Co się dzieje z naszym ciałem, gdy rzucamy palenie? Pierwsze zmiany po 8 h
Palisz? Jeśli tak, to pewnie myślisz, że szkody, jakie papierosy wyrządziły w twoim organizmie są nieodwracalne i nie warto się wysilać, żeby skończyć z tym nałogiem. Mylisz się! Twoje ciało wejdzie w proces zdrowienia właściwie natychmiast po wypaleniu ostatniego papierosa. Zatem im szybciej to zrobisz, tym większa korzyść dla twojego zdrowia.
Rzucenie palenia może obniżyć ciśnienie krwi, zmniejszyć ryzyko udaru mózgu i choroby niedokrwiennej serca oraz zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka płuc. Ale nie tylko. Niektóre z tych zmian mogą wystąpić na przestrzeni lat, podczas gdy inne występują już 24 godziny po ostatnim papierosie.
Czego możemy się spodziewać? Zobaczcie!
Po 24 godzinach:
Może trudno ci w to uwierzyć, ale naprawdę twój organizm "zauważy" różnicę już po dobie przerwy w paleniu papierosów. Skąd taka nagła reakcja? Dym tytoniowy powoduje reaktywne zwężanie się naczyń krwionośnych, a kiedy nie "dostarczamy" go naszemu organizmowi, w naturalny sposób zwężenie zaczyna ustawać. Obniża się ciśnienie krwi, zmniejsza się tętno i temperatura ciała - po prostu wszystko wraca do normy. Niższe ciśnienie to mniejsze ryzyko chorób serca.
Co ciekawe, już po 8 godzinach spada poziom tlenku węgla we krwi. Gaz ten może być szkodliwy lub śmiertelny w dużych dawkach i zapobiega przedostawaniu się tlenu do płuc i krwi. Podczas wdychania w dużych dawkach w krótkim czasie uduszenie może wystąpić z powodu braku tlenu. Rzucenie palenia powoduje normalizowanie się poziomu tlenu, więc więcej go trafia do komórek i tkanek.
Wszystkie te pozytywne skutki prowadzą do kolejnego, długoterminowego - spadania ryzyka zawału serca. W tym krótkim czasie poziom tlenu u danej osoby wzrośnie, ułatwiając aktywność fizyczną i ćwiczenia, promując nawyki zdrowe dla serca.
Po 72 godzinach:
W ciągu 48 godzin receptory smaku i zapachu zaczną się goić, przechodząc od ich nienormalnie spłaszczonego stanu do bardziej normalnej, zaokrąglonej konfiguracji. Uszkodzone komórki nerwowe same się naprawiają, ponieważ błona izolacyjna, zwana mieliną, zaczyna stopniowo odbudowywać się wokół odsłoniętych zakończeń nerwowych.
Objawy odstawienia nikotyny są zwykle najgorsze w ciągu pierwszych 72 godzin od rzucenia palenia i stopniowo ustępują. Po pierwszych 72 godzinach szczytowe objawy odstawienia zaczną się zmniejszać, chociaż apetyt na papierosy może nadal się utrzymywać.
Zobacz: Jak rzucić palenie?
Po dwóch tygodniach:
W kolejnych dniach i tygodniach powinieneś zacząć łatwiej oddychać, twoje krążenie poprawi się, a twój głód tytoniowy powinien się uspokoić.
Po trzech miesiącach:
Do szóstego tygodnia niektóre osoby z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) prawie podwoiły miarę czynności płuc zwaną wymuszoną objętością wydechową w ciągu jednej sekundy (FEV1). Chociaż poprawa ta może nie być aż tak spektakularna, różnicę na pewno da się odczuć.
Pod koniec trzeciego miesiąca objawy odstawienia (w tym gniew, lęk, depresja, trudności z koncentracją, bezsenność i niepokój) w dużej mierze przestają nam doskwierać.
Wiele osób w tym czasie odczuwa lekkie rozczarowanie niewielkimi efektami. Nie czują ogromnej zmiany, a w dodatku wciąż ciągnie je do palenia - mniej, ale jednak. Spokojnie, brak spektakularnych zmian nie oznacza, że stan twojego zdrowia się nie poprawia.
Między szóstym a dziewiątym miesiącem:
W tym czasie pomału odrastają rzęski, czyli maleńkie wypustki w drogach oddechowych. Po co nam one? Odpowiadają otóż za usuwanie śluzu i zanieczyszczeń z płuc. Tutaj faktycznie możesz częściej kaszleć, ale to akurat znak, że płuca stają się silniejsze i walczą o swoje zdrowie. To, co powinieneś teraz czuć, to większą lekkość w czasie wykonywania codziennych czynności.
Sprawdź: Rzuć palenie w sposób naturalny
Po roku:
Pod koniec pierwszego roku ryzyko zawału serca i udaru mózgu spada o około połowę, a osoby z POChP obserwują pewną poprawę funkcji płuc.
Po pięciu do 10 latach:
Ryzyko udaru czy rozwoju niektórych nowotworów nawet o połowę. Po 15 latach szansa na rozwój choroby niedokrwiennej serca jest podobna do tej u osoby niepalącej.
Twoja długoterminowa perspektywa zdrowotna zależy od wielu czynników, takich jak ogólny stan zdrowia, jak długo paliłeś, w jakim wieku rzuciłeś palenie czy jaki generalnie styl życia prowadzisz.
Czytaj też:
