10 niezwykłych faktów o miodzie

Miód to zasadniczo wymioty pszczół. Pszczoły używają swoich długich, podobnych do tuby, języków do wysysania nektaru z kwiatów. Kiedy wracają do ula, inne pszczoły wysysają nektar z żołądków pszczół – zbieraczek i „przeżuwają” go przez około pół godziny. Przez ten czas ich enzymy rozbijają cukry złożone z nektaru do formy, która jest dla pszczół łatwiej strawna i która nie powinna się „psuć” przechowywana w ulu. Następnie pszczoły te zwracają miód do plastra woskowego i machają skrzydełkami, aby woda, która mogła w im pozostać, wyparowała. Voilá.

Pszczoły jedzą swój miód. Pszczoły zjadają miód, który zebrały, szczególnie podczas zimnych miesięcy, kiedy nektar jest mniej dostępny. W ciągu jednego roku rodzina pszczół zjada 60 – 100 l miodu. Królowa pszczół jednak nie je bezpośrednio miodu. W ciągu swojego życia je „Królewską Galaretkę”, którą tworzą dla niej zwykłe pszczoły. Zawiera ona przeżuty pyłek kwiatowy oraz substancje wydzielane przez gruczoły w główce pszczoły karmicielki.

Istnieje ponad 300 odmian miodu w samych Stanach Zjednoczonych. Każda z nich ma inny smak i kolor, w zależności od kwiatów, z których pszczoły zbierały nektar. W sklepie można znaleźć miody takie jak z kwiatów pomarańczy, z kwiatów polnych, koniczyny, mlecza i ostrokrzewu.

Miody o jasnym zabarwieniu mają delikatniejszy smak niż miody ciemne. Smak miodu zależeć będzie od tego, z jakiego kwiatu pszczoły, które wyprodukowały miód, zbierały nektar.

Do wytworzenia 0,5 kg nektaru pszczoła zbieraczka potrzebuje 2 milionów kwiatów. Musi też wypić około 1 litra wody dziennie, więcej w gorące, letnie miesiące.

Miód może być śmiertelny dla niemowląt. To nie przesada. W kurzu i glebie istnieją bakterie wywołujące botulizm. Mogą być one zbierane przez pszczoły podczas ich spożywania nektaru. Niemowlęta nie mają dostatecznie rozwiniętego układu odpornościowego, który mógłby je chronić przed tą chorobą, jeśli są na nią narażone.

Można samemu wyprodukować miód. Aby tego dokonać, musisz zostać pszczelarzem! Oznacza to, że będziesz musiała zbudować lub kupić ule i pszczoły, sprawdzić, czy będą miały dostęp do wystarczającej ilości pożywienia (nektaru) i wody, jak również, jak zbierać miód. W zależności od rozmiaru i stanu twoich uli, powinnaś produkować kilka, lub nawet więcej, słoików miodu rocznie, po założeniu uli.

Miód można stosować do leczenia wrzodów i ran, ale nie do oparzeń. Na Haiti ludzie używają zwykłego miodu do leczenia bólu, choć o wiele skuteczniejszym produktem jest Medihoney, który produkowany jest w Nowej Zelandii z miodu manuka. Nie posmarujemy ropiejącej rany miodem, ale jeśli odczuwasz lekki ból i chcesz sprawdzić, czy miód ci pomoże, prawdopodobnie ci to nie zaszkodzi (miej tylko oko na to miejsce, aby widzieć, czy miód nie pogarsza jego stanu).

Miód jest skutecznym lekarstwem na ból gardła i łagodzi kaszel. Łyżeczka miodu powleka gardło i zmniejsza jego podrażnienie. Ja piję miód rozpuszczony w gorącej wodzie z cytryną kilka razy dziennie, jak tylko poczuję, że zbliża się przeziębienie. Wydaje mi się, że dzięki temu przeziębienie się nie rozwija.

Miód nie jest lepszy niż cukier dla osób na diecie lub osób cierpiących na cukrzycę. W rzeczywistości łyżka miodu zawiera więcej węglowodanów i kalorii niż biały czy brązowy cukier. To produkt niezawierający tłuszczu, ale bogaty w cukier. Zawiera go tyle, że z czasem się krystalizuje. Jeśli tak się dzieje z twoim miodem, wypełnij rondel gorącą wodą tak, by zakrywała poziom miodu w słoiku i podgrzewaj wodę do temperatury około 40 stopni Celsjusza. Wyłącz palnik, zdejmij pokrywkę z miodu i zanurz słoik w gorącej wodzie. Po 20 – 30 minutach gorąca temperatura powinna sprawić, że kryształki się rozpuszczą, a miód znowu będzie płynny. Mieszaj od czasu do czasu lub podgrzewaj wodę, jeśli trzeba.