Glicynia: Uprawa i pielęgnacja
Glicynia to bardzo ciekawa roślina ozdobna. Pochodzi z terenów o umiarkowanym i ciepłym klimacie, jednak uprawiana jest na całym świecie. Zdążyła już podbić serca Polaków. Charakteryzuje się pięknymi kwiatostanami, które tworzą okazałe kaskady. Przejść obok glicynii obojętnie naprawdę trudno, przykuwa wzrok nawet tych, którzy ignorują cuda natury. Nie wymaga przesadnej pielęgnacji, ale jeśli poświęci się jej odrobinę uwagi, odwdzięczy się z nawiązką. Jak uprawiać glicynię? Jakich zabiegów wymaga? Jak długo wyrasta z nasiona? Na te pytania znajdziesz odpowiedź w artykule.
Czym jest glicynia?
Glicynia bądź wisteria to roślina ozdobna z rodziny bobowatych. Charakteryzuje się silnie wzrastającym pnączem (w ciągu roku rośnie od 1 do 3 m) i ciekawymi, zbitymi w kaskady kwiatami o liliowym, różowym bądź fioletowym kolorze. Najczęściej spotyka się jej dwie odmiany: chińską i kwiecistą; pochodzą one z Azji oraz Ameryki Północnej. Może osiągać całkiem pokaźne rozmiary, średnia jej długość wynosi około 10 metrów, ale niezbędne są zabiegi polegające na jej przycinaniu, które pobudzają ją do bujniejszego kwitnienia.
Jak uprawiać glicynię?
Decydując się na zasadzenie glicynii, należy wybrać dla niej miejsce osłonięte od nadmiernego wiatru, ale równocześnie musi być ono dobrze nasłonecznione. Gleba powinna być przepuszczalna i żyzna z dodatkiem próchniczym; może być delikatnie kwaśna albo mieć odczyn obojętny. By glicynia dobrze rosła, potrzebuje dużo miejsca; jej pnącza bardzo silnie się rozrastają i potrzebują solidnej podpory. Ponadto trzeba uważać, by bujne przyrosty nie opanowały zbyt mocno ściany budynku i nie zniszczyły np. rynny.
Pielęgnacja glicynii
Glicynia z racji intensywnego kwitnienia potrzebuje odpowiednich związków mineralnych bogatych w fosfor i potas; zaleca się unikanie specyfików, które mają w swoim składzie azot. Roślina jest nieodporna na suszę, dlatego podczas upałów trzeba ją podlewać. Gwarantem bujnego kwitnienia jest dwukrotne przycinanie pnączy. Pierwszego dokonuje się wiosną; należy ciąć na wysokości 3-4 pąka liściowego. Drugiego - w okolicach lipca, wtedy ucina się tegoroczne pędy tak, by pozostało od 4 do 6 gałązek z liśćmi. Dodatkowo trzeba usuwać części, które są chore oraz suche, a ze względów estetycznych również te, które wyrastają od nasady rośliny. Warto pamiętać o tym, że glicynia jest mało odporna na ujemne temperatury, dlatego w początkowej fazie, przez pierwsze dwa, trzy lata, należy zabezpieczać ją na zimę matą słomianą albo agrowłókniną.
Kwitnienie glicynii
Glicynia jest rośliną, które kwitnie dopiero w drugim bądź trzecim roku od posadzenia. W zależności od rodzaju sadzonek, ten czas może się znacznie wydłużyć, bowiem okazy rosnące z nasion czasami potrzebują do tego aż 10 lat. Najlepiej zaopatrzyć się w sklepach ogrodniczych w sadzonki szczepione bądź takie, które powstały przez tzw. okłady powietrzne. W początkowym okresie wzrostu nie wolno stosować zabiegu polegającego na jej przycinaniu – wystarczy ograniczyć się do przytwierdzenia jej do podpór.
Co zrobić, jeśli glicynia nie kwitnie?
Czasem mimo zabiegów pielęgnacyjnych glicynia nie kwitnie, bądź ma bardzo mało kwiatów. Ta bujna roślina ma mocną bryłę korzeniową, dlatego by pobudzić ją do lepszego wzrostu kwiatostanów, trzeba przyciąć jej korzenie szpadlem w odległości 1,5 do 2 m od podstawy rośliny; ten zabieg spowoduje, że bujniejsze pąki wyrosną już w kolejnym sezonie.
Czy glicynia jest trująca?
Glicynia - choć bardzo atrakcyjna i wdzięczna - wydziela trujące i niebezpieczne substancje. Zawiera w sobie glikozyd i żywicę, które obecne są we wszystkich jej częściach. Objawami zatrucia są dolegliwości żołądkowe w postaci nudności, wymiotów, biegunek czy bólu brzucha.
