Trujący chwast znów zbiera żniwo. Szpecące ślady na skórze zostawia na wiele lat
Barszcz Sosnowskiego to silnie trująca i bardzo niebezpieczna roślina kwitnąca latem. Mimo że stale przypomina się o tym, iż w kontakcie ze skórą powoduje ciężkie oparzenia, rokrocznie do nich dochodzi. Gdzie występuje Barszcz Sosnowskiego, jak go rozpoznać i jak powinna wyglądać pierwsza pomoc w przypadku kontaktu z tą rośliną?
Spis treści:
Zobacz również:
Czym jest Barszcz Sosnowskiego?
Barszcz Sosnowskiego to roślina dwu lub wieloletnia wywodząca się z Kaukazu. Do Polski trafił w latach pięćdziesiątych XX wieku - miał wówczas służyć za paszę dla zwierząt hodowlanych. Z uwagi na to, że po niedługim czasie bardzo szybko rozprzestrzenił się do środowiska naturalnego, traktowano go jako chwast. Silna ekspansywność tej rośliny spowodowała, że zaczął wypierać gatunki już istniejące. Poza tym, że stwarzał zagrożenie dla chronionej roślinności parków narodowych, był też cały czas niebezpieczny dla ludzi. Niestety zwalczenie barszczu Sosnowskiego jest bardzo trudne, ze względu na jego błyskawiczne rozprzestrzenianie się i inwazyjny charakter.
Kiedy kwitnie Barszcz Sosnowskiego?
Trujący barszcz Sosnowskiego kwietnie latem - w czerwcu oraz lipcu - wtedy to jest najbardziej niebezpieczny. Owocuje tylko raz, zwykle w drugim lub trzecim roku życia. Po wydaniu nasion zazwyczaj obumiera.
Dlaczego Barszcz Sosnowskiego jest niebezpieczny dla ludzi?
Barszcz Sosnowskiego to roślina silnie trująca i niebezpieczna - w kontakcie ze skórą powoduje poparzenia - nawet II i III stopnia. Odpowiedzialna jest za to furanokumaryna, występująca we włoskach pokrywających łodygę i liście. Związek ten jest rozpuszczalny w tłuszczach oraz rozpuszczalnikach organicznych. Ryzyko poparzeń jest większe, gdy występują wysokie temperatury i mocno świeci słońce, zarówno w czasie kwitnienia jak i dojrzewania rośliny. Spożycie surowego barszczu Sosnowskiego może też fatalnie skończyć się dla zwierząt - zazwyczaj kończy się to poparzeniami przewodu pokarmowego, biegunką i krwotokiem wewnętrznym.
Jak rozpoznać Barszcz Sosnowskiego?
Barszcz Sosnowskiego bywa mylony z innymi, niegroźnymi roślinami, jak z wyrośniętym koprem czy barszczem zwyczajnym. Jest od niego jednak znacznie wyższy - maksymalnie może osiągać nawet cztery metry wysokości. Jego cechy charakterystyczne to:
- zielona łodyga, na dole pokryta fioletowymi plamkami,
- bardzo duże i rozłożyste liście z ostrymi końcówkami,
- białe kwiaty zebrane w rozłożyste kwiatostany o średnicy 30-75 cm.
Gdzie występuje Barszcz Sosnowskiego?
Barszcz Sosnowskiego można spotkać tak naprawdę na terenie całej Polski, jednak najchętniej rośnie:
- w pobliżu rzek i jezior,
- na skarpach rowów,
- w okolicy lasów i pól,
- na łąkach, pastwiskach,
- na nieużytkach rolnych.
Jakie są objawy oparzenia Barszczem Sosnowskiego?
Poparzenia Barszczem Sosnowskiego podobne są do tych spowodowanych wysoką temperaturą. Pojawiają się od 30 do 120 minut od momentu kontaktu z rośliną i mogą mieć postać pęcherzy surowiczych wypełnione płynem lub też głębokich ran. Ponadto obserwuje się:
- zaczerwienienie i obrzęk skóry,
- nudności, wymioty,
- bóle głowy,
- zapalenie spojówek,
- podrażnienie dróg oddechowych,
- martwicę skóry.
Jak leczyć poparzenia Barszczem Sosnowskiego?
W przypadku dotknięcia Barszczu Sosnowskiego w pierwszej kolejności należ umyć skórę dużą ilością letniej wody z mydłem. Ponadto:
- w razie oparzeń natychmiast zgłosić się do lekarza,
- w oczekiwaniu na wizytę przyjąć preparat z wapnem,
- unikać ekspozycji na światło słoneczne co najmniej przez 48 godzin,
- pęcherze surowicze można posmarować maścią z kosrtykosteroidami czy preparatem z pantenolem,
- na blizny powstałe po zagojeniu oparzeń nakładać kremy mocno nawilżające, a także stosować wysoką ochronę przeciwsłoneczną.
Należy wiedzieć też, że przebarwienia na skórze po zagojonych ranach mogą utrzymywać się nawet przez kilka lat.
