Ich wewnętrzny świat

Autyzm wczesnodziecięcy jest zespołem zaburzeń dotyczącym kilku sfer rozwoju, między innymi uczuć, intelektu i ekspresji mowy. Sprawność ruchowa pozostaje dobra, a czasami dzieci te są szczególnie zwinne. Przyczyny się autyzmu są różne to zarówno czynniki genetyczne, organiczne uszkodzenia mózgu, powstałe w okresie ciążowym lub okołoporodowym, jak i negatywne wpływy środowiska (np. zanieczyszczeń)

Zerwany kontakt

Objawów autyzmu jest wiele i maja one różnorodny charakter. Należą do nich zaburzenia związków z otoczeniem: zmiany w spostrzeganiu i zachowaniu, zaburzenia kontaktu ? dziecko patrzy jak gdyby przez osobę, nie reaguje na otoczenie, traktuje osoby jak przedmioty, nie fiksuje oczu na twarzy rozmówcy.

Kontakt z dzieckiem utrudniają też zaburzenia mowy takie jak: zanik mowy, opóźnienie rozwoju mowy, zaburzenia artykulacji, melodii, echolalie, nieprawidłowe posługiwanie się zaimkami i inne. Bywa, że dzieci porozumiewają się za pomocą gestykulacji, sygnalizują potrzeby przez gniew, płacz krzyk.

Ruch, który niepokoi

Również w ruchach dziecka mogą wystąpić niepokojące objawy. Są to tzw. stereotypie do których należą: potrząsanie głową, klaskanie, klepanie, dziwaczne gesty, chód na palcach itp., czynności przymusowe (stereotypowe porządkowanie, bawienie się tymi samymi przedmiotami zwykle małymi). Dzieci takie maja dobra koordynację, a także zwiększoną aktywność, demonstrują wybuchy złości bez widocznej przyczyny. Często są niespokojne i agresywne, mogą tez u nich występować skłonności do karania siebie, samouszkodzenia, wahania nastroju. Niektóre dzieci autystyczne doskonale zapamiętują różne sytuacje, lub maj uzdolnienia muzyczne.

Potrzebna pomoc

Zaburzenia uwidaczniają się w pierwszych trzech latach dziecka i mają charakter trwały. Nie znaczy to , że dzieci takie nie wymagają leczenia. Dzieciom z autyzmem wczesnodziecięcym można pomóc przez odpowiednie usprawnianie i wychowanie w domach rodzinnych lub placówkach oświatowych ze specjalnym programem. Łącznie z metodami psychopedagogicznymi stosowane są niektóre środki farmakologiczne. Mogą one przynieść poprawę np. łagodzić napady agresji i autoagresji, w zminiejszać lęk itp. Pomocą powinno się objąć również rodziców dziecka, u których często dochodzi do utraty sił i zapału w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki.

Chociaż autyzm nie jest całkowicie uleczalny, na skutek terapii może nastąpić znaczna poprawa w odniesieniu do niektórych objawów.

Izabela Grelowska