Masz w domu stary dywan z PRL-u? Możesz zarobić na nim kilkanaście tysięcy złotych!

Perskie dywany lub na takowe stylizowane zdobiły niejeden salon w PRL-u. Najczęściej leżały na samym środku pomieszczenia lub ozdabiały kanapę, a niekiedy ścianę. Dla domowników był to jedynie zwykły przedmiot codzienne użytku i nikomu nawet nie przeszłoby przez myśl, że w przyszłości może być sporo warte.

Tymczasem moda na perskie dywany wróciła, a dodatkowo rękodzieło jest w cenie. W związku z tym, jeśli masz jeszcze w domu ten relikt przeszłości, sprawdź, skąd pochodzi. Może się okazać, że posiadasz coś, co jest warte nawet kilka tysięcy złotych!

Pierwsze perskie dywany zaczęły pojawiać się już w V w. p.n.e. Nomadzi tkali je ręcznie z owczej lub koziej wełny. Wykorzystywali je później jako ochronę przed mrozem w nocy oraz gorącymi promieniami słonecznymi w ciągu dnia. 

Najważniejszy okres dla perskich dywanów przypada jednak dopiero kilkaset lat później, a dokładniej na XVI wiek i XVII wiek. To właśnie wtedy ich walory estetyczne zaczęły przeważać nad ich praktycznym zastosowaniem i z powodzeniem zaczęły być uznawane za dzieła sztuki. 

Do Europy perskie dywany zaczęły trafiać za czasów panowania dynastii Kadżarów i szejka Naser-ad-Din-Shah Kadżar. Wkrótce potem europejskie i amerykańskie zakłady tkackie zaczęły otwierać swoje oddziały w Iranie, co zapewniło dostęp do wysokiej jakości surowców.

Tradycyjne perskie dywany pochodzą tylko z jednego kraju, a jest nim Iran. W związku z tym inne wyroby orientalne sprzedawane jako „perskie”, a pochodzące z takich krajów jak Indie, Turcja, Pakstan czy Nepal są po prostu podróbkami. Kraj pochodzenia jest więc istotny, jeśli mówimy o oryginalności produktu.

Duże znaczenie ma jeszcze sposób wykonania. Najcenniejsze i najbardziej tradycyjne będą te dywany, które tkane były ręcznie głównie z wełny i dodatkiem jedwabiu. Każdy taki egzemplarz jest praktycznie unikatowy oraz odznacza się bogatymi zdobieniami. Mniej cenna wersja powstaje przez ręczne tuftowane, czyli wplatanie przędzy w rozciągnięte płótno tureckie. Najtańsze, a zarazem najmniej wierne oryginałowi wersje robione maszynowo.

Jak więc w domowych warunkach rozpoznać, czy dywan, który posiadasz u siebie, jest autentyczny? O tym na swoim kanale na Instagramie opowiedział Michał Nowocin, który na co dzień zajmuje się sprzedażą antyków. 

Perski dywan, który jest autentyczny, można przede wszystkim poznać po tym, jak prezentuje się jego wzór. Te ręcznie tkane są na ogół dość skomplikowane i zawierają dużo wyrazistych szczegółów. Dywan, który jest tkany ręcznie, można również łatwo rozpoznać po wzorach, które miały być wykonane symetrycznie, jednak zważając na to, że pracę wykonywał człowiek lustrzane odbicie nie będzie idealne. Różnice są zazwyczaj drobne, ale zauważalne. 

Dywany wyprodukowane maszynowo można bardzo łatwo rozpoznać po idealnej symetrii wzorów. Zazwyczaj są one również mniej szczegółowe i powtarzają się na każdym dywanie z poszczególnej partii. Ważny jest także motyw wzoru. Zazwyczaj dotyczy on lokalnej symboliki i nawiązuje do kultury regionu. Często pojawiają się również motywy roślinne, zwłaszcza przy obramowaniu.

Żeby sprawdzić, czy perski dywan, który posiadasz to autentyk, musisz również zajrzeć pod spód i zobaczyć, czy zachowała się metka. Autentyczne dywany często mają takową z napisem „Iran” lub „Persian”. 

Ale to nie wszystko! Michał Nowocin, radzi, żeby zwrócić uwagę również na frędzle!

"Powinny być częścią osnowy, nie powinny być doszyte. Te sploty kończą się takim kawałkiem frędzla. Jeżeli spojrzymy na te sploty, na te węzły w dywanie robionym ręcznie, one nie są idealne. Zawsze mają trochę mniejsze, trochę większe odstępy. Są większe, mniejsze. Widzimy, że człowiek ręcznie nie zrobił tego idealnie" – podkreślał na nagraniu mężczyzna.

Według eksperta następnym krokiem powinno być sprawdzenie runa. W dobrym oryginalnym dywanie jest ono gęste tak bardzo, że nie można w nie włożyć palca, a co za tym idzie nie widzimy osnowy ani nici. Choć niewiele osób zwraca na to uwagę, sprawdzając, czy twój perski dywan to autentyk, nie powinnaś pomijać tego kroku.

Na nagraniu Michał Nowocin pokazał także kolejny dywan. Różnił się on od poprzedniego tym, że posiadał charakterystyczny skórzany pas. Mężczyzna wyjaśnił, że tak wygląda droższy egzemplarz, wyższej jakości, ponieważ skóry naturalnej nie dodaje się do słabych dywanów.

Jeśli w twoim egzemplarzy znajdują się tego rodzaju ozdoby, to znaczy, że jesteś posiadaczką najwyższej jakości dywanu perskiego. 

Warto sprawdzić dywan, który zdobi twoją podłogę lub od wielu lat leży zapomniany na strychu. Być może pojadasz autentyczny perski dywan, który wart jest kilka, a nawet kilkanaście tysięcy złotych. Jeśli tak, być może zyska on w twoim domu drugie życie.

A jeśli chcesz trochę na nim zarobić, to udaj się do specjalisty zajmującego się antykami. On z pewnością pomoże ci w dalszej drodze sprzedaży i doradzi, jak najkorzystniej go sprzedać.