Czerwona koniczyna i jej wpływ na zdrowie

Koniczyna czerwona, zwana również koniczyną łąkową, jest rośliną z rodziny bobowatych. Występuje pospolicie w Europie, a także w środkowej Azji oraz północnej Afryce. Nie osiąga imponujących rozmiarów, ale niekiedy może osiągnąć nawet pół metra wysokości. Koniczna znana jest ze swojego ulistnienia, które charakteryzuje się trzema okrągłymi lub owalnymi płatkami. Od maja do września na roślinie pojawiają się drobne kwiaty, które mogą być kuliste lub jajowate. Koniczyna jest wykorzystywana jako pasza dla bydła lub jako pożywienie dla zwierząt gospodarskich. Z tego względu koniczyna jest również uprawiana w obu Amerykach oraz w Australii.

Koniczyna a współczesna fitoterapia

Czerwona koniczyna jest ceniona we współczesnej fitoterapii. Można z niej przyrządzać napary, odwary i syropy, które są pomocne w leczeniu wielu dolegliwości związanych z układem pokarmowym oraz oddechowym. Swoje działanie zawdzięcza zawartości cennych substancji odżywczych. Oprócz białka, znaleźć w niej można flawonoidy, garbniki, kwasy fenolowe, olejki eteryczne i fitoestrogeny, które zalicza się do naturalnych antyoksydantów. W koniczynie są obecne minerały, takie jak miedź, wapń, kobalt, potas, mangan, cynk, żelazo, krzem i siarkę.

Koniczyna jest szczególnie przydatna w leczeniu dolegliwości związanych z układem pokarmowym. Przyrządzony z niej napar jest pomocny w prawidłowych procesach trawienia. Wzmaga pracę żołądka i jelit oraz przyczynia się do większej produkcji żółci. Koniczyna może również łagodzić bóle brzucha, niestrawność oraz biegunki i zaparcia.

Obecne w koniczynie antyoksydanty, a szczególnie flawonoidy, korzystnie działają na układ krwionośny. Wzmacnia ścianki żył i tętnic, co przyczynia się do poprawy ich elastyczności. Dzięki takim właściwościom łatwiej jest utrzymać ciśnienie tętnicze w normie, a także zredukować poziom tzw. złego cholesterolu w organizmie.

Koniczyna a układ oddechowy

Koniczyna to sprawdzony środek na infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych. Znane są jej działania wykrztuśne, więc dobrze sprawdza się w przypadku leczenia np. zapalenia oskrzeli. Przyda się w przypadku uporczywego kaszlu, szczególnie męczącego i mokrego. Zawarte w koniczynie substancje mają działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne, dlatego przyrządzony z koniczyny syrop polecany jest również w trakcie przeziębienia i grypy - nie tylko łagodzi przykre dolegliwości, ale także poprawia odporność. Wszystko to zasługa obecnych w niej minerałów, a w szczególności cynku.

Wywary z koniczyny mogą być stosowane jako naturalny kosmetyk pielęgnacyjny. Można przygotować z niej wcierkę, która poprawia ukrwienie skóry, a także ułatwia pozbycie się łupieżu. Można wykorzystywać ją jako środek do przemywania skóry, bowiem ułatwia pozbywanie się przebarwień, stanów zapalnych, a także łagodzi skutki trądziku. Koniczyna może być również stosowana jako środek dezynfekujący - ułatwia regenerację skóry, a także może zapobiec występowaniu blizn. Koniczynę można stosować również w przypadku łysienia androgenicznego. Zawarte w niej fitoestrogeny pobudzają cebulki włosowe, a także wzmacniają je, aby były silniejsze i mocniejsze.

Jak stosować koniczynę?

Koniczyna może być wykorzystywana na różne sposoby. Najpopularniejszym jest przygotowanie naparu. Wystarczy łyżkę suszonego ziela (zebranego własnoręcznie lub kupionego w sklepie zielarskim) zalać szklanką wrzącej wody i odstawić na 30 minut. Następnie całość przecedzić i stosować jako napój lub wcierkę.

Z koniczyny można również przygotować syrop, który sprawdza się szczególnie podczas infekcji. Jak go zrobić? Wystarczy około 50 kwiatów (wcześniej trzeba je podsuszyć na słońcu przez 3 godziny) wrzucić do słoika, a następnie zalać dwoma szklankami wrzącej wody i odstawić całość w chłodne miejsce na całą noc. Po tym czasie zawartość przecedzić, płyn zagotować z dodatkiem soku z cytryny i dwóch szklanek cukru. Następnie przelać miksturę do słoiczków i szczelnie zakręcić. Zamiast świeżych kwiatów koniczyny, można również wykorzystać suszone.