Jak poetka dbała o urodę w PRL-u

W czasach, gdy jedynym dostępnym kosmetykiem był krem nivea, dbanie o urodę nie było wcale łatwe, wspomina brat poetki Zbigniew Myga. Sam, jako chłopiec często zbierał dla starszej siostry młode pędy pokrzywy, które ona stosowała do pielęgnacji włosów.

- Pokrzywy służyły, jako kosmetyk, Haśka okładała nimi włosy, na tym wszystkim zawiązywała turban z ręcznika i urzędowała w takim zawoju, co najmniej przez pół dnia. Co najważniejsze, te zabiegi - rodem z medycyny ludowej - okazywały się być skuteczne - wspomina Myga.

Nieco bardziej kontrowersyjnym sposobem dbania o cerę był sposób Poświatowskiej na zapobieganie zmarszczkom, polegający na stosowaniu... taśmy samoprzylepnej.

- Otóż po przyjściu do domu Haśka natychmiast naklejała sobie na czole kawałek szkockiej taśmy samoprzylepnej. Taki pięciocentymetrowy odcinek plastra działał przeciwzmarszczkowo i do tego miał działanie podwójne, bo nie tylko fizycznie utrudniał marszczenie, ale na dodatek kazał panować nad mimiką twarzy - opowiada brat poetki.

Halina Poświatowska uważała wręcz, że "kobieta dbająca o urodę musi płakać i śmiać się bezzmarszczkowo". Pobyt Poświatowskiej w USA przyniósł zmianę w sposobie pielęgnowania cery. Pojawiły się kosmetyki, np. kremy Heleny Rubinstein czy gotowe maseczki kosmetyczne stosowane w miejsce wcześniejszych maseczek z surowego żółtka. Brat poetki wspomina niezwykłą urodę Haliny Poświatowskiej, ale też to, że jej postaci towarzyszyła specyficzna aura.

- Haśka należała do bardzo rzadkiego gatunku kobiet świetlistych. Gdziekolwiek wchodziła, robiło się jaśniej - wspomina Myga.

Te i inne wspomnienia można znaleźć w książce Kaliny Słomskiej i Zbigniewa Mygi "Poświatowska we wspomnieniach i inspiracjach", która ukazała się nakładem wydawnictwa BOSZ. (PAP Life)