Co to jest nadwrażliwość elektromagnetyczna?
Nadwrażliwość elektromagnetyczna (EHS) została rozpoznana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) jako rosnący problem ponad dziesięć lat temu, choć wciąż powstaje dyskusja, czy stan ten jest „prawdziwy” czy czysto psychologiczny. Dowody wskazują jednak na fakt, że EHS jest z całą pewnością prawdziwa i istnieją sposoby na zmniejszenie jej skutków.
EHS charakteryzuje się zbiorem niespecyficznych objawów takich jak:
zmiany skórne (zaczerwienienie, uczucie szczypania i pieczenia),
zaburzenia ze strony układu nerwowego (zmęczenie, trudności w koncentracji, zawroty głowy), ból głowy i mdłości, ból w klatce piersiowej, zmiany ciśnienia krwi, opuchnięte węzły chłonne, częste infekcje, zaburzenia snu, depresja i rozdrażnienie, problemy ze wzrokiem (uczucie zwiększonego ciśnienia, niewyraźne widzenie),ból mięśni i stawów.
Osoba cierpiąca na EHS może mieć jeden lub wiele z tych objawów. Mogą być one odczuwane jako umiarkowane lub całkowicie uniemożliwiające normalne funkcjonowanie.
Co jest przyczyną EHS?
Osoby dotknięte EHS czują, że ich objawy spowodowane są polem elektromagnetycznym (EMF), które otaczają urządzenia elektroniczne takie jak telewizory, komputery i telefony komórkowe. Często osoby te odczuwają poprawę w samopoczuciu, kiedy nie przebywają w pobliżu źródeł EMF.
Mimo tego, badania nie zdołały wykazać bezpośredniego związku pomiędzy ekspozycją na EMF a EHS. Wydaje się, że jest jeszcze jedno dno tego zjawiska. Inne nadwrażliwości, takie jak alergie na pokarmy czy uczulenie na substancje chemiczne (MCS) często pojawiają się razem z EHS.
Osoby z EHS być może mają biologiczne predyspozycje do większej wrażliwości na czynniki środowiskowe.
Jedną z przyczyn, które nie pozwalają lekarzom na postawienie odpowiedniej diagnozy jest fakt, iż nie istnieją odpowiednie badania, które mogłyby ją potwierdzić.
Badacze zasugerowali, iż osoby cierpiące na choroby związane z nadwrażliwością, takie jak EHS, mogą wykazywać upośledzoną możliwość usuwania szkodliwych substancji chemicznych z organizmu, które do niego się przedostają. Opracowali pomiary markerów we krwi, takich jak enzymy detoksykujące i przeciwutleniacze, które mogą wykazać, czy dana osoba ma EHS.
Badanie to nie jest jeszcze publicznie dostępne, ale stanowi duży krok w kierunku skutecznej identyfikacji EHS. Zatwierdza ono również status EHS jako prawdziwego stanu chorobowego, który może być zdiagnozowany i leczony.
Osoby z EHS zwykle czują się lepiej, kiedy unikają pola elektromagnetycznego (EMF), kiedy to tylko możliwe. Można zmniejszyć ekspozycję na działanie takiego pola lub pozbyć się go całkowicie. Powszechnym źródłem EMF są urządzenia gospodarstwa domowego, telewizory, oświetlenie, kopiarki/faksy, komputery, panele elektryczne, elektronarzędzia i wszelkie urządzenia bezprzewodowe.
Szczególnie ważne jest usunięcie takich urządzeń z sypialni, aby zapewnić sobie spokojny sen. Wyłącz wszystkie zegary, telefony bezprzewodowe czy inne sprzęty elektroniczne. Zadbaj o to, aby twoja komórka była też wyłączona na noc.
