Zamiokulkas: Warunki uprawy i zasady pielęgnacji
Pochodzący z Afryki zamiokulkas jest rośliną doniczkową, którą można spotkać coraz częściej w naszych domach. Jego uprawa na masową skalę rozpoczęła się dopiero pod koniec XX wieku, ale ponad 20 lat obecności na rynku ogrodniczym spowodowało, że jest już niezwykle popularny. Zamiokulkas wydaje się rośliną idealną dla zapominalskich i leniwych. Nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych, dobrze znosi nawet ekstremalne warunki panujące w domu i zawsze wygląda okazale. Dlatego szybko zyskał miano "żelaznej rośliny". Niestety nie jest dla niecierpliwych. Dlaczego?
Skąd pochodzi zamiokulkas?
Zamiokulkasa w naturalnym środowisku można spotkać w południowo-wschodniej Afryce. Z powodzeniem rośnie na sawannach, ale też w wilgotnych lasach tropikalnych, dlatego trudne warunki nie są mu obce. Dobrze znosi wysokie temperatury, ale nie przeszkadza mu też nadmierna wilgoć. Te zalety zostały dostrzeżone stosunkowo późno, gdyż dopiero pod koniec XX wieku zamiokulkas stał się rośliną pokojową.
Jak wygląda zamiokulkas?
Zamiokulkas jest ciekawą rośliną doniczkową. W warunkach domowych może osiągnąć maksymalnie metr wysokości. Z jego niewielkich, zdrewniałych kłączy wyrastają długie ogonki liściowe, które wyglądem przypominają łodygę. Na nich znajdują się liście właściwe; zielone o eliptycznym kształcie. Po pewnym czasie i w odpowiednich warunkach zamiokulkas może odwdzięczyć się wypuszczeniem interesujących, przypominających kolbę kwiatów.
Dlaczego warto mieć zamiokulkasa w domu?
Zamiokulkas - prócz walorów dekoracyjnych - naturalnie oczyszcza powietrze. Przede wszystkim pochłania bardzo duże ilości dwutlenku węgla, który nocą przekształca w tlen. Dlatego często poleca się ustawienie przynajmniej jednej doniczki z zamiokulkasem w sypialni. Poza tym podczas fotosyntezy wychwytuje zawarte w powietrzu zanieczyszczenia oraz skutecznie je usuwa. Oddając do pomieszczenia tlen, sprawia, że zwiększa się nawilżenie i jednocześnie zmniejsza się ilość bakterii i drobnoustrojów.
Jak pielęgnować zamiokulkasa
Pielęgnacja zamiokulkasa jest banalna, ponieważ nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Do prawidłowego wzrostu potrzebne mu jest odpowiednie miejsce. Choć dobrze znosi stanowiska cieniste i półcieniste, nie może stać w bezpośrednim słońcu. Wtedy jego dekoracyjne liście szybko brązowieją i usychają. Zamiokulkas potrzebuje odpowiedniej temperatury, która powinna sięgać ok. 25 stopni Celsjusza. Zimą należy uważać na przeciągi, ponieważ nagłe oziębienie może spowodować zamieranie rośliny.
Podlewanie zamiokulkasa
Zamiokulkas jest idealną rośliną dla zapominalskich. Dobrze znosi przesuszenie, dlatego nie wymaga zbyt częstego podlewania. Zimą wystarczy podlewać go jedynie raz w miesiącu, a w okresie wzrostu - raz w tygodniu. Zamiokulkas posiada zdolność magazynowania, ale w przypadku nadmiernej ilości wody w podłożu, korzenie i kłącza są narażone na gnicie.
Przesadzanie
Zamiokulkas wymaga regularnego przesadzania. Młodym egzemplarzom należy zmieniać doniczkę co rok, natomiast starszym jedynie wtedy, gdy przestaną się mieścić w dotychczasowym podłożu. Najlepiej rośnie w ziemi przepuszczalnej, ale żyznej i próchniczej o lekko kwaśnym odczynie. Nie wolno zapominać o wykonaniu na dnie doniczki otworów odpływowych oraz umieszczeniu odpowiedniej warstwy drenażowej, np. z keramzytu.
Nawożenie
Zamiokulkas nie wymaga częstego nawożenia, ale źle znosi obecność w jałowej ziemi. Dlatego co trzy tygodnie należy stosować wieloskładnikowe nawozy uniwersalne. Zamiokulkas jest wrażliwy na przenawożenie – preparaty wystarczy rozcieńczyć z wodą, w stosunku 1:1 bądź 2:1. Warto wiedzieć, że roślina nie jest odpowiednia dla osób niecierpliwych, ponieważ rośnie stosunkowo wolno. Nawet w sprzyjających warunkach wypuszcza od 3 do 7 liści rocznie.
