Dieta Atkinsa: Wady i zalety
Dieta Atkinsa umożliwia szybkie pozbycie się nadprogramowych kilogramów, w dodatku bez ciągłego głodzenia się. Jej podstawowym założeniem jest drastyczne ograniczenie, a na początku wręcz wyeliminowanie węglowodanów z codziennego menu. W zamian za to możemy spożywać spore ilości białka i tłuszczu, także zwierzęcego. Dieta Atkinsa zyskała wielu fanów na całym świecie, którzy cenią przede wszystkim szybkie efekty i łatwość komponowania menu. Jednak lekarze i dietetycy przestrzegają przed licznymi wadami - na dłuższą metę ten sposób żywienia się może doprowadzić do groźnych problemów zdrowotnych. Na czym polega dieta Atkinsa i czy warto ją stosować? Kto powinien unikać diet niskowęglowodanowych?
Dietę Atkinsa zalicza się do diet niskowęglowodanowych. Jej twórca dr Robert Atkins był kardiologiem i stosował ją w leczeniu pacjentów z otyłością. Winą za spowalnianie metabolizmu i zwiększoną tendencję do tycia obarczył węglowodany – zarówno proste, jak i złożone. Podstawę diety powinny więc stanowić produkty wysokobiałkowe (mięso, jaja, ryby i owoce morza), tłuszcze roślinne i zwierzęce (olej, oliwa z oliwek, majonez, masło) oraz warzywa i owoce o niskim indeksie glikemicznym. Dieta dzieli się na trzy etapy, a każdy trwa dwa tygodnie. W pierwszym ilość węglowodanów w codziennym jadłospisie nie powinna przekraczać 20 g. Zakazane są wtedy wszelkie produkty zbożowe, a także te zawierające skrobię oraz owoce, mleko i produkty mleczne. W drugim etapie można włączyć owoce o niskim indeksie glikemicznym (np. mandarynki, grejpfruty, maliny, truskawki czy maliny) oraz jeść nieco więcej warzyw (najlepiej tych zielonych), jednak tak, by nie przekroczyć 50 g węglowodanów w ciągu doby. Trzeci etap może trwać 2 tygodnie lub tyle czasu, by osiągnąć upragnioną wagę. Nie powinien jednak być stosowany dłużej niż rok. W jego trakcie można włączyć węglowodany (maksymalnie 90 g dziennie), ale nie wolno spożywać ich jednocześnie z tłuszczami zwierzęcymi ani jajkami.
W trakcie diety powinno się też zrezygnować z używek (kawa, alkohol), a herbatę pić słabą i niesłodzoną. W trakcie przygotowywania posiłków należy unikać smażenia na rzecz pieczenia, duszenia lub gotowania na parze. Konieczne jest także picie co najmniej 2 litrów wody każdego dnia.
Jedną z największych zalet diety jest stosunkowo szybka utrata nadprogramowych kilogramów. Radykalne ograniczenie węglowodanów przyspiesza tempo przemiany materii i hamuje apetyt. Z kolei duża ilość białka i tłuszczu dostarcza energii i syci na długo. Dzięki temu osoby stosujące dietę Atkinsa nie skarżą się na uczucie głodu i są w stanie przestrzegać zasad aż do osiągnięcia upragnionego celu. Miłośnicy mięsnych potraw cenią sobie możliwość spożywania nawet tłustych wędlin i kiełbas. Dieta nie wymaga też kupowania drogich produktów ani przyrządzania wymyślnych posiłków. Oprócz liczenia węglowodanów nie trzeba pilnować ilości spożywanych pokarmów.
Lekarze i dietetycy ostrzegają jednak przed długim stosowaniem diety Atkinsa. Jest ona bowiem silnie obciążająca dla nerek (może nawet powodować dnę moczanową) i prowadzi do zbytniego zakwaszenia organizmu, osłabia również szkliwo zębów. Konieczność ograniczenia owoców i warzyw z czasem może z kolei przyczyniać się do niedoborów cennych witamin i minerałów. Diety Atkinsa pod żadnym pozorem nie powinny stosować osoby przewlekle chore, zwłaszcza te zmagające się z cukrzycą, nadciśnieniem czy miażdżycą oraz chorobami nerek. Osoby przestrzegające zasad diety Atkinsa skarżą się też na zaparcia i bóle głowy. Specjaliści ostrzegają również przed wszelkimi dietami wykluczającymi, ponieważ często prowadzą one do efektu jo-jo.
