Czym grozi zbyt długi sen?
Większość osób doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że jakość snu ma ogromny wpływ na zdrowie. Sen zapewnia regenerację organizmu i pomaga w pozbyciu się toksyn. Niedosypianie może wiązać się z pogorszeniem koncentracji, spadkiem odporności i rozwojem cukrzycy. Niestety groźny może być także zbyt długi sen. Wylegiwanie się w łóżku również sprzyja wielu schorzeniom, np. nadwadze czy chorobom serca. Co się dzieje z organizmem, gdy za długo śpimy?
Ilość godzin, którą należy przeznaczyć na sen, zależy od indywidualnego zapotrzebowania, stylu życia i stanu zdrowia. Jednak przeciętnemu dorosłemu rekomenduje się od 7 do 9 godzin snu na dobę, aby organizm mógł się zregenerować. Powszechnie wiadomo, jak destruktywny na zdrowie jest brak wystarczającej ilości snu. Mózg osób, które śpią krócej niż 5 godzin, pracuje tak, jakby był starszy o 10 lat. Jak się okazuje, również zbyt długi sen może szkodzić zdrowiu, a nawet skracać życie. Często popełnianym błędem jest odsypianie zarwanej nocy czy spanie na zapas, gdy czeka nas ciężki dzień. Może przynieść nam to jednak więcej szkody, niż pożytku.
Wielu osobom wydaje się, że im dłużej śpimy, tym lepiej. Tymczasem spanie powyżej 10 godzin wcale nie sprawia, że wstajemy rześcy i wypoczęci. Możemy wówczas obudzić się z silnym bólem głowy, a w ciągu dnia być ospali i osłabieni. Ponadto przez cały dzień może utrzymywać się ogólne złe samopoczucie i rozdrażnienie. Długi sen może postarzać także mózg nawet o 2 lata, co przekłada się na pogrożenie koncentracji i trudności w wykonywaniu codziennych czynności.
Dodatkowe godziny spędzone w łóżku mogą wydawać się dobrym sposobem na regenerację organizmu, ale tak nie jest. Jeśli zdarza nam się niezbyt często przeciągać porę wstawania, warto wyrobić sobie inne nawyki i spać 8 godzin dziennie. Jednak gdy zazwyczaj sypiamy dłużej, to narażamy się na poważne konsekwencje związane ze zdrowiem. Zbyt długi sen zwiększa ryzyko nadwagi, otyłości i chorób serca o 30 procent. Przeznaczanie większości doby na spanie sprawia, że zaniedbywane są inne sfery życia, w tym aktywność fizyczna. Za mało ruchu i zbyt długie leżenie w łóżku prowadzi do ograniczenia ilości spalanych kalorii i przybierania na wadze.
Osoby, które śpią zbyt długo, częściej zmagają się też z zespołem metabolicznym i występowaniem takich objawów jak zwiększony poziom cukru we krwi, podwyższony cholesterol czy wysokie ciśnienie. To może przyczyniać się do rozwoju poważnych chorób, np. cukrzycy, nadciśnienia czy choroby wieńcowej. Osoby śpiące zbyt długo są też bardziej narażone na przedwczesną śmierć od tych, którzy śpią ok. 7 godzin. Sen dłuższy niż 10 godzin zwiększa prawdopodobieństwo śmierci o 30 procent, a trwający więcej niż 11 godzin zwiększa ryzyko zgonu o 66 procent. Dłuższe przebywanie w łóżku oznacza mniejszą ilość ruchu, a podczas aktywności wydzielają się endorfiny, czyli hormony szczęścia.
Jak widać, groźne dla zdrowia może być zarówno spanie zbyt krótko, jak i zbyt długo. Najlepiej więc przeznaczyć na sen około 7-8 godzin. Ważna jest również jakość snu, aby w tym czasie faktycznie organizm mógł się zregenerować. Warto w tym celu zadbać o odpowiednią higienę snu, przestrzegając kilku czynników. Najlepiej unikać drzemek w ciągu dnia dłuższych niż 30 minut, dbać o aktywność fizyczną i ekspozycję na światło naturalne. Powinno się unikać przed snem spożywania kofeiny czy alkoholu oraz palenia papierosów. Dobrze jest też stworzyć sobie odpowiednie warunki w sypialni, wietrząc regularnie pomieszczenie, nie przegrzewając go i zasłaniając okna. Łóżko powinno kojarzyć się tylko ze snem, dlatego warto zrezygnować z korzystania w nim z telewizora, laptopa czy telefonu.
