Co dolega seksownym kobietom?
Kobieca budowa ciała, obfite piersi, temperament, duży popęd płciowy, ciągłe uczucie ciepła to cechy wskazujące na wysoki poziom estrogenów, zwanych przez seksuologów hormonami kochanki.
Jak działają estrogeny
Dodatkowym, fizjologicznym symptomem odczuwanym przez wysokoestrogenowy typ kobiety jest duża ilość wydzieliny w drogach rodnych. Wszystkie te objawy są absolutnie prawidłowe i świadczą o znakomitym zdrowiu. Niestety, z dużą ilością estrogenów w organizmie wiąże się też skłonność do pewnych dolegliwości.
Dzieje się tak dlatego, że wysokie stężenie tych hormonów wywołuje w drogach rodnych określone zmiany. Między innymi stwarza dogodne środowisko dla rozwoju drożdżaków z gatunku Candida albicans. Wystarczy wówczas krótki kontakt z zainfekowanym przedmiotem np. ręcznikiem czy kąpiel w niedoczyszczonej wannie, by mikroskopijnej wielkości grzybnia, która przedostała się w okolice intymne, wywołała infekcję. Dochodzi też do niej w wyniku samozakażenia, gdyż naturalnym środowiskiem drożdżaków są jelita, gdzie nie powodują one żadnych objawów. Natomiast w
okolicach intymnych: swędzenie, pieczenie, serowate upławy.
Leczenie polega na stosowaniu działających miejscowo kremów i globulek takich jak: Gynotrosyd, Nystatyna, Clotrimazol.
Innym schorzeniem związanym z agresywnym działaniem estrogenów są mięśniaki. Ryzyko gwałtownie wzrasta po 35. roku życia, gdy znacznie zmniejsza się produkcja drugiego hormonu cyklu - progesteronu, który chroni macicę przed takimi zmianami. Te łagodne guzy mają wielkość od mikroskopijnych do tworów wypełniających całą macicę. Małe są w zasadzie nieodczuwalne, większe wywoływać mogą uczucie ucisku, bóle, zwiększać obfitość miesiączek. Małe mięśniaki wystarczy kontrolować co pół roku, duże usuwa się podczas laparoskopii lub klasycznej operacji.
Typową dolegliwością kobiet estrogenowych jest też nadżerka.
Stale podwyższony poziom hormonów powoduje rozrost błony śluzowej szyjki macicy na jej tarczę. Nadżerka może nie dawać żadnych objawów lub powodować uporczywe przezroczyste upławy. Leczenie, zachowawcze lub chirurgiczne, zależy od rozległości zmian.
