amyklesa i Diomede. Zazdrosny Zefir skierował na niego dysk rzucony przez Apollina, którego Hiacynt był ulubieńcem. W miejscu zroszonym krwią zabitego Hiacynta wyrosły kwiaty, nazwane jego imieniem. ZDROBNIENIA: Hiacek. INNE FORMY: Jacek, Jacenty, Jacęty, Jacynt. OBCE FORMY: Hyacinthus (łac.), Hyacinth (ang.), Hyacinth, Hyazinth, Hyazinthus (niem.), Hyacinthe (fr.), Jacinto (hiszp.), Giacinto (wł.), Jakinf, Giacint (ros.), Hyacint, Jacek (czes., słowac.), Hijacint, Jakint (połud.-słow.). Forma żeńska: Hiacynta.
PATRON:
Św. Hiacynt, męczennik z Cezarei Kapadockiej (I-II w.). Wg legend był szambelanem cesarza Trajana. (Wspomnienie 3 lipca).Św. Hiacynt, męczennik z Amastra w Turcji (II-III w.). Legenda mówi o cudach, dokonanych przy jego grobie. (Wspomnienie 18 lipca).Św. Hiacynt, męczennik rzymski. Zginął wraz ze św. Protem ok. 304 r. (Wspomnienie 11 września).
ZNANE POSTACIE:
Hiacynt Przetocki, pisarz pol. baroku, autor dialogów Uciechy lepsze i pożyteczniejsze. Jacek Hiacynt Małachowski, pol. działacz polityczny (16 VIII 1737–21 III 1821). Hiacynt Dziarkowski, lekarz warszawski, propagator szczepienia przeciw ospie (1747–15 III 1828).
W POEZJI:
Lecą sandały i trepki, i pasy,Wrzawa powszechna przeraża i głuszy.Zdrętwiał Hijacynt na takie hałasy,Chciałby uniknąć bitwy z całej duszy,Więc przeklinając nieszczęśliwe czasyResztę kaptura zasadził na uszy.Ignacy Krasicki, „Monachomachia”
PRZYSLOWIA:
Na święty Jacenty łamią się pod lodem pręty.(związane ze świętem 10 lutego)
Hiacynta
Żeńska forma imienia -> Hiacynt. ZDROBNIENIA: Hiacka. INNE FORMY: Jacenta. OBCE FORMY: Hyacintha (łac.), Hyacintha, Jacintha, Jacinthe (ang.), Hyazintha (niem.), Hyacinthe, Jacinyhe (fr.), Jacinta (hiszp.), Giacinta (wł.), Giacinta (ros.), Hyacinta (czes., słowac.), Hijacinta, Jakinta (połud.-słow.).
PATRON:
Św. Hiacynta, księżniczka, klaryska. Poświęciła życie opiece nad chorymi. Obdarzona darem proroctwa i czytania w sumieniach ludzkich. Zmarła w 1640 roku w wieku 54 lat. (Wspomnienie 30 stycznia).
AFORYZM:
Niejeden mężczyzna staje przed dylematem,Jak dawać kwiaty kobiecie,Która sama jest kwiatem.Wiesław Błach
W POEZJI:
Dobranoc, Jacenta,I wam, usta czyste,I słodkie oczęta,I piersi parzyste!Franciszek Karpiński, „Mazurek”
Hieronim
Pochodzenia greckiego, od słów hieros (święty) i onoma (imię). Oznacza: noszący święte imię. Znane w Polsce od XII wieku, również w formie Jeronim. Po dostosowaniu do fonetyki polskiej przyjęło formę Jarosz, która utrzymała się do dziś w nazwiskach. ZDROBNIENIA: Hieronimek, Hirek, Jeronimek, Jaroszek. INNE FORMY: Jaronim, Jeronim, Jarosz. OBCE FORMY: Hieronimus (łac.), Jerome, Jerrome, Gerome (ang.), Jeronimus, Hieronymus (niem.), Jérôme (fr.), Jeronimo (hiszp.), Gerolamo, Geronimo, Girolamo (wł.), Eronim (ros.), Jarolím, Jeroným (czes.), (słowac.), Jeronim, Jerko, Hijeronim (połud.-słow.), Jaras, Jeronimas (litew.), Ieronimos (gr.), Ronimus (fiń.), Jeromos, Jelek (węg.). Forma żeńska: Hieronima.
NAZWISKA:
Gieramin, Geromin, Geronim, Geroń, Gieron, Gieronowicz, Gieroński, Heromin, Herominek, Heromiński, Heron, Heronim, Heronimski, Heroński, Hieronimczuk, Hieronimek, Hieronimski, Hironowicz, Horonkiewicz, Jaramkiewicz, Jaramowski, Jaraniewski, Jarankowski, Jaranowicz, Jaranowski, Jarań, Jaromi, Jaromicz, Jaromiń, Jaromiński, Jaromkiewicz, Jaromon, Jaromowski, Jaromszewicz, Jaromszyński, Jaron, Jaroniewicz, Jaronin, Jarońko, Jaroński, Jaros, Jarosiewicz, Jarosiński, Jarossy, Jarosz, Jaroszek, Jaroszewicz, Jaroszewski, Jaroszyński, Jarumiński, Jarun, Jerenkiewicz, Jerenowicz, Jeromczykowski, Jerominek, Jeromiński, Jeronim, Jeroński, Jerumin, Jerunowicz, Kieromin, Kieromiński, Kieronim.
PATRON:
Św. Hieronim, pochodził z Dalmacji. Po licznych podróżach osiadł w Betlejem. Zasłynął jako autor pierwszego przekładu Pisma więtego z języków oryginalnych na łacinę. Zmarł w 419 lub 420 roku. Patron egzegetów (uczonych objaśniających Biblię) i księgarzy. (Wspomnienie 30 września).Św. Hieronim Emiliani, kapłan z Wenecji. Żył w latach 1486–1537. Opiekował się sierotami i oddawał dziełom miłosierdzia. (Wspomnienie 8 lutego).Św. Hieronim Hermosilla, dominikanin hiszpański (1800). Poświęcił się pracy misyjnej na Filipinach i w Wietnamie. Jako biskup Tonkinu Wschodniego poniósł śmierć męczeńską. (Wspomnienie 6 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Hieronymus Bosch, właśc. Hieronymus van Aken, malarz niderl. (ok. 1450–przed 9 VIII 1516). Hieronim Spiczyński, wydawca herbarzy (przed 1500–1550). Hieronim (Jeronim) z Wielunia, pisarz pol. (ur. XV–XVI w.). Hieronymus Cardano, wł. matematyk, filozof i astrolog (24 IX 1501–21 IX 1576). Hieronymus Fabricius ab Aquapendente, wł. anatom (1533–21 V 1619). Hieronim (Jarosz) Morsztyn, poeta i dworzanin królewski (ok. 1581–1623). Girolamo Frescobaldi, kompozytor wł. (przed 15 IX 1583–1 III 1643). Hieronim Stroynowski, rektor Akademii Wileńskiej (1752–1815). Hieronim (Jarosz) Derdowski, kaszub. poeta i publicysta (9 III 1852–13 VIII 1902). Jerome David Kern, kompozytor amer. (27 I 1885–11 XI 1945). Ludwik Hieronim Morstin, pisarz pol. (12 XII 1886–12 V 1966). Hieronim Feicht, pol. muzykolog i kompozytor (22 IX 1894–31 III 1967). Jeronym Rafael Kubelik, czes. dyrygent i kompozytor (29 VI 1914–11 VIII 1996). Hieronim Przybył, pol. reżyser, scenarz. filmowy (ur. 1924). Jérôme Lejuene, fr. genetyk medyczny (ur. 1926). Hieronim Szczegóła, historyk pol. (ur. 1931).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Karl Friedrich Hieronymus von Münchhausen (1720–97), oficer niemiecki, mitoman, na podstawie jego fantastycznych opowiadań powstało wiele utworów. Hieronim Radziejowski z powieści Potop H. Sienkiewicza (1886). Hieronim Coignard, bohater dwóch powieści A. France’a: Gospoda Pod Królową Gęsią Nóżką i Poglądy Księdza Hieronima Coignarda. Hieronim z dramatu Z. Krasińskiego Irydion (1863). Hieronim Noda z Siedmiu zielonych zeszytów J. Kurczaba.
NA EKRANIE:
Film Przygody Münchhausena w reż. K. Zemana (1962), rolę Karla Friedricha Hieronymusa grał Miloš Kopecký.
