Kumin (kmin rzymski). Dlaczego warto go jeść?

Zarówno kumin jak i kminek pochodzą z tej samej rodziny selerowatych i choć nazwy są podobne, to dzieli je wiele. Wprawne oko dostrzeże różnicę w obu przyprawach: kumin jest jaśniejszy i ma większe podłużne ziarna, natomiast kminek jest ciemniejszy, drobniejszy, a jego nasiona są delikatnie wygięte. Poza tym mają zgoła inny smak, zapach oraz właściwości. Dodatkowo kminek jest rośliną pospolitą w Polsce, natomiast kumin pochodzi wyłącznie z upraw, a nasz klimat, niestety, mu nie sprzyja, gdyż roślina ta nie toleruje mrozów.

Zastosowanie kuminu

Pochodzący z krajów śródziemnomorskich kumin jest dodatkiem do wielu dań. Jego lekko pikantny i gorzki smak wzbogaca potrawy kuchni orientalnej, azjatyckiej czy amerykańskiej. Stosuje się go jako samodzielną przyprawę, ale wchodzi też w skład różnych mieszanek, takich jak curry bądź garam masala. Kumin na dobre zagościł również w kuchni europejskiej – bez niego nie mogą powstać choćby wyśmienite francuskie sery. Częściej, w zastępstwie kminku, można znaleźć go w kapuście kiszonej. Poza tym wspaniale komponuje się z mięsem i rybami, nadaje wyjątkowego charakteru zupom i gulaszom, często można go spotkać w pieczywie.

Kumin, prócz wspaniałych walorów smakowych, jest źródłem wielu cennych witamin i minerałów. Przede wszystkim znaleźć w nim można spore pokłady żelaza, fosforu, potasu, sodu, wapnia i magnezu. Dodatkowo znajdują się w nim witaminy z grupy B, a także C oraz A. Kumin ma szereg właściwości leczniczych. To zasługa olejków eterycznych oraz flawonoidów, które sprawiają, że ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe.

Właściwości kuminu

Warto eksperymentować w kuchni z kuminem, gdyż każda potrawa z jego dodatkiem jest korzystna dla zdrowia. Okazuje się nieoceniony dla wszystkich tych, którzy cierpią z powodu dolegliwości związanych z układem pokarmowym. Przede wszystkim pobudza jelita do sprawniejszej pracy, lepiej radzą sobie z usuwaniem produktów przemiany materii, oraz zapobiega nieprzyjemnym schorzeniom, takim jak biegunki, bóle brzucha, wzdęcia czy zaparcia.

Kumin na odporność

Regularne jedzenie kuminu jest szczególnie przydatne w okresie wzmożonych infekcji. Zawarte w nim witaminy skutecznie wzmacniają odporność i łagodzą dokuczliwe objawy przeziębienia i grypy. Kumin niweluje stany zapalne jamy ustnej i gardła, a dodatkowo przynosi ukojenie podczas suchego i dokuczliwego kaszlu. Zawarte w przyprawie olejki eteryczne skutecznie rozprawiają się z nieświeżym oddechem, dlatego poleca się codziennie żuć kilka ziarenek kuminu.

Zawarte w kuminie olejki eteryczne nie tylko rozprawiają się z nieświeżym oddechem, ale i poprawiają kondycję skóry. Szczególnie przydatny jest w wypadku infekcji grzybiczych oraz bakteryjnych. Z właściwości kuminu korzystają również firmy kosmetyczne i można go znaleźć w wielu produktach do pielęgnacji skóry, takich jak kremy czy balsamy.

Kumin dla młodych mam

Kuminem powinny zainteresować się kobiety karmiące piersią. Dzięki zawartości żelaza i wapnia poprawia on skład jakościowy mleka matki i tym samym wspiera zdrowie niemowląt. Poza tym zawarty w kuminie tymol wspomaga i ułatwia laktację.

Możliwe działania niepożądane

Choć kumin fenomenalnie wpływa na prawidłowe działanie organizmu może wywoływać działania niepożądane. Przede wszystkim jest alergenem, dlatego podczas jego spożywania powinno się zachowywać umiar, a w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej, zaprzestać jego stosowania. Poza tym kumin może zaburzać działanie niektórych środków chemicznych, dlatego osoby przewlekle chore i zażywające na stale leki, powinny przed stosowaniem przyprawy skonsultować się z lekarzem.