Jak uprawiać araukarię?

Mówi się, że drzewka iglaste najpiękniej rosną na zewnątrz: w ogrodzie, na działce albo w donicach na balkonie czy tarasie. Jednak istnieje jeden gatunek, który może być z powodzeniem uprawiany w pomieszczeniach, choć trzeba mu poświęcić odrobinę uwagi. Mowa o araukarii, która jest kapryśną, ale, w przeważających przypadkach, wdzięczną rośliną i może być oryginalną ozdobą wnętrza. Nie tylko posiada walory dekoracyjne, ale również poprawia jakość powietrza w pomieszczeniu. Co jeszcze trzeba wiedzieć o tej roślinie? Jak ją pielęgnować?

Araukaria
Araukaria ©123RF/PICSEL
Ogrody Zamku Królewskiego w WarszawieINTERIA.TV

Araukaria. Skąd pochodzi?

Araukaria w naturalnym środowisku
©123RF/PICSEL

Araukaria wyniosła, bo tak brzmi jej pełna nazwa, jest jedną z nielicznych roślin iglastych, które mogą rosnąć w pomieszczeniach. Jest przedstawicielem gatunku z rodziny araukuriowatych. Pochodzi z wyspy Norfolk, zlokalizowanej na antypodach – w pobliżu Australii. W naturalnym środowisku osiąga imponujące rozmiary (nawet 70m) jednak w domowej uprawie rośnie dość wolno i rzadko przekracza dwa metry. Araukaria ma sztywną, ale rozłożystą koronę, która pokryta jest drobnymi, intensywnie zielonymi i miękkimi igłami, które ściśle do siebie przylegają. Tak, jak większość roślin iglastych, wykształca szyszki, jednak wyłącznie w warunkach naturalnych.

Jakie warunki musi mieć araukaria?

Araukaria powinna być ustawiona w jasnym, ale nie narażonym na bezpośrednie promienie słońca miejscu. Sprawdzi się przy północnym oknie, a jeśli ekspozycja jest wyłącznie południowa, trzeba odsunąć ją o około dwa metry. Zbyt intensywne promienie słońca powodują, że igły brązowieją. W czasie intensywnego wzrostu dobrze rośnie w temperaturze pokojowej (od wiosny do jesieni), jednak później wymaga jasnego, ale chłodnego pomieszczenia (około 10 stopni Celsjusza), można przenieść ją na ganek albo na klatkę schodową.

Podlewanie

Igły araukarii
©123RF/PICSEL

Araukaria wymaga częstego, regularnego i solidnego nawadniania. W miesiącach ciepłych trzeba zapewnić jej podlewanie dwa razy w tygodniu, jednak zimą należy ograniczyć częstotliwość do jednego razu w tygodniu. Ważne, aby nie dopuścić do przesuszenia podłoża – musi być ono cały czas umiarkowanie wilgotne. Warto również zasilać araukarię nawozami do iglaków – taki zabieg warto przeprowadzać w okresie wegetacyjnym (od wiosny do jesieni) raz na miesiąc. Poza tym, podobnie jak paproć, roślina musi być często zraszana. Najlepiej dostosować ją do częstotliwości podlewania.

Przesadzanie

Araukaria jest rośliną, która nie rośnie intensywnie. Przyrost nowych łodyg przebiega wolno, dlatego nie wymaga się częstego przesadzania. Młode egzemplarze wystarczy przesadzać co dwa, a nawet trzy lata i zaprzestaje się tego zabiegu od momentu, kiedy araukaria osiągnie wysokość ok. metra. Wtedy lepiej raz na rok wymienić jedynie wierzchnią warstwę podłoża w doniczce. Należy pamiętać, że przesadzenie nie powinno odbywać się wiosną, ale pod koniec lata (sierpień/wrzesień). Araukaria wymaga kwaśnej gleby, odpowiedniej dla iglaków albo rododendronów czy paproci. Można również ją wymieszać z odrobiną ziemi iglastej i piasku.

Co szkodzi araukarii?

Igły
©123RF/PICSEL

Araukaria jest rośliną kapryśną. Prócz tego, że nie sprzyjają jej intensywne promienie słońca oraz susza, szkodzi jej również suche powietrze. Należy ją wtedy częściej zraszać albo zapewnić jej odpowiednie nawilżenie, stawiając w jej pobliżu miskę z wodą, albo stosując nawilżacze powietrza. Dodatkowo araukarii szkodzi częste dotykanie igieł, ponieważ wtedy szybko odpadają.

Zalety araukarii

Araukaria jest rośliną długowieczną i nie sprawia większych problemów, o ile spełnia się jej wymagania uprawowe. Ponadto jest odporna na choroby grzybicze oraz atak szkodników. Niestety, nie zawsze odpowiada jej towarzystwo innych roślin, dlatego powinna stać samotnie w odosobnieniu. Oprócz funkcji dekoracyjnej, araukaria jest bardzo praktyczna: ponieważ, podobnie jak paproć, poprawia jakość powietrza w pomieszczeniach. Oczyszcza je z unoszących się toksyn oraz neutralizuje nadmierne jonizowanie.

INTERIA.PL
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd?
Dołącz do nas