Jak przestać się martwić?
Martwienie się to niepotrzebne zło. Niektórzy uważają, że jest to po prostu zły nawyk, którego można się oduczyć. Inni twierdzą, że obawy mogą stanowić nowy cel dla mózgu, pomagając nam uczyć się z wcześniejszych doświadczeń i przygotować się na nowe. Czy martwienie się jest dobre czy złe, zajmuje nasz mózg poprzez skupienie się na niepewnej przyszłości, której i tak nie możemy kontrolować. Mówi się, że depresja to skupianie się na zdarzeniach z przeszłości, które chce się zmienić oraz na przyszłości na którą nie mamy wpływu. Martwienie się nie ma wpływu na przyszłość, interakcja następuje dopiero, gdy podejmiemy odpowiednie działanie w danym kierunku. Jak przestać się martwić? Oto kilka wskazówek, które pomogą trenować mózg, aby przestać się zamartwiać.
To jedna z najbardziej wartościowych technik. Jeśli twoje zmartwienie nie daje ci spać w nocy, zapisz je na kartce lub w formie elektronicznej. Takie postępowanie pozwala uwolnić mózg od myśli i straty energii na zapamiętanie jej. Po zapisaniu myśli na kartce, mózg przechodzi w tryb poszukiwania rozwiązania problemu, niż bezsensownego analizowania.
Medytacja może pomóc trenować twój mózg, aby przestał się martwić. Jak wskazują badania, medytacja jest szczególnie dobra dla zmniejszenia niepokoju poznawczego oraz zmartwień. Chociaż niektórzy ludzie uważają, że nie mają czasu na medytację. Medytacja jest tak łatwa jak zamknięcie oczu na 30 sekund lub dłużej. Podczas medytacji mózg relaksuje się, a ty przestajesz niepotrzebnie się martwić.
Zmartwienia uczą twój mózg jak zachować się w nagłej sytuacji, walczyć ci uciekać. Przeprowadzone badania wykazały, że ćwiczenia są dobre dla organizmu podczas gdy odczuwasz lęk. Jeśli twoje ciało zrelaksuje się i nie będzie odczuwać lęku, wówczas mózg odbierze go jako sygnał, że już nie musi się martwić. Gdy zaczynasz się martwić i czujesz, że musisz przerwać to błędne koło, załóż buty i dres, wyjdź na spacer. Już po 5-10 minutach spaceru odczujesz ulgę. Podczas spaceru doceń widoki, dźwięki natury i skup się na równomiernym ruchu kończyn i równym oddechu.
