Wkrótce wysyp smacznego grzyba w Polsce. Łatwo pomylić go z szatanem
Borowik ceglastopory to grzyb, na którego widok zwykle przechodzi się obojętnie. Jego trzon ma charakterystyczną barwę i nie sposób odróżnić go od prawdziwka czy maślaka. Czy borowik ceglastopory jest jadalny? Gdzie najczęściej można go spotkać i jak odróżnić od innych, trujących okazów?
Spis treści:
Borowiki ceglastopore - co to za grzyby?
Borowiki ceglastopore to grzyby należące do rodziny borowikowatych, znane również pod nazwą gniewus, pociec, czerwononóżka czy ceglak. Pojawiają się od połowy maja do października w lasach liściastych, iglastych i mieszanych, a wysypów spodziewać można się w górach na kwaśnych glebach. Warto wypatrywać ich pod świerkami, jodłami, dębami oraz bukami. W Polsce na borowiki ceglastopore możemy natknąć się w południowej części kraju. Bardzo często są one deptane i mylone z borowikami szatańskimi czy ponurymi.
Po czym rozpoznać borowika ceglastoporego?
Borowik ceglastopory wyglądem przypomina borowika szlachetnego, jednak różni się od niego barwą trzonu - nóżka ceglaka jest wyraźnie czerwona. Po przekrojeniu natomiast kolor miąższu sinieje i staje się niebieskawo-fioletowy. Jego trzon ma kształt bulwiasty, z wiekiem bardziej walcowaty i dorasta do wysokości 4-15 cm. Kapelusz natomiast jest barwy czerwono-brązowej, a średnica osiąga szerokość nawet do 20 centymetrów. Rurki znajdujące się pod spodem u młodych okazów są żółte, natomiast u starszych - ceglastoczerwone.
Czy borowik ceglastopory jest pod ochroną?
Borowik ceglastopory nie znajduje się na liście grzybów chronionych w Polsce. Można więc z czystym sumieniem zrywać go na terenie naszego kraju.
Czy borowik ceglastopory jest jadalny?
Borowik ceglastopory należy do grzybów jadalnych, jednak trzeba zaznaczyć, że można go spożywać tylko i wyłącznie po uprzedniej, solidnej obróbce termicznej. Zjedzenie nawet niedogotowanego ceglaka grozi poważnym zatruciem pokarmowym - mogą wystąpić ostre wymioty, biegunka, nudności, bóle brzucha, a nawet odwodnienie organizmu.
Borowik ceglastopory a szatański - jak odróżnić?
Mimo iż borowiki ceglastopore można zbierać do woli, a przez wielu grzybiarzy uwielbiane są za łagodny smak, to podczas grzybobrania należy zachować ostrożność. Ceglaka można bowiem pomylić z jego niejadalnym kuzynem - borowikiem szatańskim. Oba okazy mają czerwoną nóżkę, jednak różnią się intensywnością barwy trzonu oraz kapelusza.
- Trzon borowika szatańskiego ma znacznie bardziej nasycony, czerwony kolor
- Kapelusz szatana jest dużo jaśniejszy od kapelusza ceglaka
- Borowik szatański po spróbowaniu jest bardzo gorzki w smaku
Ponadto w polskich lasach nie brakuje innych, niejadalnych okazów o czerwonych nóżkach. Należą do nich np. borowik żółtopory i ponury, które są niejadalne. Być może dlatego borowiki ceglastopore, mimo iż dorodne i smaczne, często są w lasach pomijane i deptane.
Wybierając się więc na grzyby - szczególnie w regionach południowej Polski, zanim przyniesiesz do domu borowika ceglastoporego, miej pewność, że to właśnie ten konkretny okaz. Warto porównać go ze zdjęciami dostępnymi w sieci czy atlasie grzybów, bądź też wybrać się na grzybobranie z doświadczoną osobą.
