Pessar na nietrzymanie moczu - na czym polega terapia?

Pessar to rodzaj wkładki (krążka) umieszczanej w pochwie. Zwykle wykonany jest on z miękkiego, elastycznego silikonu, bądź – jak w przypadku starszych modeli – z lateksu czy gumy. Istnieją różne rodzaje i wielkości, które każdy lekarz dobiera indywidualnie.

Te nowoczesne, wykonane z antyseptycznego silikonu, nie sprawiają kłopotów w użytkowaniu. Dają się łatwo zginać, ściskać, a dzięki temu można je samodzielnie bezboleśnie zakładać i wyjmować. Jednak pierwsze założenie pessara powinno się odbyć w gabinecie ginekologicznym. Nie wymaga to znieczulenia.

Lekarz dobierający krążek powinien udzielić wskazówek, jak samodzielnie prawidłowo go założyć i wyjąć. Najlepiej zakłada się tę wkładkę w pozycji stojącej, ustawiając jedną nogę na krześle lub brzegu łóżka. Gdy jednak sprawia to trudność, można założyć ją w pozycji leżącej.

Początkowo, po umieszczeniu pessara w pochwie, możemy odczuwać dyskomfort. Jednak elastyczny, silikonowy krążek szybko dopasowuje się do ścianek pochwy i jego noszenie nie jest odczuwane podczas codziennych czynności, chodzenia, a nawet uprawiania sportu. Natomiast gdy pesssar jest wyczuwany lub wypada, należy zgłosić się do ginekologa. Prawdopodobnie został nieprawidłowo założony lub źle dobrany. Wtedy trzeba zamienić go na inny lub poprawnie założyć.

Czas noszenia krążka zależy od jego rodzaju, dolegliwości i ogólnego stanu zdrowia kobiety. Niektóre można nosić przez dłuższy czas, np. wyjmować tylko raz na tydzień lub raz w miesiącu. Jednak większość lekarzy zaleca noszenie pessara tylko w ciągu dnia, czyli zakładanie rano, a wyjmowanie na noc. W ten sposób możemy zapobiec ewentualnym infekcjom, upławom, krwawieniom czy odleżynom, których ryzyko zwiększa noszenie krążka na stałe.

U większości kobiet nie ma potrzeby, by pessar pozostawał na noc w pochwie, bo przykre dolegliwości dają o sobie znać zwykle tylko w dzień. Lekarze zalecają wyjmowanie go przed współżyciem. U kobiet w ciąży, po założeniu przez ginekologa, nie jest on wyjmowany i pozostaje na szyjce macicy do osiągnięcia dojrzałości płodu lub porodu. Przy obniżeniu, wypadaniu pochwy i macicy czy nietrzymaniu moczu ten sam pessar można używać przez kilka lat.

Po każdym wyjęciu z pochwy krążek wystarczy umyć ciepłą wodą z mydłem, a przed każdym założeniem – posmarować ścianki pochwy i sam pessar specjalnym kremem dobranym przez lekarza. U pań po 60. są to zwykle kremy estrogenowe, które ułatwiają wprowadzenie krążka do pochwy oraz wspomagają odbudowę nabłonka pochwy, poprawiają jego ukrwienie.

U kobiet młodszych mogą być potrzebne kremy przeciwzapalne. Natomiast u kobiet w ciąży często są to kremy antybiotykowe, przeciwgrzybicze, zapobiegające infekcjom intymnym.

Pessary mają różne kształty, np. pierścienia, grzybka, talerzyka czy kostki.

• Pessar pierścieniowy wskazany jest przy obniżeniu pochwy i macicy, ale pomaga też przy poporodowych bólach miednicy.
• Pessar kołnierzowy z kalotą, tj. ze zgrubieniem na cewkę moczową, zakładany jest przy wysiłkowym nietrzymaniu moczu, które może współwystępować z obniżeniem pochwy lub macicy.
• Pessar grzybkowy stosuje się przy zaawansowanym – trzeci i czwarty stopień – wypadaniu pochwy lub macicy, a pessar talerzowy przy lekkim obniżeniu tych narządów.
• Może być też pessar kostkowy, który pomaga przy różnych stopniach obniżenia narządu rodnego.
• Za pomocą specjalnego pessara kołnierzowego położniczego leczone są kobiety w ciąży, u których zdiagnozowano niewydolność szyjki macicy, utrudniającą utrzymanie ciąży. Założenie pessara na szyjkę macicy zapobiega przedwczesnemu porodowi.

Niestety, pessaroterapia nie jest refundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Koszt zakupu krążka to ok. 200 zł.

Zalecony przez lekarza pessar można zamówić w niektórych aptekach, a także bezpośrednio od producenta – telefonicznie lub przez internet.