Dzieci nadpobudliwe to te, które w przedszkolu i szkole określane są zazwyczaj mianem "trudnych dzieci". Często są to dzieci, które od urodzenia budziły się i zasypiały z płaczem.
Dlaczego "trudne"? Ano dlatego, że robią zamieszanie w grupie, nie mogą usiedzieć spokojnie, zaczepiają inne dzieci, łamią zakazy nauczyciela ("siedź spokojnie, nie rozmawiaj, nie odwracaj się" itp.) i ogólnie przeszkadzają swoją nadruchliwością.
Trzeba jednak pamiętać, mając do czynienia z takimi dziećmi, że często wykonują one ruchy mimowolne, nad którymi naprawdę nie potrafią zapanować. Jeżeli nauczyciel każe im "za karę" stać w kącie czy siedzieć osobno w "oślej ławce", lub w inny sposób ogranicza ich ruchliwość, powoduje to tylko dodatkowe pobudzenie. Dzieci nadpobudliwe często mają kłopoty w szkole, ponieważ nie potrafią się skoncentrować dłużej na jednym zdaniu. Na jednej lekcji wypadają świetnie, bo właśnie coś ich zainteresowało - a na innej lekcji nie potrafią odpowiedzieć na najprostsze pytania. Trzeba wiedzieć o tym, że mają problemy z koncentracją, ale są tak samo inteligentne jak "normalne" dzieci.
Jak z nimi postępować? Co robić?
• Przede wszystkim zdobyć się na jak największą cierpliwość i spokój.
• Postarać się zapewnić dziecku dużo ruchu. Skoro w szkole musi być spokojnie, pozwolić mu po szkole biegać i skakać.
• Przyzwyczajać je do tego, że każde podjęte działanie i przedsięwzięcie powinno zostać doprowadzone do końca.
• Bawić się razem z nim, rysować, odrabiać lekcje i w toku tych czynności pomóc mu skoncentrować się na tym co robi. Samo nie poradzi sobie z prawidłową koncentracją uwagi.
• Przed snem zrelaksować je i wyciszyć. Istnieje wiele sposobów, np. radosna i spokojna bajka, łagodna i cicha muzyka, ciepła kąpiel itp.
