Taniec, który jest kobietą

Nie dla mężczyzn

Nasza wędrówka po fascynującym świecie Raks sharki bierze swój początek w delcie Nilu, gdzie przed wiekami i przez wieki kobiety tańcem wielbiły boginię Izydę. Od dawien dawna życie arabskich niewiast toczyło się poza światem ich mężczyzn, dlatego też taniec brzucha był charakterystyczną częścią rytuałów kobiecych. To właśnie kobiety gromadziły się, aby wspólnym tańcem czcić boginię piękna, kobiecości, magii i tajemnicy - Izydę. W zamian za to zyskiwały to, co dać im miało szczęście - płodność, urodę, inteligencję i siłę.

W krajach arabskich taniec brzucha to forma sztuki. Kobiety do dnia dzisiejszego wykonują go na wspólnych spotkaniach, na które mężczyźni nie mają wstępu. Jest to dla nich swoisty rytuał. Pierwszy raz młoda dziewczyna tańczy go, gdy osiągnie dojrzałość płciową, a swój pierwszy taniec wykonuje dla szacownego grona matron. Umiejętność ta przekazywana jest z pokolenia na pokolenie, matki przekazują sekret córkom, a ich córki swoim córkom i tak od wieków... Taniec brzucha towarzyszył kobietom w najważniejszych dla nich chwilach życia, jak ślub czy poród. Tancerki zapraszane do domu rodzącej miały dodać jej sił i otuchy w trakcie porodu, a także dzielić z nią radość z urodzenia dziecka. Dzięki starannie pielęgnowanej tradycji taniec zachował swoją głęboką symbolikę i figury, od pokoleń niezmienne. Raks sharki to nie tylko ruchy, to sposób opowiadania o kobiecości, o radości płynącej z ciała. To historia kobiecości opowiadana bez słów.

Pokusa na przyjęciach

Posuwając się dalej w wędrówce śladami tańca brzucha docieramy do starożytnego Rzymu, gdzie raks sharki utracił swe święte przymioty. W epoce Rzymian tancerki były wykorzystywane jako atrakcja na przyjęciach. Atrakcja była niewątpliwa, bowiem gdzie tylko się pojawiały, wzbudzały zachwyt i uznanie. Gdy nastały czasy chrześcijaństwa, taniec brzucha stał się zakazany, traktowany jako nieczysta forma ruchu, który wodzi "niewinnych" mężczyzn na pokuszenie. Żadne zakazy jednak nie były w stanie powstrzymać kobiet, które ukochały raks sharki. Mimo wszelkich restrykcji, narażając się na poważne kłopoty, spotykały się potajemnie w nocy, by kultywować tradycję.

Symbolika ruchu bioder

Ciało w tańcu brzucha dzieli się na dwie części. Pierwsza, od pępka w dół, związana jest z ziemią. Druga, od pępka w górę, połączona jest z kosmosem. Razem tworzą naturalny pas energetyczny. Okrężne ruchy bioder symbolizują ruch ziemi dookoła Słońca, natomiast kreślone przez tancerkę ósemki to metafora nieskończoności i wieczności. Ręce stanowią swoiste przekaźniki energii pomiędzy ziemią i niebem.

Taniec brzucha, jeden z najstarszych tańców świata, to rodzaj tańca solowego, bazujący na ruchach bioder i brzucha. Niektórzy mówią o nim - taniec, który jest kobietą. Ale to nie jest zwykła kobieta, raks sharki to kobieta zmysłowa i elegancka, pociągająca i uwodzicielska. Wyraziste, kuszące ruchy brzucha i bioder, subtelne ruchy dłoni, ramion, uderzająca mimika twarzy, a szczególnie wyraziste oczy tancerki, wywołują dreszcze i pobudzają emocje. A emocji jest bardzo wiele i nic w tym dziwnego, w końcu taniec ten pokazuje to, co w kobiecie najbardziej zmysłowe i uwodzicielskie - piękno i seksualność.

Seksowne nadgarstki

Taniec brzucha opiera się na pełnych gracji i harmonii ruchach bioder oraz subtelnych i ekspresyjnych ruchach rąk, a zwłaszcza nadgarstków, które nie bez powodu traktowane są jako najbardziej seksowna część ciała tancerki. Taniec - improwizacja, tak można nazwać raks sharki, bo za każdym razem jest inny, niepowtarzalny. Nie posiada żadnych pisanych reguł, jest żywą sztuką tworzoną na oczach widzów, sztuką, która wciąż się rozwija i zmienia. Jest wolny i kreatywny, sekwencji kroków jest mało i są one łatwe, a zmieniają się wraz z figurami miednicy. Każda tancerka po wyuczeniu się kroków stwarza z nich swój własny, indywidualny taniec, jedyny i osobisty. Kiedy już nauczy się niezbędnych ruchów, a ciało wystarczająco się odpręży, jej zadaniem stanie się przede wszystkim nadążanie za rytmem i oddanie mu się.

Kolejno opadają zasłony...

Dawne, skromne stroje tancerek znacznie różniły się od obecnych. Dziś kobiety zakładają piękne, bogato zdobione, ale i bardziej śmiałe stroje, które mienią się wszystkimi barwami tęczy. Tancerki używają różnorakich rekwizytów: laski, miecze, świeczniki, woale, a nawet elementy perkusyjne. Niektóre z tych akcesoriów biorą swój początek w odległej przeszłości. Woal na przykład obecny był już w świętym tańcu starożytnych Egipcjanek i stanowił metaforę czystości oraz tajemnicy. Tancerka zaczyna zawsze od jednego woalu, ale wraz z doskonaleniem swych umiejętności może dojść do siedmiu, a nawet dziewięciu. Wielkość i kolor woalu ma znaczenie nie tylko estetyczne, ale również, a może przede wszystkim - symboliczne. Jeśli przykrywa głowę - symbolizuje tajemną wiedzę, a taniec przypomina ptaka. Gdy przykrywa całe ciało - ukazuje możliwość wydarzenia się czegoś pozytywnego. Natomiast gdy tancerka dochodzi do perfekcji i posługuje się siedmioma woalami, może odtańczyć sakralny taniec, gdzie woale symbolizują siedem różnych planet, będących odzwierciedleniem trudności, które należy pokonać na drodze do osiągnięcia wzrostu duchowego. Czerwony woal odpowiada planecie Mars, pomarańczowy symbolizuje Jowisz, żółty to Słońce, a zielony Merkury, błękitny oznacza Wenus, liliowy to znak Saturna, a biały jest charakterystyczny dla Księżyca. Cztery woale przymocowane są do bioder tancerki, biały przesłania jej twarz, natomiast dwa pozostałe trzymane rękami otulają ramiona. W trakcie tańca, kobieta po kolei pozbywa się kolejnych woali.

Od świątyni do klubu fitness

Taniec brzucha przebył daleką drogę. Z murów świątyń trafił do klubów fitness i szkół tańca. W niektórych krajach do dziś uważany jest za nieczysty, w innych (w tym również w Polsce) organizowane są konkursy mające na celu wybranie najlepszej tancerki raks sharki.

Dla kobiet w ciąży

Dla niektórych zaskoczeniem może być fakt, że taniec brzucha doskonale przygotowuje kobietę do ciąży i porodu. Ruchy miednicy, bioder, praca mięśni brzucha mają zbawienny wpływ na przebieg porodu. Dlatego też zaczęto organizować specjalne zajęcia dla kobiet w ciąży. Dają one przyszłym matkom nie tylko świetne przygotowanie do trudów porodu, ale również pozytywnie wpływają na ich psychikę. Kobiety w ciąży bardzo często czują się ociężałe, niezgrabne i mniej atrakcyjne. Taniec brzucha uświadamia, że piękno i wdzięk nie zależą od rozmiaru. Ten taniec uczy pewności siebie, zwiększa świadomość własnego ciała. Taki kontakt z ciałem pozwala na głębsze jego zrozumienie i oswojenie się z nim.

Polubić własne ciało

Taniec brzucha to doskonała forma terapii dla kobiet o obniżonym poczuciu własnej wartości, gdyż doskonale wpływa na przekonania o własnej kobiecości, uwalnia wszystko to, co w kobiecie najbardziej pociągające. Pozwala pozbyć się kompleksów wynikających z bardziej puszystej sylwetki, polubić własne ciało.

To wszystko dodaje pewności siebie, sprawia, że tancerka staje się bardziej atrakcyjna dla otoczenia. W przeciwieństwie do innych rodzajów tańca, gdzie przede wszystkim propagowana jest bardzo szczupła sylwetka, tancerka może, a nawet powinna być nieco zaokrąglona. Ważne jednak, aby jej ciało było zadbane i jędrne. Skóra powinna być napięta, a mięśnie silne. Taniec brzucha wskazany jest przede wszystkim dla kobiet, które pragną odkryć swoją kobiecość, ale również dla tych, które chcą się po prostu zrelaksować. A dla pań o kształtach bardziej obfitych, z jednej strony może stać się świetną metodą na ukształtowanie sylwetki i pozbycie się zbędnego tłuszczyku, z drugiej zaś sposobem na akceptację swojej figury.

Tryumf kobiecości

Największym nieporozumieniem jest teoria, że taniec brzucha został stworzony ku uciesze mężczyzn. Nic bardziej mylnego. Taniec brzucha to taniec dający radość przede wszystkim kobietom. To taniec dla kobiet świadomych swojej kobiecości.

Dostępny dla kobiet w każdym wieku. Jest tą formą aktywności, która nie wymaga doskonałej sprawności fizycznej, skoczności i elastyczności. Najważniejsze są chęci i cierpliwość do mozolnych ćwiczeń. Można uczyć się samemu. Nietrudno o materiały, które pozwalają "chałupniczymi" metodami nauczyć się tańca brzucha. Dostępne są między innymi strony internetowe gdzie można podpatrzeć kroki. Niestety wadą samodzielnego ćwiczenia jest najczęściej brak prawidłowej rozgrzewki oraz niemożność korekcji własnych błędów. Dlatego warto oddać się w sprawne ręce instruktora, który w sposób profesjonalny poprowadzi nasze treningi. Biorąc pod uwagę fakt, iż taniec brzucha jest coraz bardziej popularną formą relaksu, nie trudno jest znaleźć dobrą szkołę tańca, w której zaopiekuje się nami profesjonalista. Jest to dużo bezpieczniejsza i zdecydowanie bardziej pewna metoda, niż nauka samodzielna. Na pierwsze zajęcia niewskazana jest długa spódnica, ponieważ uniemożliwia ona instruktorowi kontrolowanie ustawienia nóg tancerki. Warto natomiast zaopatrzyć się w wygodne legginsy oraz bluzkę odkrywającą brzuch.

Czasy i moda ulegają zmianie, ale idea tańca brzucha pozostaje ta sama. Triumfuje kobiecość, duma z własnego ciała i chęć ukazania poprzez taniec własnej duszy. Polecany niezależnie od wieku i wagi, a zatem tańczmy na zdrowie!

Autor: Katarzyna Misiura

Konsultacja: Weronika Zdunek (www.studioduende.pl)

Podstawowe figury tańca brzucha:

ruchy bioder - poruszanie miednicą w kierunku poziomym dające jedno lub dwa uderzenia biodrami;

Szkoły tańca mające w swojej ofercie taniec brzucha :

- RIVIERA - Warszawa ul. Waryńskiego 12

Nowy numer SPA Houses