Sposoby na puchnące powieki

Dodatkowo chory odczuwa swędzenie, pieczenie, drażnienie, jakby miał drobinki piasku pod powiekami. Może także mieć światłowstręt, łzawienie oczu i tzw. zwężenie szpary powiekowej. Lekarz rozpoznaje zapalenie spojówek obserwując rodzaj przekrwienia gałki ocznej. Pacjent sam nie powinien sobie wystawiać diagnozy, bo podobne objawy mogą towarzyszyć zapaleniu tęczówki, rogówki, a także jaskrze.

Sporo pacjentów skarży się na alergiczne zapalenie spojówek. Powieki mogą tak zapuchnąć, że chory nic nie widzi, nie może otworzyć oczu. Najczęściej jest to reakcja na niektóre leki, np. antybiotyki. Badania diagnostyczne wskażą, które medykamenty lub kosmetyki uczulają. Wtedy wystarczy ich unikać. Osoba, która cierpi na tę odmianę choroby spojówek dostaje leki działające przeciwhistaminowo i przeciwzapalnie. Powinna również unikać mycia oczu wodą, a przemywać je naparem ze świetlika.

Uczulenie na pyłki traw to rodzaj przewlekłego, nawracającego zapalenia spojówek. Najczęściej towarzyszy mu katar sienny. Leczeniem zajmują się alergolodzy. Inną odmianą jest tak zwane wiosenne zapalenie spojówek. Występuje ono sezonowo w porze wiosenno-letniej u dzieci przed okresem pokwitania, częściej u chłopców. Wprawdzie po około sześciu latach dolegliwość ta znika, ale sam jej przebieg dla dziecka jest bardzo nieprzyjemny. Chory ma światłowstręt, a powieki sklejają się białą, lepką wydzieliną.

Leczenie polega na odczulaniu. Oczy zakrapla się lekami przeciwhistaminowymi i zmniejszającymi przekrwienie. W bardzo ciężkich postaciach zaleca się kortykosteroidy, uważając, by chory nie uzależnił się od tego specyfiku. W zapaleniu wywołanym zakażeniem stosuje się antybiotyki likwidujące drobnoustroje, które go spowodowały. Gdy przyczyna leży w czynnikach niezakaźnych, np. zapalenie spowodowało tzw. suche oko, leczy się dany czynnik