Laurowiśnia wschodnia. Elegancki sposób na bujny żywopłot

• Laurowiśnia to roślina zimozielona, która swoim wyglądem przypomina wawrzyn.
• W Polsce uprawia się wyłącznie laurowiśnię wschodnią.
• Popularne stało się szczepienie rośliny na pniu, które pozwala tworzyć oryginalne kompozycje w ogrodzie.

Ta odmiana wieloletniej rośliny z rodziny różowatych pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego, Kaukazu oraz Azji Mniejszej. W Polsce laurowiśnię nazywa się także śliwą wawrzynolistną oraz wawrzynośliwą. Ogrodnicy wybierają ją głównie ze względu na gęste zielone liście, które zachowuje na okres zimy. Niezależnie od pory roku stanowi więc piękną ozdobę ogrodu, działki lub tarasu.

Laurowiśnia zachwyca nie tylko dużymi i gładkimi liśćmi, ale także pachnącymi kwiatami, które pojawiają się na przełomie maja i czerwca, a w przypadku niektórych gatunków w sierpniu i wrześniu. Kontrast między głęboką zielenią liści a nieskazitelną bielą kwiatów wygląda elegancko i przyciąga wzrok. Laurowiśnię warto wykorzystać jako naturalny żywopłot, ponieważ w polskich warunkach potrafi osiągnąć od 2 do 4 metrów wysokości. Mniejsze okazy z powodzeniem kupimy w doniczkach lub skrzynkach.

Sprawdź: Zrób to pod koniec października. Latem borówka będzie uginać się od owoców

Szukając oryginalnej dekoracji ogrodowej, warto postawić na laurowiśnię wschodnią. Obecnie w sklepach ogrodniczych znajdziemy wiele jej  odmian. Od wielu lat najchętniej wybieranymi są:

Ceny sadzonek laurowiśni są zależne od ich odmian. Bardziej popularne, m.in. Novita lub Rottundifolia kosztują od kilku do kilkunastu złotych za roślinę do 30 cm wysokości. Zabeliana, wyróżniająca się nietypowymi zakrapianymi liśćmi mieści się w przedziale 30-40 zł, a Caucasia oraz Otto Lyuken sprzedawane są zazwyczaj za ok. 50 zł. Mniejsze sadzonki są odpowiednio tańsze, trzeba jednak liczyć się z tym, że będą rozrastać się o wiele wolniej.

Odpowiednią porą na sadzenie laurowiśni jest późna jesień, kiedy jej korzenie będą już odpowiednio rozrośnięte, lub wczesna wiosna. Przed umieszczeniem jej w ziemi należy zacząć od wykopania odpowiedniego dołu, wsypania do niego warstwy drenażu, a dopiero na samym końcu posadzeniu rośliny. Po przysypaniu oraz delikatnym dociśnięciu gleby warto zasilić ją nawozem, który wpłynie na prawidłowy rozwój laurowiśni. To roślina, która potrzebuje miejsca, by móc się rozrosnąć. Z tego względu dobrze jest zostawić między sadzonkami ok. 50 cm odległości.

Jeśli zdecydujemy się na uprawę laurowiśni, miejmy na uwadze, że roślina nie jest w stanie przetrwać w suszy i potrzebuje regularnego nawadniania. Choć zazwyczaj gorzej znosi także niskie temperatury, możemy przygotować ją na przetrwanie zimy za pomocą agrowłókniny lub słomy. Takie zabezpieczenie jest szczególnie ważne w przypadku młodych sadzonek, ponieważ to właśnie one są szczególnie narażone na przemarznięcie. Ogromną zaletą laurowiśni są zdolności regeneracyjne, dzięki którym nawet po najcięższych zimowych miesiącach odzyska swój wspaniały wygląd. Wiosną pamiętajmy o przycięciu wszystkich przemarzniętych części.

Laurowiśnia jest gatunkiem odpornym na zanieczyszczenia powietrza - z powodzeniem możemy posadzić ją na działce w centrum większego miasta. Odpowiednio dobrana oraz regularna pielęgnacja sprawiają, że rzadko choruje i jest odporna na ataki szkodników. Od połowy marca aż do końca lipca odżywiamy ją naturalnymi nawozami.

Sprawdź: Jesienne grabienie liści - czy jest konieczne? Porady na wykorzystanie zebranych liści

Naturalnie wiśnię laurową możemy spotkać w gęstych lasach, ponieważ preferuje miejsca półcieniste oraz cieniste. Zbyt długa ekspozycja na światło może przyczynić się do poparzenia jej liści. Wybór odpowiedniego podłoża to ważny aspekt w jej uprawie.  Najlepiej wybrać glebę próchniczą oraz żyzną o zasadowym lub obojętnym pH. Ważne, by podłoże cały czas było lekko wilgotne.

Laurowiśnia wschodnia uważana jest za roślinę dość delikatną, ale odporną na ataki szkodników. Jeśli jednak przesadzimy z podlewaniem, może zachorować na dziurkowatość lub przyciągnąć mączniaki. Jak rozpoznać, że roślina choruje? Obecność mączniaka sprawi, że liście laurowiśni zaczną zwijać się w rurki i przysychać. Do wyleczenia niezbędne będzie usunięcie zainfekowanych gałęzi oraz zastosowanie specjalistycznych preparatów.

Dziurkowatość to choroba o podłożu grzybiczym, która atakuje roślinę wczesną wiosną. Jeśli tak się stanie, na powierzchni liści dostrzeżemy ciemnobrązowe plamy z jasną obwódką, które z czasem zamienią się w dziurki. W kolejnym stadium choroby laurowiśnia zacznie tracić liście, co wpłynie na trudność w przetrwaniu zimy. Skuteczną metodą w zapobieganiu rozprzestrzeniania się choroby jest regularne usuwanie uszkodzonych liści oraz unikanie ich zraszania.

Sprawdź również:

Czy hortensje trzeba przycinać na jesień? Co zrobić z kwiatostanami hortensji przed zimą?

Nie uwierzysz, jak to warzywo wpływa na wzrost storczyka. Używaj regularnie, a obsypie się kwiatami