Robinia akacjowa: Zachwyca obfitym kwitnieniem
Robinia akacjowa, zwana potocznie akacją, to drzewo, które nietrudno spotkać spacerując: nie tylko wyróżnia się swoim pokrojem na tle innych przedstawicieli parków czy lasów, ale także przykuwa uwagę swoim kwitnieniem i wydzielanym zapachem. To piękne drzewo tak wpisało się w krajobraz Polski, że często dziwimy się na fakt, że nie tylko jest rośliną pochodzącą z innego kontynentu, ale także... inwazyjną! Dlatego, kiedy jest w pełnej krasie, warto dowiedzieć się co nieco więcej na jej temat. Co trzeba wiedzieć o robinii akacjowej? Przekonajmy się!
Spis treści:
Robinia akacjowa: Historia w pigułce
Robinia akacjowa w naturalnych warunkach porastała Amerykę Północną, czyli obecne terytorium Stanów Zjednoczonych, a za sprawą swojego wyglądu dotarła w XVII wieku do Europy, gdzie uprawiana była jak gatunek ozdobny. Z czasem to atrakcyjne drzewo przestało być wyłącznie postrzegane jako dekoracja ogrodów, ale zaczęto dostrzegać inne walory. Przede wszystkim kwiaty są miododajne, a drewno to solidny materiał budowlany. Ze względu na swoje wymagania była też sadzona w pobliżu dróg czy nasypów, a także na gruntach, które często narażone są na erozję.
Wiele osób utożsamia robinię akacjową z akacją, ale tak naprawdę to dwa oddzielne, choć silnie spokrewnione gatunki.
Jak poznać robinię akacjową?
Robinię akacjową nietrudno poznać, ponieważ charakteryzuje się ażurową koroną, która pokryta jest ciekawymi, podłużnymi liśćmi umiejscowionymi po bokach cienkiej łodyżki. Drzewo najbardziej atrakcyjnie wygląda latem, ponieważ to właśnie wtedy pokrywa się kwiatostanami: motylkowe płatki zebrane są w grona, które liczą sobie po ok. 20 sztuk oraz intensywnie pachną. Kiedy kwitnie robinia akacjowa? Ten atrakcyjny dla oka czas przypada na maj i trwa do końca czerwca, choć zdarzają się przypadki, że proces może się powtórzyć po kilku tygodniach.
Robinia jako roślina ozdobna
Dlaczego robinia akacjowa zyskała taką sławę? Wszystko dlatego, że ma niewielkie wymagania uprawowe i rośnie nawet na ubogich glebach. Preferuje, co prawda, podłoże piaszczyste i jasne stanowiska, ale w innych szybko się aklimatyzuje. Poza tym młode okazy bardzo intensywnie rosną, szczególnie przez dwa pierwsze lata. Na szczęście, gdy nie chcemy mieć w ogrodzie monstrualnej rośliny, można ją dowolnie przycinać i formować. Robinia akacjowa okazuje się gatunkiem idealnym, ale jest jeden szczegół, który nie pozwala sadzenia jej tam, gdzie się da. Dlaczego?
Robinia akacjowa: Inwazyjna roślina
Robinia akacjowa, choć wygląda przepięknie, to jest bardzo inwazyjna. Problemem jest to, że często wypiera rodzime gatunki, a także przekształca glebę, w której rośnie. Nie tylko pozbawia przestrzeni innych drzew, ale także wydziela związki toksyczne, które uniemożliwiają rozwój rodzimych roślin. Co więcej, ze względu na swoje wymagania, może także wtargnąć na tereny chronione, np. wydmy czy pustynie.
Jeśli chcemy umieścić robinię akacjową w ogrodzie, decyzję trzeba bardzo dobrze przemyśleć, bo walka jest nierówna. Nie dość, że wypuszcza nowe pędy wprost z nasady pnia, to także może wyrastać z odrostów korzeniowych. Podziemne części są bardzo rozległe, co sprawia, że nowe drzewko może wyrosnąć nawet kilkanaście metrów od robinii matczynej. Nasiona robinii akacjowej mogę być roznoszone przez wiatr i mogą przetrwać w glebie nawet dekadę, zanim wyrosną z nich sadzonki.
Zobacz także:
