Mydło ma 5 tysięcy lat
Na Bliskim Wschodzie około 5 tysięcy lat temu wynaleziono mydło. Dopiero w II w n. e. zaczęto używać mydła do mycia się. Od połowy XX wieku mydła zaczęto powszechnie stosować w różnych dziedzinach codziennego życia.
Na początku prawdopodobnie ktoś zauważył, że tłuszcz kapiący z pieczonego mięsa na popiół ogniska tworzy substancję, która dobrze rozpuszcza się w wodzie i zmywa brud. Najpierw mydło używane było do prania odzieży i przemywania ran.
Uważa się, że mydło wynaleźli Fenicjanie. Ponieważ żyli oni głównie z międzynarodowego kupiectwa, wynalazek ten szybko rozpowszechnił się w całym świecie ówczesnej cywilizacji. Dosyć wcześnie nauczono się także wytwarzać mydło. Na początku naszej ery, potrafiły to robić wszystkie ludy Europy zachodniej. Ówczesne mydło robiono z roślin, wydzielających pianę (np. mydlnicy) i tłuszczów zwierzęcych. Pierwsze "twarde" mydła zostały stworzone na Środkowym Wschodzie około 800 roku n.e. Następnie Arabowie rozwinęli ich produkcję na terenie basenu Morza Śródziemnego. Surowcami używanymi do produkcji mydła były tłuszcze pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, soda oraz woda, a także sól morska i wapno.
W średniowiecznej Europie powstały pierwsze mydlarnie - warsztaty rzemieślników wytwarzających mydło. Najsłynniejsi byli mydlarze marsylscy, weneccy i genueńscy, jednak w XII wieku europejskim potentatem w produkcji mydła stała się Hiszpania - ze względu m.in. na to, że dysponowała zarazem oliwą z oliwek, jak i sodą otrzymywaną z roślin morskich. W czasie Rewolucji Francuskiej Nicolas Leblanc opracował metodę produkcji sody. Od tej pory warsztaty mydlarskie rozwijały się szybko niemal w całej Francji i Europie. Wraz z dostępem do olejów kolonialnych i produkcją sody Leblanc'a, twarde mydło sodowe przestało być towarem monopolowym basenu Morza Śródziemnego. Dopiero w XIX wieku francuski Chemik - Michel Eugene de Chevreul odkrył skład chemiczny tłuszczów, co wywołało prawdziwą rewolucję w dziedzinie mydlarstwa.
Na przestrzeni wieków ludzie do mycia się i prania wykorzystywali różne substancje: wyciągi z ziół, roztworzony w wodzie popiół. Pierwsze ?fabryki? mydła powstały w XIII wieku. Produkowano mydło, wykorzystując tłuszcz i substancje otrzymaną z popiołu. Takie mydło nie było jednak dla każdego dostępne. Produkcja nie odbywała się na dużą skalę, a otrzymane w ten sposób mydło było substancją zawierającą inne niezamierzone domieszki. W Polsce pierwsze mydlarnie powstały dopiero w XIV wieku, nie oznacza to jednak, że od tamtej pory mydło stało się dla naszych przodków przedmiotem codziennego użytku. Wyrabiano je z różnych materiałów - glinki, ługu, kwasu z kiszonej kapusty. Stosowano je głównie przy pielęgnacji małych dzieci.
Mydło otrzymywano domowym sposobem jeszcze w latach trzydziestych XX wieku. Zasadę sodową, zwaną sodą kaustyczną można było kupić w składach aptecznych. Następnie gotowano ją razem z tłuszczem. Pozyskiwana substancja była następnie umieszczana w odpowiednich formach. Po wystygnięciu i wysuszeniu stosowano ją w gospodarstwach domowych. Domowe mydło można kupić również obecnie w i nazywa się je popularnie szarym mydłem.
Współczesna procedura otrzymywania mydła niewiele się zmieniła. Różnica występuje w dodatkowych etapach produkcji: mydło można wzbogacić w substancje zapachowe, nawilżające i barwniki. Można również otrzymać mydła o charakterze leczniczym. Podobnie otrzymuje się mydła z wyciągami ziołowymi. Mają wtedy właściwości zarówno mydła jak i ziół, których wyciągi zawierają.
