Mowa kolorów!

"To nie Faust miał być koronnym dziełem Johanna Wolfganga Goethego. Wielki romantyk dużo wyżej cenił swój - jakże racjonalny - traktat... Nauka o kolorach. Zawarł w nim owoce swoich wieloletnich żmudnych badań i przemyśleń, z których wiele zachowało swoją aktualność do dnia dzisiejszego. Może stwierdzenie, że charakter koloru odzienia odnosi się ściśle do charakteru człowieka, trąci lekką przesadą ze względu na słowo ściśle, niemniej kolor potrafi wiele ujawnić, ale i zasugerować" - napisał w swojej książce "Ubierając kobietę sukcesu" Jerzy Turbasa - słynny krakowski krawiec, którego pracownie odwiedzają ludzie z pierwszych stron gazet, a nie brak wśród nich laureatów nagrody Nobla czy Oskara.

Żyj kolorowo

Kolory odgrywają ogromnie dużą rolę w naszym życiu. Odzwierciedlają nasze charaktery, nastroje, emocje, uczucia. Każda kobieta ma swoją ulubioną gamę kolorów, ulubione ubrania, w których dobrze się czuje.

Badania na temat kolorów i ich działania na człowieka mają ogromne znaczenie w diagnozowaniu i leczeniu duszy i ciała. Terapia kolorystyczna potrafi czynić cuda, ponieważ odwołuje się do naturalnych reakcji człowieka. Wybór koloru, który najbardziej lubimy, ma znaczenie w określeniu naszej osobowości, odzwierciedla nasze problemy, przeżycia, stan ducha. Warto zatem poznać tajniki i mowę danego koloru. Dzięki temu będziesz wiedziała, w jakiej kreacji i jakim kolorze pójść na oficjalne spotkanie do biura, na randkę do kina. Dowiesz się także jak dany kolor prezentuje się w zestawieniu z innymi kolorami.

Biały - od zawsze uważany za symbol niewinności i uczciwości. Stał się kolorem zarezerwowanym dla tradycyjnych sukien ślubnych. Tradycja białej sukni sięga roku 1499. Pierwszą, która ją ubrała, była Anna Bretońska, wychodząc za mąż za króla Francji Ludwika XII. Biel to także kolor przestrzeni i doceniania przez innych, oznacza zachłanność na życie. W zestawieniu z innymi kolorami tworzy nastrój spokoju i harmonii. Jako kolor neutralny nie tłumi innych. W przeciwieństwie do czerni, optycznie powiększa, znakomicie uwypukla kształty i odmładza. Doskonale komponuje się z kolorem czerwonym, żółtym, niebieskim, czarnym i fioletowym.

Żółty - to kolor zazdrości, kłamstwa, oszustwa i zdrady. Kiedyś nosiły go rzymskie panny na wydaniu oraz... panie lekkich obyczajów, gdyż żółć pobudza, uwodzi, kusi i wprowadza w dobry nastrój. Kolor żółty to także kolor słońca, mądrości, barwa tworzenia i miłości. Oznacza sławę, ciepło i żywotność. Symbolizuję lęk przed samotnością, informuje o potrzebie kontaktu z ludźmi. W przeszłości - paradoksalnie - kolor żółty wkładali bankruci, ale był on także zastrzeżony dla Cesarza Chin. Do dziś jest kolorem liderów i kobiet lubiących wzbudzać zainteresowanie. Noszą go panie ekspansywne, otwarte na nowe propozycje, komunikatywne, bezpośrednie. W nadmiarze jest męczący.

Pomarańczowy - symbolizuje dążenie do osiągnięcia celu, wyzwala funkcje cielesne i mentalne, dodaje optymizmu i pobudza. Kolor oznacza także uwolnienie się od wszelkich ograniczeń. Turbasa w swojej książce pisze, że kolor pomarańczowy budzi kontrowersje, a pewien jego nieprzyzwoity odcień, dość namiętny w odczuciu, w 1909 roku nazwany został "tango". Jeśli lubisz pomarańczowy, oznacza to, że jesteś osobą towarzyską, nie lubisz samotności, dobrze czujesz się w otoczeniu łagodnych i spokojnych osób. To barwa radości wykorzystywana w leczeniu bezsenności i depresji. "Raczej nie do pracy!" - podkreśla krawiec.

Czerwony - świadczy o aspiracjach, dużej aktywności i zdolności do rywalizacji, ale jako kolor gorącej namiętności może być perfidnie wykorzystywany jako środek niezawodnie podnoszący panom ciśnienie. Czerwień lokali orientalnych nie jest przypadkowa, kolor czerwony zwiększa bowiem łaknienie. Czerwień uważana jest za kolor miłości, dodaje energii, odwagi, wyzwala bunt i namiętność. Symbolizuje potrzebę aktywności fizycznej i emocjonalnej.

Osoba, która lubi ten kolor ma gwałtowny charakter, jest wybuchowa, impulsywna i płomienna. Cechuje ją odwaga, porywczość, wspaniałomyślność, ale także egoistyczne podejście do życia. Ze stosowaniem czerwieni w nadmiarze trzeba uważać, szczególnie w relacjach służbowych. Jest zaprzeczeniem dyskrecji. Jego nadaktywna widoczność sprawiła, że stał się kolorem ostrzegawczym, tłamszącym otoczenie.

Zielony - to kolor przyrody, postępu umysłu i ciała, zrównoważonej siły. Jest kolorem nadziei i optymizmu, kojącym wzrok, czego dowodem może być widok banknotów dolarowych w znacznej ilości. Kolor zielony uspokaja, dlatego ważne decyzje lubią zapadać przy zielonym stoliku. "Jasne i ostre zielenie, z odcieniem turkusowym na czele, rzadko znajdują zastosowanie w elegancji. Te ciemniejsze i stonowane świadczą o tolerancji, mało tego - o ustępliwości i wytrwałości" - pisze w swojej książce krakowski mistrz krawiectwa.

Niebieski - zaliczany do najbardziej popularnych kolorów. Informuje o potrzebie dokonania czegoś nowego, oryginalnego. To kolor zaufania. Obniża ciśnienie, emanując spokojem i energią. Osoby lubiące barwę niebieską to osoby, które umieją panować nad swoimi emocjami, kontrolują swoje uczucia, chcą być doceniane, są nieśmiałe, lojalne, powściągliwe i wytrwałe. W błękit walijski ubrana była księżna Windsoru w czasie ślubu z Edwardem VIII w 1937 roku. Nawiązywała do starej tradycji nakazującej pannie młodej mieć na sobie coś niebieskiego, jako symbol przyszłego macierzyństwa. Niebieski zalecany jest dla osób tęższych, dobrze prezentuje się z bielą, kolorem popielatym i bladożółtym.

Fioletowy - dość kontrowersyjny w życiu zawodowym, nie tylko jako kolor pokory i postu. Podobno pomaga zwalczyć zmęczenie, stres i bezsenność. Kiedyś nosili go magowie, władcy i biskupi. Był ulubionym kolorem Leonardo da Vinci, może dlatego, że symbolizował wolność i dojrzałą wiedzę. Kolor ten symbolizuje zainteresowanie strefą duchową, poszukiwanie odpowiedzi na pytania dotyczące naszego życia. Oznacza przyjaźń i spontaniczność. Kolor ten dodaje powagi, pasuje do jasnej cery, najlepiej prezentuje się w zestawieniu z bielą.

Czarny - jest kolorem neutralnym, świetnie się komponuje z pozostałymi barwami, wzmacniając je. Jest znakomitym tłem, sprzyja skupieniu i koncentracji. Jest zawsze modny. Bezkonkurencyjnie wyszczupla. "Ubranym na czarno nadaje znamię oryginalności i tajemniczości. Sugeruje doświadczenie i dojrzałość. Z białym tworzy kontrast, najdoskonalszy z możliwych" - pisze Turbasa. Jako barwa mariażu i agresji budził przerażenie u wroga.

Jest to także kolor symbolizujący tęsknotę, żal, smutek. Jako kolor żałoby pierwsza podobno użyła go Katarzyna Medycejska. Piętno smutku w 1926 roku zdjęła z niego Chanel, wprowadzając uniwersalną małą czarną. Odtąd na czarno ubierają się kobiety niebanalne, o ciekawej osobowości, ale i lubiące flirtować, co mógłby potwierdzić przypadek królowej Wiktorii.

Granatowy - to kolor konkretu i energiczności. Wzbudza szacunek, respekt, zaufanie. Uspokaja rozmówcę i przekonuje do obiektywizmu. Jest kolorem-tłem, na którym znakomicie prezentują się dodatki. Jest jednym z kolorów polityki i biznesu. Kiedyś zarezerwowany jedynie dla władców!

Beżowy - niezwykle twarzowy, rozjaśnia i odmładza. Coco Chanel uważała, że kobiety, które go noszą nie są nigdy w złym nastroju. Jego połączenie z granatem, daje spektakularny efekt wyrafinowanej elegancji. Kojarzy się ze stylem, taktem i klasą. Noszą go chętnie kobiety dynamiczne, pewne siebie, znające swoje miejsce w życiu.

"Natura zafundowała nam w każdym kolorze nieskończoną ilość odcieni. Kłopot, z nadmiarem polega na tym, że niełatwo nam wybrać te najwłaściwsze. Zwłaszcza, że własny gust bywa nieraz jakże zdradliwym doradcą" - mawia Jerzy Turbasa. Być może powyższy artykuł pozwoli wam, choć trochę, pomóc w wyborze odpowiedniej gamy kolor dla siebie, właściwie dobrać odpowiedni kolor i strój na konkretną okazję, a przede wszystkim- poznać symbolikę i mowę kolorów.

Ilona Adamska, I.D.Media