Niewiele trzeba, by zielone liście wylewały się z doniczki. Konkurencja dla zamiokulkasa

Mimo że pochodzi z tropikalnych terenów Ameryki Południowej i Środkowej, peperomia tępolistna (Peperomia obtusifolia) doskonale przystosowała się do warunków panujących w nadwiślańskich domach i mieszkaniach. Bywa nazywana także pieprzówką, a jej znakiem rozpoznawczym są dekoracyjne liście — okrągłe, mięsiste i błyszczące. W zależności od odmiany mogą mieć kolor głębokiej zieleni lub wyróżniać się ozdobnymi przebarwieniami w różnych odcieniach barwy kremowej i żółtej.

Peperomia tępolistna dorasta do 30 centymetrów wysokości. Ma krzewiasty pokrój i zwykle w drugim lub trzecim roku uprawy staje się szersza niż wyższa. Niektórzy decydują się na umieszczenie jej wtedy w podwieszanych kwietnikach — zwisające pędy też wyglądają atrakcyjnie.

Sprawdź: Storczyk w takiej doniczce będzie uginał się od kwiatów. Szybko przesadź

Osoby decydujące się na zamiokulkasa, raczej nie mogą liczyć na widok kwitnącego okazu — uzyskanie kwiatów w domowych warunkach nie jest niemożliwe, ale wymaga nie lada zachodu. Jest to kolejny argument przemawiający za uprawą peperomii.

Kwitnie jesienią, zwykle we wrześniu i październiku. Właśnie wtedy na bordowych, cienkich łodyżkach pojawiają się niewielkie, zielono-białe kwiaty. Być może ich wygląd nie jest spektakularny, ale zebrane w kłosy stanowią ciekawy akcent w mieszkaniu.

Z całą pewnością peperomię można zaliczyć do żelaznych roślin, odpornych nawet na zapominalstwo. Dotyczy to zwłaszcza podlewania pieprzówki. Nadmiar wody szkodzi korzeniom, które przez zastoje wilgoci zaczynają gnić. Zabieg ten należy przeprowadzać dopiero w momencie, gdy wierzchnia warstwa ziemi w doniczce przeschnie. Latem za konewkę chwytać należy raz w tygodniu, zimą wystarczy podlewać peperomię co trzy tygodnie. Zawsze usuwaj również nadmiar wody zgromadzony na podstawce.

Tropikalne pochodzenie rośliny może wskazywać na to, że przepada za wilgocią. Jest to błędny trop. Co prawda służy jej wilgotne powietrze, ale peperomia tępolistna bardzo źle reaguje na moczenie liści. Zraszanie będzie narażać ją na rozwijanie chorób grzybowych i szybką utratę dobrej kondycji. Można za to ustawić w pobliżu doniczki nawilżacz powietrza lub pojemnik z wodą.

Zobacz też: Zrób to przed sadzeniem cebuli i czosnku, a będziesz mieć obfite zbiory

Nie trzeba mieć imponującego doświadczenia w uprawie kwiatów doniczkowych, by poradzić sobie z peperomią tępolistną. Jak zostało wspomniane, bardzo dobrze radzi sobie w warunkach panujących w polskich mieszkaniach. Rośnie dość szybko i wybacza czasowe niedostatki wody. O czym jednak trzeba pamiętać? Prezentujemy podstawowe wymagania peperomii tępolistnej.

• Roślina lubi jasne stanowiska, lecz szkodzi jej bezpośrednie nasłonecznienie. Najlepiej będzie rozwijać się przy świetle rozproszonym. Jest w stanie poradzić sobie także w zacienieniu, choć może to skutkować spowolnieniem wzrostu i mniej dorodnymi liśćmi.

• Przez cały rok potrzebuje stosunkowo wysokiej temperatury. Wiosną i latem optymalna wartość mieści się w przedziale 20-22°C, jesienią i zimą 18-20°C. Jeśli w chłodniejsze dni wietrzysz mieszkanie, tymczasowo przestaw doniczkę z peperomią z daleka od okna. Przeciągi jej nie służą.

• Ziemia dla peperomii powinna być żyzna, lekka i przepuszczalna. Dobrze, aby miała odczyn lekko kwaśny (pH 5,7-6,8). Unikaj ciężkiego podłoża, które długo zatrzymywałoby wilgoć i narażało okaz na atak chorób grzybowych oraz gnicie systemu korzeniowego.

• Ciekawą cechą rośliny jest fakt, że można nawozić ją przez cały rok. Większa intensywność zabiegu powinna przypadać na okres od wiosny do jesieni. Odżywki można dostarczać wtedy co dwa-trzy tygodnie. Zimą zmniejsz częstotliwość nawożenia peperomii — wystarczy raz w miesiącu. Najlepiej sprawdzą się preparaty do roślin o ozdobnych liściach lub biohumus.

Polecamy: Posadź w ogrodzie. Naturalna bariera przed ślimakami, komarami i kleszczami