Czego objawem są powiększone węzły chłonne?
U zdrowego człowieka są niewyczuwalne. Stają się powiększone, twarde, wrażliwe na dotyk wtedy, gdy układ odpornościowy zaczyna toczyć walkę z chorobotwórczym najeźdźcą. Wytwarzają przeciwciała, które wychwytują i niszczą wirusy, bakterie, grzyby i wszelkie szkodliwe dla organizmu cząsteczki. Czasem powiększony jest jeden węzeł, czasem kilka. Osiągają różne rozmiary. Mogą mieć wielkość łebka od szpilki, oliwki, a nawet orzecha włoskiego. Niektóre możemy wyczuć sami, inne są wykrywane dopiero w badaniu USG czy RTG. Główne i najlepiej znane (bo wyczuwalne) znajdują się na szyi, pod żuchwą, pod pachami, w pachwinach. O czym świadczy ich powiększony rozmiar?
Najczęstszą przyczyną powiększenia węzłów chłonnych na szyi są infekcje okolicznych narządów, np. gardła, zatok, uszu. Jedną z nich jest mononukleoza − ostra choroba wirusowa, która przebiega trochę jak oporne na leczenie zapalenie gardła. Towarzyszą jej: bardzo wysoka gorączka, bóle głowy, utrata łaknienia, apatia, przewlekłe zmęczenie. Utrzymuje się ona przeważnie od dwóch dni do miesiąca i dłużej.
Powiększenie węzłów chłonnych podżuchwowych towarzyszy stanowi zapalnemu wewnątrz zęba lub w jego korzeniu.
U dzieci węzły chłonne powiększają się w trakcie wyrzynania zębów − zarówno mlecznych, jak i stałych. U dorosłych podobna sytuacja zdarza się podczas wyrzynania się ósemek. Oprócz powiększonych węzłów podżuchwowych pojawia się także ból i gorączka.
Powiększone węzły chłonne w pachwinach mogą sygnalizować infekcję narządów rodnych, w tym np. sromu.
Powiększenie węzłów chłonnych pachowych spowodowane może być kiłą − wciąż (na szczęście coraz rzadziej) spotykaną groźną chorobą weneryczną.
Podanie antybiotyku, który ma na celu zlikwidowanie infekcji, sprawia, że węzły chłonne po 2-3 tygodniach wracają do poprzednich rozmiarów. Jeśli węzeł chłonny nie reaguje na leczenie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, trzeba go pokazać onkologowi.
Wizyta u specjalisty jest konieczna zwłaszcza wtedy, gdy powiększeniu węzłów towarzyszy osłabienie, stan podgorączkowy, większa potliwość. Mogą to być objawy choroby nowotworowej układu krwinkowego – ziarnicy złośliwej, chłoniaka, białaczki, AIDS oraz każdego raka, który daje przerzuty do węzłów chłonnych (m.in. z piersi, płuca, żołądka, wątroby).
W przypadku nowotworów węzły są znacznie powiększone, często zgrupowane i nieprzesuwalne wobec pozostałych tkanek, ale niezbyt tkliwe na dotyk. Wymagają dokładniejszych badań! Czasami usuwa się je chirurgicznie lub robi biopsję cienkoigłową.
