Epidemia dezinformacji: Najpowszechniejsze mity na temat cukrzycy
Według danych z 2021 roku w Polsce cukrzycą dotknięte są co najmniej trzy miliony osób. Tym, co staje się jeszcze bardziej niepokojące, jest fakt, że nawet jedna trzecia spośród nich nie jest zdiagnozowana. Choć statystyki są alarmujące, a cukrzyca jako pierwsza niezakaźna choroba została uznana za epidemię XXI wieku, nadal w powszechnej świadomości funkcjonuje wiele mitów na jej temat. Dowiedz się, na jakie informacje trzeba uważać szczególnie. Obalanie niezgodnych z rzeczywistością teorii jest pierwszym krokiem w kierunku podnoszenia świadomości na temat tej przewlekłej i groźnej choroby.
Spis treści:
Cukrzycę powoduje jedzenie słodyczy
Najprościej rzecz ujmując, cukrzyca związana jest z nieprawidłową przemianą metaboliczną węglowodanów w ludzkim organizmie. Kluczową rolę odgrywa trzustka produkująca insulinę. To hormon, który jest niezbędny do regulowania tych procesów. Jeśli insuliny jest zbyt mało, sytuacja zaczyna robić się groźna.
Wpływ na ten stan rzeczy mają różne czynniki, a samo zamiłowanie do słodyczy nie ma tu decydującego znaczenia. Co prawda błędy w odżywianiu i dieta bogata w cukry proste oraz żywność o wysokim stopniu przetworzenia mogą prowadzić do podwyższonego ryzyka zachorowania na cukrzycę, ale to temat dużo bardziej złożony niż bycie łasuchem. Składają się na to brak aktywności fizycznej, nadwaga, nadużywanie alkoholu i nikotyny, ale także uwarunkowania genetyczne, na które nikt z nas nie ma wpływu. Dlatego diagnostyka i regularne wykonywanie podstawowych badań krwi są tak ważne.
W rodzinie nikt nie chorował, więc cukrzyca mnie nie dotyczy
Podłoże genetyczne największe znaczenie ma w kontekście cukrzycy typu I, jednak i w tym przypadku wiele innych czynników może składać się na zachorowanie. Nie da się też ukryć, że to cukrzyca typu II diagnozowana jest znacznie częściej, a stanowi reakcję autoimmunologiczną, na którą geny mają stosunkowo niewielki wpływ. Wiek, styl życia, niedobory składników odżywczych, choroby na tle układu sercowo-naczyniowego, nadwaga i otyłość... Przyczyny cukrzycy są na tyle skomplikowanym zagadnieniem, że sprowadzanie ryzyka zachorowania wyłącznie do genów byłoby niezbyt rozsądnym, nadmiernym uproszczeniem.
Tylko osoby otyłe chorują na cukrzycę
Jak już zostało powiedziane, nadwaga i otyłość zwiększają ryzyko zachorowania, jednak cukrzyca diagnozowana jest również u osób, które cieszą się nienaganną sylwetką. Krzywdzące jest powtarzanie stereotypów, że osoby z nadwagą same są sobie winne. Tycie nie zawsze jest bowiem związane z beztroskim folgowaniem przy stole. Może mieć podłoże endokrynologiczne, a nawet być związane z koniecznością stosowania sterydów, np. przy leczeniu astmy.
Opieka diabetologa wystarczy
Oczywiście, opieka specjalisty i regularne konsultacje są niezbędne w leczeniu cukrzycy, jednak poza internistą i diabetologiem, warto udać się także do kardiologa. Zaburzenia, które towarzyszą cukrzycy, oddziałują na cały organizm. Kompleksowa troska o układ sercowo-naczyniowy powinna być jednym z naszych priorytetów, by ograniczyć wystąpienie i wpływ powikłań cukrzycowych.
Owoce muszą zniknąć z diety cukrzyka
Dieta dla diabetyków to temat bardzo szeroki, więc nic dziwnego, że i w tym względzie funkcjonuje wiele kontrowersji, niedopowiedzeń i przekonań, które niekoniecznie znajdują potwierdzenie w medycynie. Część z nich dotyczy owoców w diecie. Z jednej strony zajmują ważne miejsce w piramidzie żywienia, ale z drugiej wiele osób odruchowo umieszcza je na czarnej liście produktów zakazanych w cukrzycy. Jak jest faktycznie? Co może jeść cukrzyk?
Owoc owocowi nierówny. Unikać należy produktów, które są bogate we fruktozę i mogą poważnie podwyższać stężenie glukozy we krwi. Należą do nich popularne banany, mandarynki, gruszki, winogrona, śliwki i czarne porzeczki. Owoce suszone i kandyzowane, zwłaszcza rodzynki i daktyle, nie powinny lądować na talerzach diabetyków.
Bezpieczniejszą opcją są: arbuzy, grejpfruty, melony, truskawki, maliny, pomarańcze, pomelo i agrest. Nadal jednak nie można jeść ich bez ograniczeń. Dopuszczalną ilość trzeba skonsultować z lekarzem, ale zakłada się, że nie należy przekraczać 200-250 gramów dziennie i spożywać je w pierwszej części dnia.
Cukrzyca jest uleczalna
Powszechny dostęp do różnorodnych informacji, z jakim mamy do czynienia we współczesnym świecie, jest jednocześnie błogosławieństwem i zagrożeniem. Czy cukrzycę można wyleczyć? Dotrzeć mogą do nas informacje o alternatywnych terapiach, których celem jest całkowite wyeliminowanie choroby. Trzeba nauczyć się filtrować takie rewelacje i nie dać się skusić obietnicom bez pokrycia.
Całkowite wyleczenie cukrzycy nie jest możliwe. Niezbędna jest weryfikacja i zmiana swoich codziennych nawyków, regularne wizyty u lekarza i stosowanie się do jego zaleceń, a także wykonywanie niezbędnych badań - zwłaszcza w kierunku stałej kontroli glikemii. Wszystkie te działania pozwolą na normalne funkcjonowanie oraz wpłyną na długość życia i poprawę jego jakości.
Polecamy:
