Jak sadzić imbir w doniczce? Czy można uprawiać go w ogrodzie?
Imbir to roślina tropikalna, uprawiana przede wszystkim w krajach o ciepłym klimacie. Nam kojarzy się głównie z aromatyczną przyprawą o wielu cennych właściwościach, sprzedawaną w formie proszku lub kłącza. Doskonale rozgrzewa, działa przeciwzapalnie, jest sprzymierzeńcem podczas odchudzania… Nie każdy jednak wie, że nawet nad Wisłą imbir można uprawiać samodzielnie w doniczce! Dowiedz się, jak go posadzić i w jakich warunkach będzie rozwijać się najlepiej.
Spis treści:
Imbir jako roślina doniczkowa
Współcześnie nie występuje w formie dzikiej. W światowej uprawie imbiru przodują Brazylia, Indie i Chiny. Imbir dociera do nas z daleka w różnych formach - zarówno jako sproszkowana przyprawa, jak i świeże kłącze. Coraz częściej w sklepach możemy trafić również na imbir marynowany, który znany jest szczególnie wszystkim miłośnikom sushi.
Warto jednak dowiedzieć się o nim czegoś więcej. Część naziemna imbiru to duże, ciemnozielone i lancetowate liście. Roślina może osiągać niespełna półtora metra wysokości. Tropikalny klimat sprzyja pojawianiu się także efektownych kłosowatych kwiatów, które przyjmują odcienie fioletu i żółci.
Domowa uprawa imbiru: Podstawy
Z racji tego, że imbir jest rośliną ciepłolubną, w naszym klimacie nadaje się przede wszystkim do uprawy domowej w doniczkach lub skrzynkach. Z całą pewnością nie przetrwa zimowania w gruncie! Latem jednak dopuszcza się wyniesienie go na balkon, taras lub do ogrodu, lecz musimy poczekać do momentu, aż w dzień temperatura nie będzie spadać poniżej 20°C, a nocą utrzyma się na poziomie przynajmniej 15°C.
Jak sadzić imbir w doniczce?
Przygotować należy szeroką, ale niezbyt głęboką doniczkę. Kłącze imbiru rozrasta się "wszerz", więc musimy zadbać o to, by między poszczególnymi sztukami umieszczonymi w ziemi zachować odstęp co najmniej 20 centymetrów. Kupując kłącze, które stanie się naszą sadzonką, zwróćmy uwagę na jego wygląd. Powinno być jędrne i mieć kilka jasnozielonych "oczek". Do sadzenia nie nadaje się imbir wyschnięty, zbutwiały i noszący ślady pleśni.
- Kłącze dzielimy na trzycentymetrowe kawałki przy pomocy czystego i ostrego noża.
- Odstawiamy w ciepłe miejsce na dwa dni, by nieco przeschły. W ziemi nie należy umieszczać wilgotnych fragmentów, ponieważ mogłyby doprowadzić do zgnicia rośliny.
- Sadzimy płytko w ziemi żyznej, próchniczej i przepuszczalnej.
- Przysypujemy cienką warstwą podłoża - o grubości maksymalnie pięciu centymetrów i obficie podlewamy.
- By przyspieszyć kiełkowanie, donicę możemy przykryć folią aluminiową. Zdejmujemy ją na stałe, gdy pojawią się pierwsze pędy.
Pielęgnacja imbiru w doniczce
W początkowym etapie roślinie należy zapewnić ciepło, więc doniczkę warto ustawić na słonecznym parapecie, znajdującym się nad kaloryferem. Ważne jest również regularne podlewanie. Podłoże powinno być cały czas lekko wilgotne, lecz trzeba uważać, by nie przelać imbiru. Zastoje wody mu nie służą!
Jeśli imbir sadzimy wczesną wiosną, na przełomie czerwca i lipca warto odżywiać roślinę biohumusem. Jak zostało wspomniane, latem możemy przenieść donicę na taras lub do ogrodu, lecz trzeba uważać, by imbir nie był narażony na bezpośrednie nasłonecznienie - grozi to poparzeniem rośliny.
Kłącze możemy wykopać w okolicach października. Jesienią zauważymy zresztą, że liście zaczynają żółknąć i usychać - to naturalny proces. Jeśli chcemy w dalszym ciągu uprawiać imbir w doniczce, należy ograniczyć jego podlewanie, a na zimę przenieść go do chłodnego pomieszczenia.
Właściwości imbiru
Imbirem interesujemy się zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym. Nic dziwnego! Wspaniale rozgrzewa, a jego przeciwzapalne właściwości pomagają nam chronić się przed przeziębieniem i sezonowymi infekcjami. Na tym dobroczynny wpływ imbiru na organizm się nie kończy.
Działa odświeżająco i odkażająco, więc pomoże uporać się z nieprzyjemnym zapachem jamy ustnej. Złagodzi także dolegliwości żołądkowe - mowa zwłaszcza o dokuczliwych wzdęciach i mdłościach. Pomoże rozruszać leniwe jelita oraz zapobiegać zakrzepom.
Polecamy:
