Jak przygotować się do rezonansu magnetycznego?
Rezonans magnetyczny (MR) jest, obok USG, najbezpieczniejszym wśród badań obrazowych. Za pomocą fal elektromagnetycznych docierających do każdej tkanki można z dużą precyzją diagnozować cały organizm. Badanie jest jednak najczęściej wykorzystywane do wykrywania uszkodzeń w obrębie układu nerwowego (np. w przypadku demencji czy stwardnienia rozsianego, przepuklin w obrębie kręgosłupa, ognisk zapalnych w stawach), nowotworów kości i narządów miąższowych (płuc, nerek, wątroby), układu chłonnego. Lekarz może też skierować na rezonans w przypadku niejasnego obrazu zdjęcia rentgenowskiego czy tomografii komputerowej. Jednak jak przygotować się do badania?
Na badanie trzeba się zgłosić na czczo, a jeśli odbywa się po południu - przez 6 godzin przed rezonansem nic nie jeść, a przez ok. 3 godziny nie pić (jeśli będzie podawany dożylny kontrast, ściśle tego czasu przestrzegaj, jeśli nie – lekarz da inne zalecenia). Przed badaniem należy też powstrzymać się od palenia papierosów.
Zanim wejdziesz do sali z aparaturą MR, odłóż wszystkie metalowe przedmioty – biżuterię, zegarek, klucze, pasek z metalową sprzączką, a także telefon i karty magnetyczne – mogą one zaburzyć obraz diagnostyczny albo ulec zepsuciu pod wpływem pola magnetycznego (np. w przypadku zegarka).
Koniecznie zmyj makijaż, bo kosmetyki (cienie, pomadka)mogą zawierać drobinki metali. Do badania nie trzeba zdejmować ubrań (oprócz butów), warto jednak ubrać się ciepło, np. w dres (w klimatyzowanej sali jest chłodno).
Powinnaś poinformować lekarza o ewentualnej klaustrofobii (strachu przez wsunięciem do tuby), alergii, skłonności do krwawień, tikach nerwowych, ruchach mimowolnych. Być może koniecznym okaże się w tej sytuacji podanie środków uspokajających.
MR trwa od kilkunastu minut do nawet 2 godzin, w zależności od diagnozowanej części ciała. Ważne, by podczas rezonansu leżeć w całkowitym bezruchu (poruszenie się może zakłócić obraz).
Najczęściej aparaty mają tunel, do którego na ruchomym łóżku wjeżdża pacjent, ale są też aparaty otwarte. By pacjentowi było raźniej, w tunelu jest oświetlenie i mikrofon, za pomocą którego będziesz w stałym kontakcie z badającym (przez cały czas obserwuje pacjenta przez kamerę).
Jeśli lekarz tak zdecyduje, przed badaniem dostaniesz dożylnie kontrast – środek poprawiający dokładność obrazu. Kontrastu nie mogą jednak przyjąć osoby uczulone i z niewydolnością nerek.
Uważać powinni posiadacze tradycyjnych rozruszników serca (nowe umożliwiają MR), implantów ślimakowych, niektórych zastawek serca, metalowych klipsów po operacjach tętniaków. Przeciwwskazaniem mogą być też protezy, np. bioder czy kolan, jednak zdarza się, że lekarz kieruje na rezonans np. odcinka szyjnego osobę mającą implant w kolanie. Mostek, implant zębowy czy wkładka domaciczna nie stanowią przeszkody.
W zależności od badanej części ciała, za rezonans trzeba zapłacić od 400 do 1500 zł. Gdy jesteś ubezpieczona i masz skierowanie, badanie zrefunduje NFZ. Pamiętaj, że wiele klinik prywatnych ma podpisaną umowę z NFZ.
