Na czym polega bronchoskopia?
To jedna z najskuteczniejszych metod diagnozowania poważnych chorób płuc. Lekarz może skierować Cię na to badanie, gdy RTG pozostawia wątpliwości co do diagnozy. Czasami też bronchoskopię wykonuje się ze wskazań terapeutycznych – po to, by usunąć ciało obce lub odessać zalegającą wydzielinę. Za pomocą specjalnego urządzenia – bronchoskopu lub bronchofiberoskopu – wprowadzanego przez usta lub nos, lekarz ogląda Twoje drogi oddechowe. Aparat diagnostyczny ma na końcu zamontowaną kamerę, dzięki której może wykryć nawet niewielkie nieprawidłowości w budowie wyściółki tchawicy i oskrzeli. Lekarz może, w razie potrzeby, wprowadzić dodatkowe narzędzia służące do pobrania wycinków tkanek.
Bronchoskopia jest uzupełnieniem badania RTG klatki piersiowej. Jednak powinnaś poprosić o skierowanie na nie, jeżeli cierpisz na nawracające zapalenia płuc, masz duszności lub przedłużający się kaszel o nieznanej przyczynie lub pojawia się u Ciebie krwioplucie.
Badanie warto wykonać także wtedy, gdy masz powiększone węzły chłonne płuc i śródpiersia. Ponadto lekarz może skierować Cię na badanie, jeśli podejrzewa u Ciebie uszkodzenia tchawicy i płuc lub porażenie nerwu przeponowego. Poza tym podstawą do wykonania badania jest oparzenie dróg oddechowych.
Możesz poprosić o skierowanie na badanie również, gdy potrzebujesz pomocy w usunięciu wydzieliny (nie możesz jej odkaszlnąć) lub istnieje potrzeba podania Ci przezoskrzelowo leków. Bronchoskopia służy także do usuwania ciała obcego, udrażniania tchawicy i oskrzeli oraz płukania pęcherzyków płucnych.
Zanim poddasz się badaniu, poinformuj lekarza o skłonności do krwawień, jeśli taką masz. Koniecznie powiedz, jeśli cierpisz na alergie, katar sienny, astmę oskrzelową czy uczulenia na leki albo jeżeli masz protezy zębowe. Przed wejściem na badanie pielęgniarka będzie musiała wykonać wkłucie w żyłę obwodową i założyć Ci wenflon.
Badanie nie jest dla Ciebie, jeżeli cierpisz na niewydolność serca, ciężką niewydolność oddechową. Przed badaniem powinnaś poinformować lekarza, jeżeli niedawno przeszłaś zawał serca lub masz poważne zaburzenia jego rytmu. Przeciwwskazaniem może być też zaawansowany wiek oraz problemy z kręgosłupem szyjnym.
Zostanie Ci podane znieczulenie miejscowe. Będziesz musiała się położyć. Bronchoskop lub bronchofiberoskop wprowadza się przez usta lub nos. W trakcie badania monitorowana będzie praca serca (EKG) oraz ciśnienie krwi.
W czasie zabiegu przez specjalne „wąsy” będziesz miała podawany tlen. Lekarz oceni wygląd i ruchomość Twoich strun głosowych, pracę i wygląd tchawicy, a potem stan oskrzeli. Badanie trwa kilkanaście minut.
Na badanie zgłoś się na czczo – przez 6 h przed nim nic nie jedz, a przez 3 h nie pij. Dzięki temu unikniesz zachłyśnięcia się w czasie zabiegu.
Jeśli przyjmujesz stale jakieś leki, np. przeciw nadciśnieniu, przyjmij je normalnie popijając niewielką ilością wody. Jeśli zaś przyjmujesz insulinę, zaniechaj porannej dawki. Przez dobę przed badaniem nie pal.
Przynajmniej przez 2 h po badaniu nie jedz i nie pij. Jeśli po bronchoskopii nastąpi krwioplucie, spokojnie poleż przez kilka godzin w łóżku, by Twoje naczynka krwionośne mogły się zasklepić.