W POEZJI:
Kieruje się od razu wysoko. Już niemowlęciem wie, że dorosłybędzie prezydentem lub ministrem.Serce dobre, miękkie rzuca razem z zabawkami: patrzy na zjawiska życia okiem zimnym, bystrem.Kazimiera Iłłakowiczówna, „Hieronim”E! powiem, dzisiaj czas mój, panie Hieronimie!Odpuść nam winy nasze, do ciebie tu pijem,Tylko fe! nie łam palców i nie szturchaj kijem!Adam Mickiewicz, „Jamby”
Hieronima
Żeńska forma imienia -> Hieronim. ZDROBNIENIA: Hieronimka. INNE FORMY: Jaronima, Jeronima. OBCE FORMY: Hieronyma (łac.), Jeronima (hiszp.), Jarolíma (czes., słowac.), Jeronima, Jerina (połud.-słow.).
Hilaria
Żeńska forma imienia -> Hilary. ZDROBNIENIA: Hila, Larka. OBCE FORMY: Hilaria (łac., ogólnie przyj. forma), Hillary (ang.), Hilarie (fr.), Ilaria (wł.), Hiária (słowac.), Hilarija, Ilarija (połud.-słow.), Vidorka (węg.).
PATRONKA:
Św. Hilaria, matka św. Afry (III w.). Została pojmana podczas nocnego czuwania przy grobie córki i spalona wraz z grupą innych chrześcijan. (Wspomnienie 12 sierpnia).
ZNANE POSTACIE:
Hillary Clinton, żona prezydenta USA Billa Clintona, polityk (ur. 26 X 1947).
Hilary
Pochodzenia łacińskiego, od słowa hilaris (wesoły, pogodny). Oznacza osobę o pogodnym usposobieniu. Notowane w Polsce od początku XIII w., również jako Hilarzy, Ilary, Ilarzy. ZDROBNIENIA: Hilarek, Hiluś, Larek. OBCE FORMY: Hilarius, Hylarius, Ylarius (łac.), Hilary (ang.), Hilarius, Hilar, Gläres (niem.), Hilaire (fr.), Hilario (hiszp.), Ilario, Ilaro, Ilarino (wł.), Ilarij (ros.), Hilar, Hilarius (czes., słowac.), Hilarij, Hilarije, Ilario (połud.-słow.), Hilaras, Ilaras, Ilarijus (litew.), Ilarios (gr.), Vidor, Hiláriusz (węg.), Ilari (fiń). Forma żeńska: Hilaria.
NAZWISKA:
Chilarczyński, Chilarecki, Chilarski, Chylarecki, Gielarczyk, Gielarda, Gielarowicz, Gielarski, Gilary, Gilarowski, Gilarski, Giler, Gilert, Hilar, Hilarczyński, Hilarecki, Hilarewicz, Hilarowicz, Hilarski, Hilart, Hilerowicz, Hilery, Hillar, Hylarecki, Ilarski, Ilarz, Kiliar, Kiliary, Larecki, Larek, Larisz, Larkiewicz, Larosa, Laroszewicz, Larski, Larych, Laryga, Larykowski, Łarin, Łarionow, Łarionowicz, Wilary.
PATRON:
Św. Hilary, biskup Akwilei (III w.). Śmierć męczeńską poniósł wraz ze swym diakonem Tacjanem za panowania cesarza Numeriana. (Wspomnienie 16 marca).Św. Hilary, biskup Poitiers, doktor Kościoła i pisarz religijny. Obrońca dogmatu o Trójcy Św. przed arianami i główny twórca łac. terminologii teologicznej. Zapoznał się z pracami teologów greckich (głównie Orygenesa), pod których wpływem pisał traktaty w języku łacińskim. Autor hymnów kościelnych. Zmarł około 367 roku. (Wspomnienie 13 stycznia).Św. Hilary, kardynał i biskup Arles. Zginął w 440 roku. (Wspomnienie 5 maja).Św. Hilary (?–468), papież. Pochodził z Sardynii. Przeciwstawiał się rosnącym wpływom arianizmu w Italii, a także pochalcedońskim sporom wokół boskiej i ludzkiej natury Chrystusa (monofizytyzm). Zakazał biskupom mianowania swoich następców. (Wspomnienie 28 lutego).
ZNANE POSTACIE:
Hilary Szpilowski, architekt pol. (1753–10 III 1827). Hilary Meciszewski, galic. polityk i pisarz (7 II 1802–14 III 1855). Louis Marie Hilaire de Bernigaud Chardonnet, chemik fr. (1 V 1839–12 III 1924). Hilaire Belloc, pisarz ang. (27 VII 1870–16 VII 1953). Hilary Minc, członek kierownictwa PZPR (24 VIII 1905–26 XI 1974).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Hilary Pagatowicz z komedii M. Bałuckiego Grube ryby (1881/1900).
W POEZJI:
Biega, krzyczy pan Hilary:„Gdzie są moje okulary?”Szuka w spodniach i w surducie,W prawym bucie, w lewym bucieJulian Tuwim, „Okulary”
Hilda
Skrót od imienia -> Hildegarda lub -> Matylda. OBCE FORMY: Hilda, Hilde, Hylde (ogólnie przyj. forma).
PATRONKA:
Św. Hilda, wnuczka króla brytyjskiej Northumbrii, Edwina (614). W 649 roku została przeoryszą klasztoru w Hartepool, a następnie w Streaneshalch. Doradzała wybitnym osobistościom świeckim i duchownym. (Wspomnienie 1 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Hilda Doolittle, poetka amer. (10 IX 1886–27 IX 1961).
Hildegarda
Pochodzenia niemieckiego, oznacza: ta, która broni się otoczona. OBCE FORMY: Hildegardis (łac.), Hildegard, Hildegarde (ogólnie przyj. forma), Gerda (niem.), Ildegarda (wł.), Giljdegarda (ros.), Hildegarda, Iljdegarda (połud.-słow.). Forma męska: Hildegard.
PATRONKA:
Św. Hildegarda z Bingen, niemiecka benedyktynka, wizjonerka i lekarka. Żyła w latach 1098–1179. (Wspomnienie 17 września).
Hipolit
Pochodzenia greckiego, od słów hippos (koń) i apolyomai (wyprzęgać). Oznacza tego, kto ma do czynienia z końmi. Imię notowane w Polsce od XIII w. ZDROBNIENIA: Hipcio, Hipolitek, Polis, Polit. OBCE FORMY: Hipolit (ogólnie przyj. forma), Hippolyt (ang.), Hippolyt, Hippolytus (niem.), Hippolyte (fr.), Hipolito (hiszp.), Ippolito (wł.), Ippolit (ros.), Hypolit (czes., słowac.), Hipolit, Ipolit (połud.-słow.), Ipolitas (litew.), Ippolutos (gr.), Ipoly, Hippolit (węg.). Forma żeńska: Hipolita.
NAZWISKA:
Hip, Hipczyński, Hipolicik, Hipowski, Hipula, Hypa, Hypiak, Hypniak, Hypczyński, Hypski, Polit, Politajew, Politański, Politek, Polito, Politowicz, Politowski.
PATRON:
Święty Hipolit, męczennik. Antypapież od 217 roku. Wbrew władzom kośc. uznał się za biskupa gminy schizmatyckiej w Rzymie. Wiele szczegółów dotyczących jego życia wymaga wyjaśnienia. Wg tradycji za cesarza Maksymina Traka miał być zesłany wraz z papieżem Poncjanem na Sardynię, gdzie obaj, pogodzeni, zmarli. (Wspomnienie 13 i 22 sierpnia).Święty Hipolit, teolog, jeden z najwybitniejszych umysłów Kościoła III wieku. Zmarł śmiercią męczeńską ok 235 roku. Wg przekazu został rozszarpany przez konie. (Wspomnienie 13 sierpnia).
