Choroba Cushinga: Przyczyny, objawy i leczenie

Choroba Cushinga nazywana jest też nadczynnością kory nadnerczy. Polega na nadmiernym wydzielaniu przez nie kortykotropiny, która zwiększa stężenie kortyzolu (czyli hormonu potocznie określanego hormonem stresu) we krwi. Przyczyną najczęściej jest gruczolak – łagodny guz zlokalizowany w przysadce mózgowej, która odpowiada za pracę nadnerczy. W efekcie dochodzi do szeregu uciążliwych dolegliwości określanych zespołem Cushinga. Warto wiedzieć, że schorzenie aż osiem razy częściej dotyczy kobiet, a pierwsze symptomy są mało charakterystyczne lub bagatelizowane. Niestety, brak leczenia może prowadzić do osłabienia serca, otyłości, cukrzycy, a przede wszystkim zaburzeń psychicznych i depresji.

Zbyt wysokie stężenie kortyzolu we krwi stosunkowo szybko wpływa na ludzki wygląd i zachowanie. Pierwsze objawy bywają lekceważone, ale dolegliwości stale się nasilają. Charakterystyczne oznaki to nagłe przybieranie na wadze i tendencja do odkładania się tkanki tłuszczowej w określonych miejscach – przede wszystkim na tułowiu i karku. Twarz staje się zaokrąglona, a wręcz „nalana” – zanikają ostre rysy, powieki są opuchnięte. Na cerze coraz częściej obserwuje się trądzik i zmiany łojotokowe, czasem też czerwony rumień na policzkach. U kobiet pojawia się też nadmierne owłosienie. Chorobę Cushinga powoduje również osłabienie mięśni, co objawia się nieproporcjonalną budową sylwetki. Ręce i nogi stają się chude, a brzuch powiększony. Na skórze znacznie częściej pojawiają się sińce, a także charakterystyczne duże rozstępy. Inne symptomy to bóle kości, zaburzenia miesiączkowania u kobiet i spadek libido. Wiele osób skarży się również na znaczne pogorszenie samopoczucia i obniżenie nastroju, a nawet stany lękowe i depresyjne. Warto wiedzieć, że choroba Cushinga osłabia także układ immunologiczny i sprzyja częstszym infekcjom. Może powodować również nadciśnienie tętnicze – uszkadza więc naczynia krwionośne i obciąża serce.

Podstawą diagnostyki choroby Cushinga są badania krwi i badania biochemiczne, które pozwalają wykryć nadmierną aktywność nadnerczy i zbyt wysokie stężenie kortyzolu. Ważne jest też wykluczenie innych przyczyn nadmiaru tego hormonu, jak na przykład przyjmowanie leków czy guz nadnerczy. Rozstrzygające jest wykonanie rezonansu magnetycznego, który może potwierdzić obecność gruczolaka przysadki. Leczenie polega na usunięciu guza – najczęściej za pomocą laseroterapii lub promieniowania jonizującego. Pacjenci powinni już zawsze przebywać pod opieką endokrynologa – choroba Cushinga ma tendencję do nawracania.