Zatrucie grzybami: Objawy i pierwsza pomoc
Jesień to ulubiona pora roku wszystkich smakoszy grzybów. Z kurek, maślaków, podgrzybków, kani czy borowików można przyrządzić prawdziwą kulinarną ucztę, a do tego zrobić zimowe zapasy. Wbrew powszechnym opiniom grzyby mają sporo wartości odżywczych, przede wszystkim minerałów i witamin. Chociaż dostarczają bardzo niewielu kalorii, trzeba pamiętać o tym, że są ciężkostrawne. Warto też wiedzieć, że nawet jadalnymi grzybami można się poważnie zatruć – np. poprzez łączenie ich z alkoholem lub nieumiejętne przechowywanie. Największym zagrożeniem dla zdrowia, a nawet życia jest jednak spożycie grzyba trującego. Znajdujące się w nim toksyny błyskawicznie uszkadzają nerki, wątrobę, a nawet mózg i układ nerwowy. Dowiedz się, jakich błędów nie popełniać w trakcie zbierania grzybów, które gatunki najłatwiej pomylić i jakie są objawy zatrucia grzybami.
Zatrucie grzybami jadalnymi – przyczyny
Najczęstszą przyczyną zatrucia się grzybami jadalnymi jest zbieranie ich do plastikowych toreb. Brak dostępu powietrza powoduje, że powstają w nich toksyczne substancje, które mogą wywoływać uciążliwe dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Dlatego grzyby najlepiej zbierać do koszyków. Inną przyczyną zatruć może być spożywanie starych i lekko psujących się grzybów. Pod wpływem działania bakterii znajdująca się w nich cholina przekształca się w trującą toksynę.
Jeszcze większym zagrożeniem dla zdrowia jest łączenie grzybów z alkoholem - ścina on w żołądku i tak ciężkostrawne białko grzybów, które staje się jeszcze mniej podatne na działanie soków trawiennych. Może więc powodować bóle brzucha, nudności i niestrawność. Jednak największym zagrożeniem jest łączenie trunków z czernidłakiem pospolitym czy borowikiem ponurym. Zawierają one substancje, które zatrzymują rozkład alkoholu, co może nawet zagrażać życiu. Lekarze zalecają, by alkoholu nie spożywać dwa dni przed i trzy dni po zjedzeniu grzybów.
Grzyby jadalne, które najłatwiej pomylić z trującymi
Najbardziej niebezpieczne są grzyby trujące, które zawierają silne toksyny. W przypadku ich spożycia może dojść do trwałego uszkodzenia nerek, wątroby, a nawet śmierci. Kluczowe jest więc kupowanie grzybów ze sprawdzonych źródeł, a przede wszystkim zbieranie ich przy użyciu atlasu. Największym zagrożeniem są grzyby blaszkowe, ponieważ to wśród nich najłatwiej spotkać gatunki trujące. Początkujące osoby powinny zbierać jedynie grzyby rurkowe, ale trzeba pamiętać, że do nich zalicza się także borowik szatański i borowik purpurowy.
Niestety, wiele lubianych i popularnych grzybów ma swoich niejadalnych, a czasem trujących „sobowtórów”. Najłatwiej można więc pomylić kurkę z lisówką pomarańczową, mleczaja rydza z trującym mleczajem wełnianką, borowika szlachetnego z goryczakiem żółciowym, pieczarkę polną z muchomorem jadowitym, a czubajkę kanię z muchomorem plamistym.
Objawy i pierwsza pomoc przy zatruciu grzybami
Objawy zatrucia są uzależnione od ilości i toksyczności spożytych grzybów. Mogą pojawić się już po 30 minutach od posiłku, ale też nawet po kilku dniach. Mniej trujące grzyby oddziałują głównie na układ pokarmowy i trawienny, nie zagrażają życiu. Najbardziej charakterystyczne symptomy to nudności, bóle brzucha i głowy, biegunka oraz wymioty, a także ogólne osłabienie. O wiele bardziej niebezpieczne jest zatrucie grzybami silnie trującymi (np. muchomorem sromotnikowym czy zasłonakiem rudym). Ich toksyny przenikają do krwioobiegu, a stamtąd do wielu narządów. Pierwsze objawy mogą wystąpić po kilkunastu godzinach, a nawet dniach. Często przypominają infekcję wirusową (gorączka, złe samopoczucie, bóle mięśni, nawracające biegunki). Z czasem wyniszczają nerki i wątrobę, uszkadzają układ nerwowy. Pojawia się nadpotliwość, bóle głowy, halucynacje, zaburzenia świadomości, uderzenia gorąca i zaburzenia widzenia. Brak szybkiej interwencji lekarza prowadzi do utraty przytomności i śmierci. Przy wystąpieniu jakichkolwiek niepokojących objawów po spożyciu grzybów, należy wezwać karetkę pogotowia. Warto też sprowokować wymioty, a pozostałe grzyby zabezpieczyć do badań laboratoryjnych.