ZNANE POSTACIE:
Hipolit Klimaszewski, pisarz pol. (1802–1874). Hipolit Cegielski, wielkopolski przemysłowiec (6 I 1813–30 XI 1868). Armand Hippolyte Louis Fizeau, fizyk fr. (23 IX 1819–18 IX 1896). Hipolit Meunier, pol. tancerz i pedagog (14 VII 1825–25 IV 1898). Hippolyte Adolphe Taine, fr. historyk i filozof (21 IV 1828–5 III 1893). Hipolit Wawelberg, pol. finansista, filantrop (8 V 1843–20 X 1901). Hipolit Jan Gliwic, pol. ekonomista i polityk (23 III 1878–10 IV 1943). Tadeusz Hipolit Czeżowski, pol. filozof i teoretyk nauki (26 VII 1889–28 III 1981). Henryk Augustyn Hipolit Błoch, kompozytor pol. (ur. 1929).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Hippolit, mityczny syn Tezeusza, króla Aten, i Hippolity, królowej Amazonek. Hippolytos uwieńczony, tragedia Eurypidesa. Hipolit z wielu utworów p.t. Fedra (Sofoklesa, Seneki Młodszego, J. Racine’a i in.). Hipolit Worobianin z pow. satyrycznej I. Iljfa i J. Pietrowa Dwanaście krzeseł. Hipolit Wielosławski z Przedwiośnia S. Żeromskiego.
Hipolita
Żeńska forma imienia -> Hipolit. ZDROBNIENIA: Hipcia, Pola, Polita.
MITOLOGIA:
Hipolita, Hippolite, w mit. gr. królowa Amazonek. Właścicielka cudownego pasa, zapewniającego zwycięstwo. Zdobycie go dla córki Eurysteusza było jedną z 12 prac Heraklesa. W czasie walki z nim Hipolita poniosła śmierć.
Honorat
Pochodzenia łacińskiego, od słowa honoratus (czczony, szanowany). Oznacza: cieszący się dużym szacunkiem. ZDROBNIENIA: Honoratek, Natek. INNE FORMY: Honoriusz, Honoryn. OBCE FORMY: Honoratus, Honorius (ogólnie przyj. forma), Honnorat, Honorat, Honoré (fr.), Honorato, Honorio (hiszp.), Onorato, Onorio (wł.), Gonorij, Onorij (ros.), Honor, Honorát (słowac.), Honorat, Honorije, Časlav (połud.-słow.), Honoratas, Honorijus (litew.), Onorios (gr.), Honor, Honóriusz (węg.). Forma żeńska: Honora, Honorata, Honoryna.
NAZWISKA:
Chonorowicz, Honorecki, Honorkiewicz, Honorowicz, Honorowski, Honorski, Honory, Honorz.
PATRON:
Święty Honorat, biskup Arles (IV/V w.). Założył słynne opactwo Lerins, które wydało około 7 świętych oraz kilkudziesięciu dostojników kościelnych. (Wspomnienie 16 stycznia).Święty Honorat, biskup Mediolanu. Zmarł prawdopodobnie w 570 roku. Patron kupców. (Wspomnienie 8 lutego).Bł. Honorat Florentyn Wacław Koźminski, kapucyn warszawski. Żył w latach 1829–1916. Założył wiele zgromadzeń zakonnych, przede wszystkim bezhabitowych. (Wspomnienie 13 października).
ZNANE POSTACIE:
Flavius Honoriusz, rzym. cesarz (ur. 384). Jean Honoré Fragonard, malarz fr. (5 IV 1732–22 VIII 1806). Honoré de Balzac, pisarz fr. (20 V 1799–18 VIII 1850). Honoré Daumier, malarz fr. (26 II 1808–10 II 1879). Adam Honory Kirkor, pol. historyk i archeolog (ur. 1818).
W POEZJI:
Wchodzi Honorat, a pismo podaneZ rąk od doktora kiedy czytać bierze,Na pierwszą strofę znać po nim odmianę:Miesza się, płoni, blednieje w cholerze.Ignacy Krasicki, „Antymonachomachia”
Honorata
Żeńska forma imienia -> Honorat. W Polsce występuje częściej dopiero od XIX wieku. ZDROBNIENIA: Honoratka, Honorka, Honorcia, Honia, Nora, Norcia. INNE FORMY: Honoria, Honoryna. OBCE FORMY: Honorata, Honoria (ogólnie przyj. forma), Honorine (fr.), Onorata, Onoria (wł.), Gonorata (ros.), Honoráta (słowac.), Honorata, Časlava, Česlava (połud.-słow.), Onorata, Onora (litew.).
PATRON:
Św. Honorata, siostra biskupa Epifaniusza, który w 476 roku wykupił ją z niewoli. Zmarła około 500 roku. (Wspomnienie 11 stycznia).
ZNANE POSTACIE:
Honorata Leszczyńska, aktorka pol. (16 V 1864–18 I 1937).
AFORYZM:
Chętnie rozbiera się Honorata,Człowieka przecież nie zdobi szata.Włodzimierz ŚcisłowskiPodobna do pięknego kwiata jest właśnie Honorata.
Honoriusz
Odmiana imienia Honorat. Pochodzenia łacińskiego, od słowa honoratus (czczony, szanowany). ZDROBNIENIA: Honoratek. INNE FORMY: Honorat, Honoryn. Forma żeńska: Honorata, Honoryna.
PATRON:
Św. Honoriusz, biskup Canterbury (ok. 570–653). Pochodził z Rzymu. Był towarzyszem św. Augustyna w jego podróży do Anglii. (Wspomnienie 30 września).
Honoryna
Odmiana imienia Honorata. Pochodzenia łacińskiego, od słowa honoratus (szanowany, wielbiony). Oznacza: ciesząca się szacunkiem. ZDROBNIENIA: Honorcia, Nora, Norcia. INNE FORMY: Honorata, Honoria. Forma męska: Honorat, Honoriusz, Honoryn.
Horacjusz
Odmiana imienia -> Horacy. ZDROBNIENIA: Horacjuszek. INNE FORMY: Horacy, Jaracz. Forma żeńska: Horacja.
Horacy
Pochodzenia łacińskiego, od nazwy znanego rzymskiego rodu Horacjuszy, wywodzącego się prawdopodobnie od greckiego słowa, oznaczającego: młody, kwitnący. W Polsce znane od XIII wieku, również jako Jaracz, Jeracz, Oracy. ZDROBNIENIA: Horancjuszek, Jaracz. INNE FORMY: Horacjusz, Jaracz. OBCE FORMY: Horatius (łac.), Horatio, Horace (ang.), Horatius, Horaz (niem.), Horace (fr.), Horacio, Horatio (hiszp.), Orazio (wł.), Goracij (ros.), Horác (czes., słowac.), Horacije, Horac (połud.-słow.), Oratios (gr.). Forma żeńska: Horacja.
NAZWISKA:
Horacki, Horackiewicz, Horacz, Horaczewski, Horaczyński, Jaracki, Jaracz, Jaraczewski, Jarczewski, Jarczyński, Jeraczek.
PATRON:
Horacy, Quintus Horatius Flaccus (65 r.–8 r. p.n.e.), jeden z największych liryków rzymskich, należący do lit. kręgu Mecenasa. Syn wyzwoleńca. Z początkowego okresu twórczości Horacego (41–30 r.) pochodzą 2 księgi Satyr, ośmieszających wady i słabości ludzkie, oraz księga jambów — Epod, atakujących lichwiarzy, złośliwych krytyków, lichych poetów itp. Nieśmiertelną sławę przyniosły Horacemu Pieśni, zw. też odami. Twórczość Horacego z lat 23–8 zamykają 2 księgi Listów, adresowanych do różnych osób, gawęd na tematy filoz.-lit.; wśród nich jest list Do Pizonów, znany też jako Sztuka poetycka — wierszowany esej o poezji, gł. dotyczący dramatu.
ZNANE POSTACIE:
Orazio Gentileschi, malarz wł. (ur. ok. 1563). Horace Walpole, pisarz ang. (24 IX 1717–2 III 1797). Horatio Nelson, admirał ang. (29 IX 1758–21 X 1805). Horatio Herbert Kitchener, bryt. wojskowy i administrator (24 VI 1850–5 VI 1916). George Horace Gallup, amer. socjolog, twórca Instytutu Badań Opinii Publicznej Gallupa (18 XI 1901–26 VII 1984).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Horacjo z tragedii Hamlet W. Shakespeare’a (1598/1601). Horacy z komedii Moliera Szkoła żon. Horacy Bianchon z Komedii ludzkiej H. Balzaca. Horace Benbow z powieści W. Faulknera Sartoris (1929). Horatio Oliveira z powieści J. Cortázara Gra w klasy (1963).
NA EKRANIE:
Ekranizacje tragedii Hamlet: rolę Horacja w reż. L. Oliviera (1948) odtwarzał Norman Wooland, w reż. G. Kozincewa (1964) — Władimir Erenberg, a w reż. K. Branagha (1996) — Nicholas Farrel.

Horoskopy zodiakalne

Horoskopy alternatywne oraz symbolika