Gniew

Depresja - jeśli gniew objawia się w życiu człowieka pod postacią depresji, będzie on do wszystkiego podchodził bez entuzjazmu. Nic mu się nie chce, nic go nie "pociąga", w nic nie umie zaangażować się na dłuższą metę. Jest mu smutno, często czuje się zagrożony niespodziewanymi niebezpieczeństwami. Nie cieszy go towarzystwo innych ludzi, niekiedy nawet nie chce mu się z nimi rozmawiać i unika ich. Ma kłopoty ze wstawaniem, częściowo z powodu poczucia ciągłego zmęczenia, a częściowo z braku entuzjazmu do przeżycia kolejnego dnia.

Rozdrażnienie - jeśli gniew objawia się w postaci rozdrażnienia człowiek jest nieopanowany. Wszystko odnosi do siebie, a to znaczy, że ciągle czuje się dotknięty. Miewa huśtawki nastrojów, często wybucha złością, jest agresywny i arogancki. Nie nawiązuje bliższych relacji z większą ilością osób.

Gniew jako histeria - to częste stany lekowe. Taki człowiek nie potrafi się zrelaksować, wyciszyć, uspokoić, trudno mu kontrolować swoje życie. Próbuje zadowolić wszystkich, co jest bardzo trudne, a więc często robi to kłamiąc, przez co staje się niewiarygodny.

Udawanie - czyli gniew w masce perfekcjonizmu. Taki człowiek zawsze zachowuje się i wygląda nienagannie. Starannie strzeże się przed ujawnieniem jakiejkolwiek słabości, nie przyznaje się do kłopotów czy niepowodzeń. Najważniejsze jest zachowanie pozorów.

Bezradność - także może być obliczem gniewu. Totalna bierność takich osób jest pełna gniewu, jak u innych wybuchy furii. Ludzie, którzy nieświadomie przyjęli taką opcję ukrywania gniewu stają się zazwyczaj ofiarami losu, nieudacznikami, pechowcami. W duszy zaś są pełni ukrytych pretensji do losu, do życia, do innych ludzi.

Obsesje i nałogi też skrywają w sobie gniew - obiekty obsesji i fobii mogą się zmieniać, lecz stale obecne jest piętno jakiejś traumy w życiu dotkniętej nimi osoby.

Erni Larsen, badając członków swoich grup terapeutycznych, którzy pracowali nad gniewem, odnalazł pewne wspólne dla nich właściwości:
• Nadwrażliwość
• Przyjmowanie wszystkiego osobiście
• Nieustępliwość
• Lęki: przed odtrąceniem, przed konfliktem, przed porzuceniem, przed otwarciem się
• Niekiedy nadmierna ambicja
• Chęć sprawowania nad wszystkim kontroli
• Intelektualnie można zrozumieć, skąd biorą się takie emocje, ale to nie zmienia samych uczuć. Powodują one dwa podstawowe niebezpieczeństwa: niekontrolowane wybuchy złości i poczucie niemożności decydowania o swoim życiu. Wywołują także dolegliwości fizyczne. Jak więc znaleźć spokój ducha i naprawdę uwolnić się od gniewu, również tego maskowanego innymi uczuciami, opisanymi powyżej?:
• Medytuj, módl się, dbaj o swoją duchowość!
• Szanuj swój czas wolny i staraj się spędzić go z prawdziwą radością i zadowoleniem!
• Znajdź ludzi, którzy będą stanowić twoją podporę w pracy nad sobą! Jeśli nie ma nikogo takiego w twoim otoczeniu - wybierz psychoterapeutę.
• Sprawdź, jaka forma aktywności pomaga złagodzić twoje stresy: gimnastyka, spacer, taniec, joga, turystyka piesza, jazda na rowerze, pływanie itp.
• Nie bój się sprawiać sobie drobnych przyjemności i upominków!
• Dbaj o swoje ciało! - jego zdrowie i wygląd.
• Spędzaj czas z przyjaciółmi i innymi ludźmi, wychodź z domu!
• Dawaj coś z siebie innym i staraj się czynić świat lepszym!

(LID)