Najczęstsze powikłania boreliozy
Borelioza to niebezpieczna choroba zakaźna przenoszona przez kleszcze i niektóre zwierzęta (głównie gryzonie, ale też sarny, jelenie czy ptaki). Krętkami wywołującymi boreliozę najłatwiej jednak zarazić się przez ukąszenie kleszcza. Co prawda tylko jedna trzecia pajęczaków jest zakażona, ale choroba jest trudna do zdiagnozowania, a jej zwalczanie trwa nawet kilka tygodni. Brak szybkiego leczenia prowadzi do groźnych dla zdrowia i życia powikłań. Im dłużej żyjemy z utajoną boreliozą, tym większe spustoszenie sieje ona w naszym organizmie. Zdarza się, że ukąszone osoby po kilku latach zmagają się z problemami neurologicznymi czy kardiologicznymi. Sprawdź, jak objawia się borelioza, jak się przed nią chronić i na czym polegają powikłania.
Pierwsze objawy mogą (ale nie muszą) pojawić się w ciągu 1-3 tygodni od ukąszenia kleszcza. Mają one charakter grypopodobny – charakterystyczna jest gorączka, bóle mięśni i stawów oraz ogólne złe samopoczucie. U wielu osób pojawiają się też nudności i sztywnienie karku. Symptomy te mijają samoistnie w ciągu kilku dni. Większość osób boreliozę kojarzy z zaczerwienieniem skóry w miejscu ukąszenia, tzw. rumieniem wędrującym (jest jasny w środku i ma ciemniejszą obwódkę). Rzeczywiście jest to charakterystyczny objaw choroby, ale warto pamiętać, że występuje jedynie u jednej trzeciej pacjentów, a jego brak nie świadczy o tym, że nie zachorowaliśmy. Dlatego przez miesiąc od ukąszenia należy bardzo uważnie obserwować swój organizm.
Rozpoczęcie leczenia w krótkim czasie od ukąszenia (najlepiej tuż po wystąpieniu objawów) aż w 90 proc. chroni przed rozwojem boreliozy. Terapia polega na przyjmowaniu antybiotyków przez co najmniej kilka tygodni. Nie są one w 100 procentach skuteczne – u 10-15 proc. osób borelioza przekształca się w postać przewlekłą i wymaga cyklicznego przyjmowania antybiotyków. Obecnie w USA trwają jednak badania kliniczne nad nową substancją (azlocyiną), która w testach na gryzoniach całkowicie zwalcza krętki boreliozy. Trzeba jednak pamiętać, że brak jakiegokolwiek leczenia szybko prowadzi do groźnych powikłań.
Neurologiczne powikłania boreliozy
Do neurologicznych powikłań boreliozy zalicza się zapalenie opon mózgowych i zapalenie mózgu. Są one zagrożeniem dla życia, dlatego konieczna jest hospitalizacja i leczenie antybiotykami. Charakterystyczne objawy to wysoka gorączka, nudności i wymioty, ból gardła, zaburzenia mowy, dezorientacja i senność. Nieleczona borelioza może skutkować też porażeniem nerwu twarzowego. Bywa ono mylone z udarem – dochodzi do opadania kącika ust, nadmiernego wydzielania śliny i trudności w wykonywaniu gestów mimicznych, np. marszczeniu czoła. Innym powikłaniem jest niedomykalność szpary powiek. To efekt porażenia nerwu twarzowego. Grozi wysychaniem spojówki i uszkodzeniem rogówki. Stosunkowo często dochodzi także do zapalenia nerwu wzrokowego i związanych z nim zaburzeń widzenia.
Borelioza jest też bardzo groźna dla układu krążenia. Na szczęście powikłania kardiologiczne występują u niewielu osób zmagających się z tą odkleszczową chorobą. Nasz niepokój powinny jednak wzbudzić bóle w klatce piersiowej, arytmia, duszności i obrzęki kostek. Mogą one świadczyć o zapaleniu mięśnia sercowego. To bardzo niebezpieczny stan, który grozi trwałym uszkodzeniem tego narządu. Inne sercowe powikłania boreliozy to zapalenie osierdzia i wsierdzia. Przypominają one zapalenie płuc – chory ma duszności, kaszel i odczuwa ból w klatce piersiowej. Na skórze i paznokciach pojawiają się też zmiany i wybroczyny.
Stawowe powikłania boreliozy
Stosunkowo często borelioza atakuje również stawy – zazwyczaj kolana, biodra, barki i łokcie, ale też nadgarstki i palce. Charakterystyczne jest to, że bóle stawów pojawiają się nagle, są silne i dość szybko mijają. Rozwijający się w nich stan zapalny może jednak doprowadzić do trwałego uszkodzenia. Inne objawy to mrowienie i drętwienie kończyn oraz sztywność szyi.
