Diagnoza: cukrzyca. I co dalej?
Choroba ta najczęściej rozwija się u mających nadwagę osób po 40. roku życia. Kiedy słyszymy diagnozę: cukrzyca, zwykle nie wiemy, co robić. Oto krótki przewodnik.
Najważniejsza sprawa to monitorowanie poziomu cukru. Nie bój się, to nic strasznego. Do badania wystarczy kropla krwi.
Ale od początku: najpierw musisz kupić glukometr. Na rynku jest wiele rodzajów i może być ci trudno wybrać. Dlatego poproś farmaceutę o radę. Personel apteki najlepiej wie, z którymi glukometrami ludzie mają najwięcej, a z którymi najmniej kłopotów. Chodzi nie tylko o obsługę urządzenia, ale także np. dostępność pasków do glukometru i informację, jakie mają najlepszą cenę i są refundowane.
Farmaceuta pokaże ci, jak obsłużyć glukometr. W zestawie są tzw. kłujki - maleńkie urządzenia do nakłuwania skóry w celu pobrania kropli krwi. Dają możliwość ustawienia głębokości, na jaką igła wbije się w skórę. Poziom pierwszy może nie wystarczyć, bo to bardzo płytkie nakłucie. Ale jeśli nie masz dłoni zniszczonych pracą, drugi już się może okazać dostateczny. Nakłucie na taką głębokość prawie wcale nie boli.
Dłonie przed badaniem trzeba dobrze umyć. Ideałem byłoby zdezynfekować nakłuwany palec. Należy bardzo dokładnie osuszyć ręce! Jeśli zostanie na nich woda, zafałszuje wynik. Przed nakłuciem pomasuj opuszkę przez chwilę. Z rozgrzanej łatwiej utoczyć kroplę krwi.
Zanim jednak zabierzesz się do nakłuwania, otwórz opakowanie pasków, wyjmij jeden i włóż go do glukometru. W ten sposób urządzenie będzie czekało w gotowości.
Teraz nakłuj palec. Kiedy wypłynie kropelka krwi, zbliż do niej końcówkę paska i dotknij jej delikatnie. Pasek sam "zassie" krew, nie musisz kapać nią czy w jakikolwiek sposób ją nanosić. Dosłownie już po kilku sekundach zobaczysz wynik badania.
Na początku codziennie mierz cukier na czczo i po większych posiłkach. Poziom na czczo powinien się mieścić między 70 a 99 mg/dl. Dwie godziny po posiłku wynosić 140 mg/dl lub mniej. Gdy ma takie wartości, to znaczy, że zastosowane leczenie jest prawidłowe.
Po 2-3 tygodniach możesz zacząć kontrolować poziom cukru rzadziej. Jeśli wartości są wyższe, zgłoś to lekarzowi, bo trzeba będzie zmienić model terapii.
***Zobacz także***
Cukrzycę typu 2 kontroluje się na trzy sposoby - i najlepiej stosować je jednocześnie. Pierwszy: właściwa dieta. Drugi: ruch. I dopiero trzeci to farmaceutyki - najczęściej doustne, z metforminą.
To lek skuteczny i bezpieczny. Obniża poziom cukru we krwi, czyli chroni przez długofalowymi powikłaniami cukrzycy. Leczenie polega na tym, że do dwóch lub więcej posiłków dziennie zażywasz tabletkę. Naukowcy uważają, że metformina działa też antynowotworowo.
Co możesz jeść? Niesłodkie owoce, warzywa (choć mączne, np. ziemniaki, w małych ilościach), fasole i inne strączkowe, orzechy, pestki (dynia, słonecznik), chude mięso (np. drób bez skóry), ryby, jaja, chudy nabiał (niesłodzony), produkty z pełnego ziarna (nawet makaron wybieraj pełnoziarnisty), brązowy i czarny ryż, awokado, tofu, oliwę z oliwek, oleje roślinne.
Czego unikać? Wszystkiego z białej mąki (to bułeczki, biały makaron, placki, naleśniki), białego ryżu, soków owocowych, napojów słodzonych i gazowanych, dżemów, płatków śniadaniowych (z wyjątkiem niesłodkich owsianych), ciast, ciastek, cukierków, tłustego mięsa, masła, śmietany, oleju kokosowego i palmowego, frytek, chipsów, zasmażek, wędlin, parówek.
***Zobacz także***
