Czy aluminium jest bezpieczne?

Aluminium to dobrze znany wszystkim metal, a także substancja obecna w naszym codziennym życiu (folia aluminiowa to jedna z najczęściej używanych pomocy kuchennych). Aluminium jest obecne w przedmiotach użytku domowego, szczepionkach, lekach, barwnikach, farbach, środkach wybuchowych i paliwach. Jego tlenki są używane w materiałach i produktach używanych w domu, takich jak ceramika, papier, żarówki, szkło oraz włókna żaroodporne.

W jedzeniu

W produktach spożywczych aluminium jest stosowane w środkach przeciwzbrylających, emulgatorach, w proszku do pieczenia (ale NIE w sodzie oczyszczonej), a także czasami w sojowych odżywkach dla niemowląt.

Trzeba zauważyć, że mimo iż aluminium występuje naturalnie, nasz organizm go nie potrzebuje (w przeciwieństwie do witamin, minerałów oraz minerałów śladowych). Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że aluminium ma związek „ze zmianami w zachowaniu, zmianami neuropatologicznymi oraz neurochemicznymi.”

Tu aluminium zaczyna być kontrowersyjne. Ponieważ toksyczność aluminium została potwierdzona, trwa debata nad tym, jaka ilość tego pierwiastka może zostać uznana za bezpieczną. Najczęściej ostra toksyczność występuje u osób narażonych na kontakt z aluminium spowodowany wykonywaną pracą lub miejscem zamieszkania, a także u osób które znajdują się w strefie ryzyka, ponieważ muszą poddać się pewnym zabiegom medycznym.

Po skażonych miejscach pracy, środowisku życia oraz zabiegach medycznych, następną sytuacją wiążącą się z nadmiernym kontaktem z aluminium jest długotrwałe przyjmowanie środków zobojętniających kwas, buforowanej aspiryny, skażonego jedzenia oraz wody. Wielu ekspertów podkreśla, że prawdziwe zagrożenie ze strony aluminium może być zauważalne dopiero z perspektywy dłuższego czasu oraz że badania w tym zakresie nie są prowadzone wystarczająco długo, aby ujawnić te długoterminowe skutki.

Niektóre schorzenia sprawiają, że cierpiące na nie osoby są bardziej podatne na toksyczność aluminium. Osoby z dysfunkcją nerek, które długoterminowo muszą się poddawać dializom, są narażone na kontakt z aluminium za pośrednictwem płynu dializującego oraz innych środków medycznych.

Jednakże ryzyko to zostało zmniejszone ostatnimi czasy, poprzez zastosowanie niezanieczyszczonego aluminium płynu dializującego. Nawet po wyeliminowaniu tego źródła aluminium, u osób z dysfunkcją nerek występuje większe prawdopodobieństwo akumulowania tego pierwiastka w organizmie, ponieważ ponad 95% aluminium jest eliminowana przy udziale nerek.

Nadmierny kontakt z aluminium może skutkować następującymi objawami:

dezorientacja,

osłabienie mięśni,

ból kości, deformacje kości, oraz złamania,

drgawki,

problemy z mówieniem,

spowolniony wzrost u dzieci.