Naturalne składniki pomagające w walce z chorobą wrzodową
Choroba wrzodowa to skutek zaburzenia równowagi (homeostazy) między czynnikami uszkadzającymi ścianę przewodu pokarmowego a czynnikami zabezpieczającymi przed tym negatywnym procesem, który ma miejsce w dwunastnicy lub w żołądku. Najlepszym sposobem na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia schorzenia lub złagodzenia towarzyszących mu objawów jest odpowiednio zbilansowana dieta oraz suplementacja właściwie dobranych ziół oraz składników naturalnych, które przede wszystkim zmniejszają wydzielanie soków żołądkowych oraz tworzą odpowiednią barierę ochronną dla błony śluzowej. Oto lista tych, na które warto szczególnie postawić.
Składniki
Na czoło listy ziół dobroczynnie wpływających na żołądek i dwunastnicę wysuwa się korzeń lukrecji.
Jakie właściwości posiada korzeń lukrecji?
Lecznicze właściwości lukrecji gładkiej to zasługa zawartych w niej składników, a przede wszystkim saponin: glicyryzyny, izoflawonów, kumaryny, fitosteroli, cukrowców, garbników oraz kwasów jabłkowego i likwirowego. Znajdziemy w niej też witaminę C, aminokwasy, olejek eteryczny, gorycze, żywice i sole mineralne. Słodki smak nadają surowcowi cukrowce oraz glicyryzyna.
Korzeń lukrecji a układ pokarmowy
Korzeń lukrecji ma wyjątkowo zbawienny wpływ na układ pokarmowy człowieka. Skutecznie usprawnia przemianę materii i zwiększa wydzielanie soku żołądkowego. Ponadto przeprowadzone badania potwierdziły, że hamuje rozwój bakterii Helicobacter pylori, które są odpowiedzialne za powstawanie choroby wrzodowej.
Z uwagi na swoje właściwości jest szczególnie zalecany przy takich dolegliwościach, jak: stany zapalne przełyku, żołądka i dwunastnicy, dysfunkcje jelit, choroba wrzodowa, zaburzenia przewodów żółciowych, skurcze jelitowe oraz zaparcia.
Korzeń lukrecji - przeciwwskazania
Suplementacja korzenia lukrecji nie jest zalecana:
- kobietom w ciąży i matkom karmiącym
- pacjentom zmagającym się z marskością wątroby, nadciśnieniem tętniczym, niewydolnością nerek i zaburzeniem równowagi
- dzieciom do 4. roku życia.
Ponadto osoby cierpiące na choroby przewlekłe i zażywające leki przed suplementacją korzenia lukrecji powinny skonsultować się z lekarzem. Korzenia lukrecji nie należy też łączyć z lekami moczopędnymi, antyarytmicznymi i sterydowymi.
Składniki
Rumianek a układ pokarmowy
Równie dobroczynnie na układ pokarmowy wpływa rumianek, a konkretnie sporządzany na jego bazie napar.
Co znajdziemy w rumianku? Przede wszystkim chamazulen, cholinę, alfa-bisabolol, flawonoidy, fenolokwasy, przeciwutleniacze, fitosterole, poliacyteleny, garbniki katechinowe, gorycze, związku kumarynowe i śluzowe, witaminę C oraz sole mineralne. Składniki te wykazują działania przeciwzapalne, antybakteryjne, ściągające oraz pobudzające układ trawienny i pokarmowy.
Rumianek najlepiej przyjmować w formie herbatki lub naparu. Jak go przygotować? Wystarczy zalać dwie łyżki zmielonego rumianku gorącą wodą i parzyć pod przykryciem. Równie dobrze można pić rumianek z torebki. Herbata rumiankowa pomaga na różnego rodzaju dolegliwości; szczególnie te mające związek z układem pokarmowym.
Rumianek doskonale sprawdza się również w formie okładów i jest szczególnie zalecany w przypadku oparzeń.
Składniki
Siemię lniane a układ pokarmowy
Siemię lniane to popularny, choć wciąż niedoceniany naturalny środek leczniczy. Dostarcza nam mikroelementów, kwasów tłuszczowych, łatwo przyswajalnego białka oraz fitohormonów. Dzięki bogactwu składników znajduje szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej. Praktyka pokazuje, że między innymi łagodzi podrażnienia przewodu pokarmowego, zapobiega zaparciom, chroni żołądek przy kuracji antybiotykowej oraz działa pomocniczo przy wrzodach, nieżytach i bólach.
Równie dobroczynnie siemię lniane działa na jelita, zapewniając ich prawidłową perystaltykę. Wysoka zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych sprawia, że siemię lniane usuwa nadmiar tzw. złego cholesterolu (LDL), a tym samym chroni organizm przed miażdżycą oraz zapobiega powstawaniu zakrzepów naczyniowych. Kwasy te są też niezmiernie ważne w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju.
Prawoślaz a układ pokarmowy
Podstawowymi związkami czynnymi prawoślazu są śluzy, które stanowią cenne źródło kwasu galakturonowego, galaktozy, glukozy, arabinozy i ramnozy. Ponadto w tej leczniczej roślinie znajdziemy też pektynę, skrobię, sacharozę, asparginę, betaninę, sole mineralne i kumaryny oraz flawonoidy i kwasy organiczne. Działanie wspomnianych powyżej składników śluzowych, polega na powlekaniu, łagodzeniu i osłanianiu błon śluzowych gardła, krtani oraz strun głosowych. Badania wskazują, że wyciągi wodne z prawoślazu lekarskiego posiadają działanie antyseptyczne oraz przeciwzapalne. Spożywanie produktów zawierających prawoślaz lekarski jest szczególnie rekomendowane w przypadku osób z nadwagą oraz wszystkich tych, którzy mają problemy z podwyższonym cholesterolem i lipidami we krwi.
