Gdzie ukrywa się sól?

Według większości stowarzyszeń medycznych dzienna dawka sodu powinna wynosić 1,5 grama. Centrum Zwalczania i Profilaktyki Chorób sugeruje, że dawka może być nieco większa i sięgać 2,3 grama. Dotyczy to jednak osób przed 50. rokiem życia, żyjących aktywnie. Czy nieco ponad dwa gramy sodu to dużo? I tak, i nie. Jeden gram sodu odpowiada 2,5 grama soli kuchennej - 5 gramów to łyżeczka.

Wedle badań około 10 proc. sodu, który spożywamy pochodzi z nieprzetwarzanych produktów. Jedząc pomidory na śniadanie na każde 100 gramów zjadanego warzywa dostarczamy do organizmu 0,02 gramów soli. Jeśli zjemy do tego niesolonego łososia w sosie własnym to dorzucimy kolejne 0,13 grama na każde 100 gramów ryby. Trzy kromki chleba to już około 1,2 grama soli.

Jeśli na śniadanie zdecydujemy się zjeść kanapki z chudą szynką i pomidorami, które zwykle posypuje się pieprzem i solą, to już podczas pierwszego posiłku możemy przekroczyć dzienną zalecaną porcję soli, gdyż szynka zawiera jej około 2,5 grama.

Największym źródłem soli, z którego nie do końca zdajemy sobie sprawę, są produkty przetworzone. Sól jest najtańszym i najbardziej popularnym środkiem konserwującym, stąd producenci szeroko z niej korzystają przy produkcji mięs i dań gotowych. Jeśli szynka po dwóch dniach w lodówce robi się oślizgła, a nie usycha powoli, oznacza to, że została naszprycowana solanką. Tak na mięso działa nadmiar wody i soli. Mogłoby się wydawać, że uważana za zdrową, chuda i delikatna szynka z indyka może mieć mniej chlorku sodu w składzie. Nic bardziej mylnego - ma 1,1 grama soli.

Soli nie oszczędza się także w daniach gotowych. W większości nie jest jej aż tak dużo. Na przykład popularna fasolka po bretońsku zawiera około grama sodu. Podobnie flaczki, pierogi ruskie, krokiety z kapustą i grzybami. Rekordzistą jest bigos, który ma w składzie ponad 2,5 grama chlorku sodu. 

Puszkując owoce i warzywa także używa się naturalnych konserwantów. Mogłoby się wydawać, że słodki groszek, kukurydza czy pulpa pomidorowa wolne są od soli. Tak jednak nie jest. O ile droższe pomidory w puszcze nie zawierają jej, albo mają śladowe ilości, tak te tańsze mają nawet 0,5 grama na 100 g. W 400-gramowej puszcze, którą wykorzystujemy do przyrządzenia sosu pomidorowego mamy już 2 gramy. Podobnie niewinny groszek konserwowany jest solą, której w puszce znajdziemy prawie 2 g.

Puszka słodkiej kukurydzy może zawierać nawet 2,72 grama soli. Ponad połowę dziennej dawki zalecanej przez lekarzy. Fasolka w sosie pomidorowym to również ponad 2 g. Z kolei czerwona i biała fasola w sosie własnym to od 0,5 g do 1 g chlorku sodu na każde 100 gramów. Jest to sól, której nie wyczuwamy w smaku słodkiej przecież kukurydzy czy fasoli. Jednak tam jest i sprytnie się ukrywa.

Wydawać by się mogło, że w słodkościach soli nie uświadczymy. To chyba największe złudzenie, jakiego możemy paść ofiarą. Uważane za bardzo zdrowe i pożywne herbatniki 0,42 g. Z kolei niektóre fit batony zbożowe z kawałkami owoców, otrębami, sugerowane jako produkt dla osób dbających o zdrowie zawierają 0,5 g soli na 100 g produktu.

Nieco mniej soli zawierają produkty na bazie kakaowca. Tabliczka białej czekolady to 0,23 g soli. Wafelek przekładany masą czekoladową i oblany mleczną czekoladą zawiera 0,3 grama chlorku sodu.

Prawdziwą solną bombą są wszelkie przekąski: chipsy, precelki, orzeszki, paluszki, kabanosy. Większość chipsów popularnych marek ma w składzie około 2 gramów soli. Precelki, paluszki i inne tego typu barowe przekąski mają nawet 4,2 grama chlorku sodu na 100 gramów produktu. Wbrew pozorom solone orzeszki ziemne nie zawierają dużo soli - około 1 grama. Z kolei suszone, bardzo mięsne kabanosy, po których raczej nie można się spodziewać słoności mają jej aż trzy razy więcej, niż solone orzeszki.