Najgorsi sąsiedzi dla jabłoni. Zbiory będą mizerne, a choroby opanują sad
Obfite plony z uprawy jabłoni to cel każdego ogrodnika, na którego terenie znajdują się te popularne drzewa. Chcąc cieszyć się smakiem owoców z własnej działki, należy poważnie przeanalizować zasady korzystnego sąsiedztwa roślin. Czego nie sadzić obok jabłoni, by rozwijała się bez żadnych zakłóceń? Prezentujemy listę gatunków, które stanowią poważną konkurencję dla drzew owocowych. Uważaj również na okazy, których bliskie sąsiedztwo może skutkować atakiem groźnych infekcji.
Spis treści:
Jabłonie — wymagania i pielęgnacja
Zanim przeanalizujemy, które rośliny negatywnie wpływają na jabłonie, warto przypomnieć sobie podstawowe zasady uprawy drzew owocowych.
- Stanowisko dla jabłoni powinno być słoneczne, a zarazem osłonięte od wiatru.
- Bardzo dobrze rozwijają się na żyznej, próchniczej glebie, której pH mieści się w przedziale 5,5-6,5. Ziemia pod jabłoniami powinna być umiarkowanie wilgotna. Najbardziej intensywne podlewanie trzeba przeprowadzać tuż po posadzeniu.
- W przypadku młodych drzewek zaleca się założenie osłon na dolną część pnia, by uchronić je przed atakiem gryzoni.
- Aby jabłonie owocowały obficie, konieczne jest nawożenie zarówno preparatami mineralnymi, jak i organicznymi.
- Dwa razy w roku niezbędne okazuje się również cięcie jabłoni. Pierwszy zabieg należy przeprowadzić wiosną, aby doświetlić koronę. Zalecane jest też cięcie sanitarne — wykonuje się je w celu wyeliminowania suchych, połamanych lub zainfekowanych gałęzi. Kolejne cięcie potrzebne jest latem, aby uformować koronę i doświetlić dojrzewające owoce.
Sąsiedztwo dla jabłoni — podstawowe informacje
Odpowiedzialne planowanie ogrodu i sadzenia roślin pozwoli uniknąć stosowania nadmiaru chemicznych środków w celu poprawy plonowania oraz ochrony przed szkodnikami i chorobami. Uprawa współrzędna przynosi kapitalne efekty zarówno na warzywnych grządkach, jak i w sadach z drzewami i krzewami owocowymi.
Jeśli chcemy połączyć jabłoń z innymi gatunkami na działce, w pierwszej kolejności musimy pamiętać o odpowiednim odstępie między poszczególnymi okazami. Przestrzeń jest niezbędna dla swobodnego rozrastania się zarówno gałęzi, jak i systemów korzeniowych. Dzięki temu jabłonie będą w stanie bez przeszkód pobierać z podłoża niezbędne składniki pokarmowe oraz wodę.
Wiśnia, czyli przykład złego sąsiedztwa dla jabłoni
Sad, w którym każda wizyta kończy się koszem pełnym dorodnych owoców to marzenie każdego plantatora — nawet jeśli uprawę traktujemy amatorsko i dysponujemy tylko kilkoma okazami. Chcesz, by wszystko poszło gładko? Nigdy nie sadź wiśni w pobliżu jabłoni.
Drzewa silnie ze sobą konkurują. Co wiąże się z taką rywalizacją? Zwykle to jabłoń jest na wygranej pozycji i w takim duecie to plony wiśni są mizerne lub nie ma ich wcale. Obok jabłoni lepiej unikać także sadzenia czereśni.
Orzech włoski — taki sąsiad nie służy nikomu
Na czarnej liście najgorszych sąsiadów dla jabłoni wysoką pozycję zajmuje orzech włoski. Można przyjąć ogólną zasadę, że to raczej samotnik i powinien być oddalony od innych roślin o co najmniej pięć-sześć metrów. Jabłonie są jednak szczególnie wrażliwe na substancję o nazwie juglon, która jest uwalniana przez drzewo orzecha włoskiego. Hamuje ona wzrost i rozwój większości roślin, więc w jego bezpośrednim otoczeniu niewiele wyrośnie, zwłaszcza gdy mowa o jabłoniach, ale też gruszach.
Tego nigdy nie sadź obok jabłoni. Choroby rozprzestrzenią się błyskawicznie
Jeśli w ogrodzie zależy nam na uprawie róży oraz kaliny, zadbajmy o to, aby ich odległość od jabłoni wynosiła przynajmniej 3,5-4 metry. Gatunki te co prawda nie stanowią dla nich konkurencji pod względem zasobów, ale bardzo często są siedliskiem chorób, na które jabłonie są wyjątkowo podatne.
Jedną z najgroźniejszych i jednocześnie najbardziej powszechnych infekcji jest zaraza ogniowa. Największe ryzyko jej występowania wypada w okresie kwitnienia drzew i intensywnego wzrostu pędów, ale czujność należy zachować przez cały sezon. Jak objawia się zaraza ogniowa na jabłoni?
- Kwiaty zaczynają masowo więdnąć, kurczą się i zamierają. Przyjmują również brązowe zabarwienie. Co ważne, mogą pozostać na drzewie nawet do jesieni.
- Z uwagą należy przyglądać się także liściom. Początkowo na ich brzegach pojawiają się brunatne plamki, które z czasem rozszerzają się i opanowują całą powierzchnię. Liście zaczynają zwijać się wzdłuż głównego nerwu i ulegają skurczeniu.
- Objawem zarazy ogniowej jest więdnięcie i deformacja młodych pędów.
- Narażone na objawy chorobowe są również młode zawiązki owoców.
Polecamy:
