On czy ona? Płeć do wymiany

Być może była to osoba transseksualna, czyli ktoś, kto źle czuje się we własnym ciele, nienawidzi go i pragnie stać się osobą płci przeciwnej. W Polsce przypadki takie dotyczą 1 na 17 tys. kobiet i 1 na 57 tys. mężczyzn. Transseksualista to nie to samo, co transwestyta. Ten ostatni uwielbia się przebierać w "cudze " ciuszki, ale nie dąży do zmiany płci.

Kim jest ta osoba w lustrze?

Problemy zaczynają się już w dzieciństwie. Malutka Marysia nie rozumie, co jej koleżanki widzą w ubieraniu lalek. Wolałaby kopać piłkę i bić się z chłopakami. Gdy dorasta, jest coraz trudniej. Pierwsze oznaki dojrzewania są dla niej czymś strasznym. W kobiecym ciele czuje się obco - nie akceptuje "kostiumu", w którym przyszła na świat. Może pojawić się depresja i myśli samobójcze. Zwykle jednak dopiero po okresie dojrzewania transseksualista zdaje sobie sprawę, kim jest naprawdę.

Błąd natury czy choroba?

Z przypadkiem transseksualizmu mamy do czynienia, gdy u zarodka męskiego rozwinie się mózg kobiecy i odwrotnie (a różnią się one budową i sposobem działania). Jak widać, transseksualizm nie wynika z woli czy upodobań seksualnych. To rodzaj choroby, której przyczyną są zaburzenia hormonalne u płodu. Skąd problem? Wiadomo, że niektóre potrawy zjadane przez kobietę w ciąży, np. soja - mogą wypływać na zwiększenie poziomu hormonów kobiecych. Nadmiar mięsa w diecie - działać przeciwnie. Być może to odpowiedź na pytanie, czemu w Azji Wschodniej jest tak duża liczba zniewieściałych mężczyzn. W Europie Środkowo-Wschodniej jest odwrotnie. Tu żyje najwięcej kobiet, które czują się mężczyznami. Dlaczego? Inna z teorii mówi, że silny stres przeżywany przez matkę w pierwszych tygodniach ciąży, najważniejszych dla kształtowania się mózgu dziecka, powoduje nadprodukcję hormonu męskiego - testosteronu. Niewykluczone, że to przeżycia wojenne w naszym regionie są przyczyną, że po II wojnie światowej urodziło się wiele kobiet transseksualnych, tj. z mózgiem mężczyzny. Dziś również średnio trzy razy częściej mamy do czynienia z kobietą pragnącą mieć ciało mężczyzny.

Jak odzyskać płeć?

Trudno uwierzyć, ale pierwsze zabiegi korekcji płci wykonano już na początku XX wieku. Eksperymentowano w Pradze i Berlinie. W Polsce robi się je od lat 80. Osoba, która skończyła 18 lat i pragnie zmienić płeć, powinna w pierwszej kolejności wybrać się do seksuologa (wizyta ze skierowaniem jest refundowana). Rozmawia on z pacjentem i zleca badania konieczne przed rozpoczęciem terapii. Zgłosić się trzeba też do psychologa, który stwierdza, czy dana osoba rzeczywiście cierpi z powodu transseksualizmu, czy powodem dążenia do zmiany płci są inne zaburzenia.

Teraz zaczyna się długi proces przemiany. Najpierw trzeba brać duże dawki hormonów. Po kilku miesiącach ich zażywania organizm zmienia się. Są to nie tylko reakcje fizyczne - u pań brak miesiączki, pojawienie się męskiego owłosienia, obniżenie głosu, ale i psychiczne, jak pobudzenie, skłonność do agresji. Jest to etap bardzo trudny także dla najbliższych.

Zmienić trzeba też wszystkie dokumenty. Decyzję w tej sprawie podejmuje sąd. Ostatni etap to zabiegi chirurgiczne - mniej skomplikowane w przypadku zmiany z płci męskiej w żeńską, gdy podczas jednej operacji usuwa się narządy płciowe i jabłko Adama. W drugą stronę koniecznych jest nawet kilka operacji. Transseksualiści decydują się jednak na paroletnią trudną terapię, bo jest to dla nich jedyna szansa na normalnie życie. Po zakończeniu transformacji rodzą się po raz drugi.

Ile kosztuje zmiana płci? Za zabieg trzeba słono zapłacić. Zmiana z kobiety w mężczyznę kosztuje 30 tys. zł, na odwrót -18 tys. zł (i w większości nie podlega refundacji). Po transformacji kobieta nie może urodzić dziecka, jest jednak w stanie prowadzić życie seksualne. Musi jednak do końca życia przyjmować leki hormonalne. Jak twierdzą seksuolodzy, mężczyzna, który przedtem był kobietą, cieszy się u pań dużym powodzeniem iszybko znajduje atrakcyjną partnerkę. (Poradnia Seksuologiczna przy Szpitalu im. W. Orłowskiego, tel. 022 622 69 72). M.Dz.