Wśród kamieni i na murach
Idealnym siedliskiem dla licznych bylin tworzących poduszkowate kępy lub płożących się są ogrody skalne.
Określenie "ogród skalny" niekoniecznie oznacza, że musisz od razu zbudować kopię Alp z odłamów skalnych, by później umieścić wśród nich rośliny górskie.
To zadanie wyłącznie dla wyspecjalizowanych ogrodników, a zadowalające pod względem optycznym włączenie kompozycji skalnej tego rodzaju do ogrodu jest niezwykle trudne. Można jednak postąpić inaczej i pokonać różnice wysokości twórczo i w elegancki sposób, budując murek ułożony z kamieni lub zbocze terasowe. Możliwe jest również wybudowanie murków po bokach schodów, tak aby rośliny skalne mogły rozprzestrzenić się, tworząc okazałą dekorację.
Można też zaprojektować płynne przejście pomiędzy kamiennym murkiem a leżącą za nim grządką. Na koronie murku rosną wówczas bujne byliny okrywowe, formujące poduszkowate kępy i luźno układające pędy na kamieniach. Za bylinami umieszcza się niskie byliny rosnące krzaczasto lub pionowo, którym odpowiada przepuszczalne pod łoże.
Tworzące struktury karłowe rośliny o zdrew niałych pędach sprawiają natomiast, iż nasadzenie zachowuje ładny wygląd także poza porą kwitnienia, zwłaszcza zimą.
Wiosna w ogrodzie skalnym
Szczególnie wiele roślin w ogrodach skalnych kwitnie wiosną, gdy na rabatach bylinowych jest jeszcze niewiele do oglądania. Żagwin (krzyżówki Aubrieta), płomyki: szydlasty (Phlox subulata) i Douglasa (P. douglasii) oraz gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica) już w kwietniu przeobrażają się w widoczne z daleka barwne, kwiatowe kobierce. Ich kwiaty mają wszystkie możliwe barwy - od białej, przez różową, czerwoną, po niebieskofioletową. Z roślinami tymi znakomicie kontrastuje smagliczka skalna (Aurinia saxatilis, dawniej: Alyssum saxatile), kwitnąca w kolorze pięknej nasyconej żółcieni. Dobrze rozrośnięte tworzą kobierce kompletnie pokrywające skalne murki.
Pośród nich dobrze jest nasadzić kwitnące w tym samym czasie niskie gatunki cebulowe. Nawet wśród tulipanów znaleźć można przecudne dzikie gatunki, ukazujące swe piękno, dopiero gdy ogląda się je z bliska, natomiast na rabacie bylinowej wydają się nieco zagubione. Wdzięczne są za dobrze drenowane stanowisko, typowe dla ogrodów skalnych; po krótkim czasie formują małe grupki z licznymi kwiatami. Szczególnie ładne są na przykład Tulipa aucheriana w kolorze ciemnego różu, delikatnie jasnożółty Tulipa batalinii lub białoczerwono prążkowany Tulipa clusiana. Piękne dopełnienie stanowią intensywnie niebieskie szafirki armeńskie (Muscari armeniacum).
Wczesnym latem na rabacie zaczynają królować goździki i dzwonki. Wytrzymałe i łatwe w pielęgnacji są goździki majowy (Dianthus gratianopolitanus) i pierzasty (Dianthus plumarius), których wąskie niebieskozielone liście pięknie kontrastują z różowymi na ogół kwiatami. Spośród dzwonków najmocniej rozrasta się dzwonek Poszarskiego (Campanula poscharskyana), podczas gdy dzwonek Wilsona (Campanula × pulloides `G.F. Wilson') oraz dzwonek karpacki (Campanula carpatica) formują raczej poduszkowate kępy. "Skalnego specjalistę" odnajdziemy również wśród popularnych bodziszków: Geranium cinereum zwraca na siebie uwagę jasnoróżowymi, żyłkowanymi czarno kwiatami oraz długim okresem kwitnienia (od czerwca do września).
Fragment poradnika "Byliny" wydawnictwa Klubu Dla Ciebie
Książkę "Byliny" kupisz tutaj.
