Smoking i frak, czyli elegancki Pan Młody

Choć z reguły uważa się, że mężczyźnie wystarczy kupić elegancki garnitur, by wyglądał dobrze, to w rzeczywistości sprawa nie jest tak prosta, jak się wydaje. Dziś wybór strojów wizytowych jest olbrzymi i potrzeba nie lada wiedzy oraz cierpliwości, by znaleźć ten odpowiedni. Ponadto garnitur garniturowi nierówny, a wybór komplikują jeszcze smokingi, fraki, surduty i żakiety. Czym się różnią i jakie dodatki do nich pasują? Które z nich są odpowiednie dla Pana Młodego? Oto kilka porad dla zdezorientowanych.

W epoce edwardiańskiej pojawiło się rozróżnienie strojów na formalne i nieformalne. Smoking zyskał wówczas miano stroju półformalnego, który rygorystycznie zakładano po zmroku na mniej zobowiązujących przyjęciach.

Klasyczny smoking jest jednorzędowy, z ostrymi lub szalowymi klapami i pasem hiszpańskim - szerokim, z plisami, zapinanym z tyłu na tasiemki, rzepy czy guziki. Zakłada się do niego spodnie z tego samego materiału co marynarka, bez mankietów, ale z zakładkami i wąskim lampasem na szwie bocznym. Kamizelka powinna być w kolorze czarnym, najlepiej z jedwabiu lub wełny, nisko zapinana. Do smokingu zakłada się czarną lub granatową muchę, którą wiąże się samemu. Kolejny dodatek to poszetka - biała, z jedwabiu lub lnu.

Koszule smokingowe, białe, niegdyś wykonane z piki (rodzaj dwuwarstwowej bawełnianej tkaniny) i mocno wykrochmalone, za sprawą księcia Windsoru Edwarda VIII stały się dużo wygodniejsze - miękkie, z oddychającej bawełny, z kołnierzykiem wykładanym lub formalnym, włoskim. Powinny mieć pionowe plisy, biegnące równolegle do przodu koszuli (mogą mieć jedną fałdę zakrywającą guziki, jednak jest to mniej eleganckie) lub przód wykonany z piki. W tym przypadku również mankiety i kołnierz należy uszyć z tego materiału. Warto pamiętać, że mankiety do koszul smokingowych nigdy nie są zapinane na fabryczne, plastikowe guziki, lecz na spinki. Guziki do koszuli, zlokalizowane na podpince, muszą być czarne, onyksowe lub z kamienia wulkanicznego, w otoczce złotej lub srebrnej, pasujące do spinek. Uzupełnieniem całego stroju jest odpowiednie obuwie - czarne lakierki lub wiedenki.

Marynarka frakowa może być czarna lub ciemnogranatowa, pozornie dwurzędowa, z wyłogami zamkniętymi i przykrytymi jedwabiem, o długości sięgającej kolan noszącego ją mężczyzny. Mimo iż nie można jej zapiąć, musi być idealnie dopasowana. Ponadto powinna mieć sześć guzików z przodu, dwa z tyłu, nad szlicem (rozcięciem), oraz cztery na każdym rękawie, pokryte tym samym materiałem co wyłogi. Noszone na szelkach spodnie muszą być w identycznym kolorze i z tego samego materiału co marynarka, bez mankietów, ale z zakładkami i dwoma wąskimi lampasami na szwach bocznych. W przeciwieństwie do smokingu, zarówno spinki, jak i wykonane z tego samego materiału kamizelka oraz ręcznie wiązana muszka powinny być białe. Kamizelka frakowa musi być utrzymana w stylu wieczorowym, czyli zapinana dość nisko, na spinki (trzy lub cztery). Na rynku dostępne są modele jedno- i dwurzędowe.

Biała koszula frakowa ma sztywny gorset, stylowe, pojedyncze mankiety oraz odczepiany, krochmalony kołnierzyk ze stójką. Zarówno buty, obowiązkowo z lakierowanej skóry, jak i jedwabne skarpety powinny być czarne. Dozwolone akcesoria do fraku to szelki, rękawiczki, szalik, poszetka i butonierka - wszystko w kolorze białym, ponadto ciemny płaszcz, czarny cylinder oraz, opcjonalnie, utrzymana w tej samej tonacji laseczka.

Poza frakiem, smokingiem oraz garniturem można się zdecydować także na surdut, choć uważa się go za ubiór codzienny, nieodpowiedni do założenia po godzinie 18. Strój ten często jest mylony z żakietem. Surdutowa marynarka to tzw. jaskółka, ze szwem w talii, który nadaje jej odpowiedni kształt. Przy wyborze ubioru na wesele powinniśmy kierować się ogólnie przyjętymi zasadami, ale pamiętajmy, że najważniejszą kwestią niezmiennie pozostaje to, by czuć się w nim dobrze i komfortowo. I oczywiście - wyglądać zjawiskowo!

Paulina Baran