Czym jest autoimmunologiczne zapalenie wątroby?
Autoimmunologiczne zapalenie wątroby (AZW) to podstępne schorzenie, które prowadzi do niewydolności tego narządu. Latami może nie dawać niemal żadnych objawów. Jego przyczyną jest tzw. autoagresja, czyli uszkadzanie komórek wątroby przez układ odpornościowy. Trwający latami stan zapalny w końcu przekształca się w marskość. Jedynym ratunkiem jest wczesna diagnostyka. Dlatego warto zwracać uwagę na bagatelizowane często symptomy – przewlekłe zmęczenie, świąd skóry, wzdęcia czy brak apetytu. Sprawdź, czym jest autoimmunologiczne zapalenie wątroby, jak się objawia i na czym polega leczenie.
Autoimmunologiczne zapalenie wątroby to przewlekła choroba, która polega na stopniowym uszkadzaniu miąższu tego narządu. Brak diagnozy i leczenia może nawet niezauważalnie doprowadzić do marskości wątroby. Przyczyną choroby jest nieprawidłowa reakcja układu immunologicznego, który zaczyna atakować komórki miąższu wątroby i wywoływać w nich stan zapalny. Przyczyny takiej autoagresji wciąż nie zostały odkryte – podejrzewa się, że jest to efekt wielu czynników – przede wszystkim genetycznych, ale też środowiskowych (np. zanieczyszczenia powietrza itp.), a także przebytych chorób wirusowych. Osoby zmagające się z autoimmunologicznym zapaleniem wątroby często cierpią też na inne schorzenia o tym podłożu, np. reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie jelit czy chorobę Hashimoto. Choroba najczęściej ujawnia się w okresie dojrzewania lub po 40. roku życia, aż czterokrotnie częściej atakuje kobiety.
Najczęściej autoimmunologiczne zapalenie wątroby nie daje żadnych charakterystycznych objawów. Jedynym symptomem może być przewlekłe zmęczenie, które jednak jest bagatelizowane przez większość osób. Inne oznaki to zanik apetytu, utrata masy ciała, wzdęcia po posiłkach oraz świąd skóry, który nasila się wieczorem i w nocy. Niektórzy pacjenci skarżą się też na bóle z prawej strony jamy brzusznej. U kobiet może też dochodzić do zaburzeń miesiączkowania i innych problemów hormonalnych. Nasz niepokój powinien też wzbudzić uporczywy trądzik (zwłaszcza jeśli wcześniej nie występowały problemy z cerą).
Zdarza się jednak, że autoimmunologiczne zapalenie wątroby daje bardziej charakterystyczne objawy. Jest nim zażółcenie skóry i białek oczu, a także stan podgorączkowy, bóle stawów i mięśni, silny ból brzucha oraz nudności i wymioty.
Podstawą diagnostyki choroby jest wywiad z pacjentem. Niezbędne są też badania krwi – przede wszystkim tzw. próby wątrobowe, czyli określenie stężenia enzymów wątrobowych. Pozwalają one wykluczyć zapalenie wątroby o innym podłożu, np. na skutek zakażenia wirusem typu A, B lub C. Pomocne jest również usg wątroby, a czasem także biopsja narządu.
Leczenie choroby opiera się na przyjmowaniu środków immunosupresyjnych, a więc hamujących wytwarzanie przeciwciał atakujących wątrobę. W chorobach tego typu pojawiają się też okresy remisji, w trakcie których przyjmowanie leków nie jest konieczne, spowalniają one także rozwój schorzenia. Pacjent musi jednak już stale przebywać pod kontrolą hepatologa i regularnie wykonywać badania. Bardzo ważne jest również zdrowe odżywianie się, utrzymywanie prawidłowej masy ciała i całkowite wykluczenie alkoholu.
