Kmin rzymski – silny sprzymierzeniec w walce z otyłością brzuszną
Często mylony z kminkiem, nie jest jednak tą samą przyprawą. Kumin oryginalnie pochodzi z Egiptu, ale dzięki swoim cennym właściwościom doceniono go również w europejskiej kuchni oraz ziołolecznictwie. Nadaje potrawom wyrazistości, a także korzystnie wpływa na zdrowie i funkcjonowanie organizmu. Szczególnie powinny zainteresować się włączeniem go do diety osoby zmagające się z otyłością brzuszną.
- Dzienna dawka kminu wynosi ok. 300-600 mg, co odpowiada 5-10 owocom.
- Kumin wpływa na zmniejszenie masy kostnej. Z tego względu stosuje się w leczeniu osteoporozy.
- Jak każdy surowiec roślinny, może powodować alergie. Zaobserwowano przede wszystkim reakcje skórne oraz oddechowe.
Właściwości kuminu
Kmin rzymski, czyli Cuminum cyminum, to jednoroczna roślina z rodziny selerowatych. Uprawia się ją głównie w Indiach, Chile, Turcji, Chinach oraz Maroku. Bardzo rzadko hoduje się go w Polsce, ze względu na niską tolerancję oraz odporność na mróz. Roślina osiąga od 30 do 40 cm długości, a jej wąską łodygę porastają cienkie listki. Kwiaty są niewielkich rozmiarów, a wewnątrz ich owoców kryją się nasionka, wykorzystywane w celach kulinarnych oraz leczniczych.
Kumin wykazuje liczne właściwości lecznicze. Zdrowotne działanie kryje się przede wszystkim w olejkach eterycznych oraz witaminach A i B. Prócz nich znajdziemy także niezbędne dla prawidłowego funkcjonowanie organizmu pierwiastki, w tym:
- wapń,
- mangan,
- fosfor,
- żelazo.
Zaleca się stosowanie go podczas przeziębienia oraz grypy. Ziarna łagodzą chrypkę oraz wspomagają leczenie stanów zapalnych gardła. Przyprawa reguluje pracę układu trawiennego, likwidując kolki i wzdęcia, a także przeciwdziałając biegunkom, niestrawności oraz porannym mdłościom w okresie ciąży. Kumin stosuje się w medycynie naturalnej oraz ziołolecznictwie dla oczyszczenia organizmu z zalegających w nim toksyn. Dodanie odrobiny do potraw pomaga polepszyć apetyt, korzystnie wpływa na nastrój i relaksuje. Poleca się go szczególnie kobietom, gdyż włączony do jadłospisu sprzyja usystematyzowaniu cyklu miesiączkowego.
Otyłość brzuszna a kumin
Za powstaniem otyłości brzusznej stoi nagromadzona tkanka tłuszczowa, która nie znajduje się bezpośrednio pod skórą, ale sięga o wiele głębiej. Na ogół wypełnia przestrzeń wokół delikatnych narządów, tym samym chroniąc je przed urazami mechanicznymi. Problemem staje się w momencie nadmiernego przerostu, spowodowanego nieprawidłową dietę i niezdrowym stylem życia. Otyłość sprzyja rozwojowi cukrzycy typu 2., niektórych chorób serca oraz nowotworów.
Chcąc przeciwdziałać narastaniu tkanki tłuszczowej, powinniśmy w pierwszej kolejności przeanalizować codzienną dietę oraz poświęcić czas na niezbędną aktywność fizyczną. Dzięki samozaparciu, dyscyplinie oraz zmianie nawyków z powodzeniem się jej pozbędziemy. Choć nie będzie to łatwe zadanie, naszym silnym sprzymierzeńcem stanie się kmin rzymski.
Wpływ kminu rzymskiego na zdrowie
Badania wykazały, że kmin rzymski odpowiada za widoczne obniżenie stężenia szkodliwego cholesterolu LDL oraz trójglicerydów we krwi. Zauważono również, że zwiększa poziom dobrego cholesterolu HDL, a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów z miażdżycą.
Kumin reguluje poziom glukozy we krwi. Dzieje się to za sprawą kuminolu oraz kuminaldehydu, które stymulują trzustkę do wydzielania insuliny. Hormon ten odgrywa kluczową rolę w procesie metabolizowania węglowodanów. Odpowiada także za transport glukozy do wnętrza komórek, a to obniża jej stężenie.
Związki zawarte w roślinie działają przeciwgrzybiczo oraz antybakteryjnie. Hamują rozwój bakterii Gram-dodatnich oraz Gram-ujemnych. Ekstrakty z kminu można stosować zewnętrznie, do leczenia infekcji skórnych. Kumin wykorzystuje się także jako składnik kremów, balsamów oraz perfum.
Zastosowanie przyprawy w kuchni
Kmin to aromatyczna i pikantna przyprawa, którą wyróżnia lekko gorzki posmak. Od pokoleń stosuje się go w kuchni jako przyprawę wzbogacającą smak oraz poprawiającą jakość potraw. Znajdziemy go w formie zmielonej, lub świeżych ziaren. Bez problemu kupimy go samodzielnie, choć często jest jednym z głównych składników mieszanek przypraw charakterystycznych dla kuchni indyjskiej, np. garam masali oraz curry.
Do czego dodać kumin?
Przyprawa nada się do dań mięsnych i rybnych, gulaszów, zup oraz chlebów i ciast. Poleca się łączenie go z potrawami przygotowywanymi na bazie nasion strączkowych, warzyw oraz kaszy i ryżu. Kuminu nie może także zabraknąć w kiszonej kapuście, marynatach oraz aromatycznych sosach pomidorowych.
Olej pozyskiwany z kuminu stosuje się do aromatyzowania licznych napojów alkoholowych, deserów oraz innych mieszanek przypraw. To przyprawa obecna głównie we francuskich serach, np. Leyden, oraz do części tradycyjnych chlebów. W Niemczech wykorzystuje się go do przygotowania nietypowego likieru.
Sprawdź również:
